လြမ္းဇာနည္ မွ ၾကိဳဆုိပါ၏

welcome  Comments
ေ၀ဒနာ ဆုိတာ ရင့္က်က္သည္းထန္လာရင္ အႏႈိင္းမ့ဲ အလွျဖစ္သြားတယ္ ဒါမွမဟုတ္ အဲဒါကုိ ရူးသြပ္ျခင္းလုိ႔ေခၚတယ္….

Tuesday, December 16, 2008

{မ်က္ရည္သံ}

{မ်က္ရည္သံ}
**မ်က္ရည္စတုိ႔ရ့ဲ သေကၤတစကား
ဘာသာျပန္တတ္သူ ခံစားရင္
ေ၀ဒနာေတြကုိ
နားလည္မႈ ပုံေအာေပးမိမယ္……..17.10.05
**လြမ္းေဆြးေၾကကြဲေနတ့ဲ
တိတ္တခုိးေ၀ဒနာေတြမွာ
ေမွ်ာ္လင့္တမ္းခ်င္းေတြဆုိညည္းျပီး
အန္က်လာတ့ဲ မ်က္ရည္စ…….
အဲဒီ
မ်က္ရည္စက
ေျပာခ်င္တ့ဲစကားမ်ားရ့ဲ သေကၤတျဖစ္ခ့ဲလွ်င္
တိတ္ဆိတ္ျခင္းရ့ဲ
အျခားတဖက္စာမ်က္ႏွာမွာ
မခမ္းနားတ့ဲ ရသေတြ
မသိခ်င္ေတာင္
အရွိကုိျမင္ေစခ်င္လုိ႔
ခ်စ္သူ………..ရယ္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေ၀းဘ၀ေတြမွာ
ေရႊးခ်ယ္ခြင့္မရွိ
လြဲေခ်ာ္ေနဦးေတာင္
ခံစားခ်က္ေတြကုိေတာ့
နားလည္မႈ ပုံေအာၾကတာေပါ့……
**ကုိယ့္ဘ၀မွာ
ပန္းႏုေရာင္သကၠရာဇ္ ဆုိတာ
ႏြမ္းေမာလုိ႔မွ
လြမ္းေမာစရာ မရွိေပမယ့္
မထည္၀ါတ့ဲ စာမ်က္ႏွာေတြကေတာ့
အလုအယက္
၀င္ေရာက္တြယ္ဖက္ေနၾကေပါ့…….
**ကုိယ္မၾကိဳဆုိဘဲ လာတ့ဲ
ဧည့္သည္ဆုိတာ
ကုိယ့္အတြက္
စီရင္ခ်က္ေတြကုိပါ
အတူယူေဆာင္လာတ့ဲ
ကံၾကမၼာဆုိးပါဘဲ …….
ခ်စ္သူ ရယ္
**မ်က္ရည္စေတြရ့ဲ သေကၤတ
စကားသံ အျဖစ္ ဖြင့္ဟေတာ့
ခ်စ္သူ……ရယ္
အဲဒါ
“မ်က္ရည္သံ” ပဲေပါ့
**ကုိယ့္ရ့ဲ ၀မ္းနည္းစရာ စကားေတြေၾကာင့္
မင္း မ်က္ရည္မက်ေစခ်င္သလုိ
မင္း မ်က္ရည္က်ခ့ဲရင္လည္း
ကုိယ့္ ၀မ္းနည္းစရာ စကားေတြေၾကာင့္
မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး…….
ဒါ့ေၾကာင့္
၀မ္းနည္းစရာ စကားေတြက
အဆိပ္သီးျဖစ္ေနခ့ဲရင္ေတာင္
ကုိယ္ မ်ိဳသိပ္ထားပါ့မယ္…….
**မ်က္ရည္စေတြ ေပက်ံေနတ့ဲ
အသဲတစ္ပြဲကုိ အကဲစမ္း
ေ၀ဒနာျပခန္းေရာက္တ့ဲ အခါ
မင္းရ့ဲ ပါးျပင္မွာ
မ်က္ရည္စေတြ
မေပက်ံပါေစနဲ႔……..ခ်စ္သူ
**ႏုနယ္ေသာ ႏွလုံးသားရ့ဲ
ဆုိညည္းေတးမွာ
မင္း စီးေမ်ာ မႏုနယ္မိပါေစနဲ႔
ရင့္က်က္မာေက်ာႏုိင္ပါေစကြယ္…..
**ကုိယ္႔ကုိကုိယ္
သင္ၾကားဖုိ႔ တုိက္တြန္းခ်ိန္မွာ
မင္းတတ္ေျမာက္ေစခ့ဲတ့ဲ
ဘာသာရပ္တခုရွိတယ္……..
**ရွာေဖြလုိ႔ မေတြ႔ရွိတာထက္
မရွိတာကုိ ရွာေဖြျဖစ္ခ့ဲရင္
ဘာကုိ
ရုိးမယ္ဖြ႔ဲမိလဲ…..တ့ဲ
**
မင္း ကုိယ့္ကုိ
ေမးခြန္းေပးသြားေပးမယ့္
ကုိယ့္အေျဖကုိ
မင္း ယူမသြားျဖစ္လုိက္ဘူးေနာ္
**မင္းဟာ
အဲဒီ စကားတခြန္းနဲ႔
ကုိယ့္ ရင္ခြင္ထဲကုိ
မေၾကြးေၾကာ္ဘဲ
တုိက္ပြဲ၀င္လာသူပါကြယ္……
**ကုိယ္ မင္းကုိ
သိပ္ စိတ္၀င္စားသြားျပီ
သိပ္ခ်စ္သြားျပီ….
**ခ်စ္သူ…….ရယ္
“တနင့္တပုိး” ဆုိတာ
ေ၀ဒနာေတြ ေပြ႔ပုိက္ထားရတ့ဲ
ကုိယ့္ ရင္ခြင္ရုိင္းရ့ဲ
နာမည္ပါကြယ္……..
**လြမ္းသ႑ာန္ရုပ္ကုိ
ဟန္ပန္လုပ္ လုိ႔
ထိန္းသိမ္းေပမယ့္
ထိန္းသိမ္းရင္းက မ်က္ရည္ေ၀….
**ငါ့ ပါးျပင္ မ်က္ရည္စုိေစခ့ဲတာ
မင္းနဲ႔
အေနေ၀းျခင္းေၾကာင့္လည္း ပါတယ္..
**အေနေ၀းေပမယ့္
အေ၀းမေနခ်င္သူမုိ႔
မင္း အတြက္ေတာ့
ယုံတမ္းစကားျဖစ္ခ်င္ျဖစ္လိမ့္မယ္
ငါ့ အေနနဲ႔ေတာ့
“ႏွလုံးသား သစၥာ”
**စိတ္အလုိ မက်တ့ဲ
လုိအပ္ခ်က္,ကြက္လပ္ေတြမွာ
ျပည့္စုံသေယာင္
ဟန္ေဆာင္ထိန္းခ်ဳပ္ သီးခံ ႏုိင္တာက
မင္းက ေမြးဖြားေပးထားတ့ဲ ခံႏုိင္ရည္….
**အဲဒီ
ခံႏုိင္ရည္က
မင္း စိမ္းရက္ဖုိ႔ အတြက္
ၾကိဳတင္ေမြးဖြားေပးထားတာေတာ့
မျဖစ္ပါရေစနဲ႔…..19.10.05
**ဖိတ္ေခၚျခင္းနဲ႔ နိဒါန္းပ်ိဳးျပီး
ႏွင္ထုတ္ျခင္းနဲ႔ နိဂုံးမခ်ဳပ္ပါနဲ႔ …ခ်စ္သူ
**ကုိယ္ဟာ
ခ်စ္ေနသူ လုိ႔ ေၾကြးေၾကာ္ျပီး
အခ်စ္ခံရသူ လုိ႔
ပညတ္ခံခ်င္တာ..
အဲဒါ
မင္းနဲ႔ ပက္သက္ဆုံး
ကုိယ့္ရ့ဲ ပရမတ္..
**ခ်စ္သူ….ရယ္
တကယ္လုိ႔
မင္းရ့ဲ အၾကင္နာက
ငါ့ အတြက္
လွည့္စားမႈ ဆန္ခ့ဲရင္
ငါ ျမတ္ႏုိးရမွာလား? 20.10.05
{{ဟန္ေဆာင္မာန <သုိ႔> မာနတု}}
ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳးရုံသက္သက္
ႏွလုံးသားကုိ ကစားျပီး တီးေခါက္ၾကည့္တာ
ေ၀ဒနာေတြ
အျမစ္တည္ ခုိင္ျမဲသြားျပီ ဆုိတာ
လကၡဏာ ထင္ရွားၾကီးက်ယ္စြာ ျပတယ္
ကုိယ္ကေတာ့
၀န္မခံခ်င္ပါဘူးကြယ္……..။။ 21.10.05
<><><><><><><><><><><><>
**ငါ ဆင္ျခင္မိခ့ဲပါတယ္
မေပးလုိ႔ မရတာထက္
မယူျဖစ္လုိ႔ မရတ့ဲ အခါ
ကံၾကမၼာ တရားခံ မဟုတ္ဘူး…..။
{{ႏွလုံးသားႏု သစၥာ <သုိ႔> ၀န္ခံခ်က္ သစၥာ}}
အေမကလြဲလုိ႔
ဘယ္မိန္းမမွ မေလးစားတ့ဲ ႏွလုံးသား
အခ်စ္ကုိ ကစားအၾကည့္မွာ
ဘာသာတရားရ့ဲ စြမ္းအားနဲ႔
ရင့္က်က္ေနတ့ဲ မိန္းကေလး
သူ႕ကုိေတာ့
ဦးညြတ္အေလးျပဳမိတယ္……21.10.05
<><><><><><><><><><><><>
**မင္းအတြက္ပဲ
ရွင္သန္ခ့ဲတ့ဲ ႏွလုံးသားက
တပါးသူအတြက္
ႏွလုံးသားမူကြဲ မေမြးဖြားဘူး ဆုိတာ
အၾကြင္းမဲ႔ ယုံၾကည္ေပးပါ….
***မင္း အတြက္ဆုိရင္
ကုိယ္က
ေစတနာေတြ ေရစီးကမ္းျပိဳခ့ဲတ့ဲေကာင္ပါ…..
အေနခက္ခ့ဲေပမယ့္
အေျဖထြက္တ့ဲ အခါ
အားမနာပါနဲ႔…….
ေသခ်ာရင္
ေၾကျငာခ့ဲပါ…….22.10.05
***မြန္းၾကပ္စိတ္နဲ႔ သတိရစိတ္
အတူတူလာတယ္..
ေကာင္းျခင္းနဲ႔ မေကာင္းျခင္း
ၾကိဳဆုိလုိက္ရမွာလား?
ႏွင္ထုတ္လုိက္ရမွာလား?
**ခ်စ္သူ…..ေရ
ကုိယ့္ရ့ဲ ေ၀ဒနာေတြ အဆိပ္တတ္ေနျပီ……
မင္းရ့ဲ ခံစားမႈကုိ ငါမသိခ်င္ဘူး
ဒါေပမယ့္
ငါ့ရ့ဲ ခံစားမႈကုိ မင္းသိေစခ်င္တယ္…
ဒါ
ငါ့ရ့ဲ သမုဒယ အတၱလုိ႔
မင္း အမည္တပ္ရင္
ငါ ၀န္ခံပါတယ္………22.10.05
{{“ ကုိယ့္ရ့ဲ ခ်စ္သူ.. ရယ္”}}
ကုိယ္ဟာ
မင္းအတြက္ဆုိရင္
သုႆာန္လမ္းကုိ ျဖတ္သန္းခ်င္တ့ဲေကာင္
အေမွာင္မက်ခင္
အလင္းကုိ တမ္းတခ့ဲတာက
ငါ့ရ့ဲ ဆႏၵေစာမႈ……
ေ၀းတေျမက ခ်စ္သူဆီ
သစၥာတရားေတြ
အယူခံ၀င္ပါရ့ဲ ….
ေနမကြယ္ခင္ အလင္းကြယ္ခ့ဲရတ့ဲ
ႏွလုံးသားတစ္စုံရ့ဲ စ်ာပန
အဲဒီ
လမုိက္ညကုိ
ကံၾကမၼာ က ၾကိဳတင္ၾကံစည္ခ့ဲတာလား?
ဒါမွ မဟုတ္
ခ်စ္သူ မင္းက
လာဘ္ေပးခုိင္းေစခ့ဲတာလား? 22.10.05
<><><><><><><><><><><>
***** 23.10.2005 *****
ေ၀းကြာျခင္းႏွစ္, ႏွစ္ျပည့္ အလြမ္း
အထိမ္းအမွတ္
<><><><><><><>
{{“ၾကင္နာလြန္းတ့ဲ မၾကီး”}}
ႏွစ္ပတ္လည္ အလြမ္းပါ မၾကီး
မေတြ႔ မျမင္ရတ့ဲ ႏွစ္,ႏွစ္ အတြင္းမွာ
ရႈးသြပ္ျခင္းေတြကေတာင္
အထီးက်န္ပါရဲ႕…..
ပုိင္ဆုိင္ျခင္း
မပုိင္ဆုိင္ျခင္း ဆုိတာ
ကံၾကမၼာက သတ္မွတ္ျပဌာန္းတယ္
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ဆုိတာ ကေတာ့
ကုိယ္ပုိင္ အခြင့္အေရး…….
ေမွ်ာ္လင့္ေနပါရေစ………ေနာ္ 23.10.05
<><><><><><><><><>
ေ၀းကြာျခင္း ႏွစ္,ႏွစ္ျပည့္
ေၾကျငာမႈ မရွိတ့ဲ
ကံၾကမၼာရ့ဲ စီရင္ခ်က္ေအာက္မွာ
တုိ႔ တေတြ ေ၀းကြာခ့ဲရတယ္….
ေနာက္ဆုံးေတြ႔လုိက္ရတ့ဲ [23.10.2005]
ၾကာသပေတးေန႔
အဲဒီ ေန႔က
မွတ္မွတ္ရရ
ခ်စ္သူ…….ရယ္
မင္းဟာ
ပိတုန္းေရာင္ေကသာ
မဟူရာ အလကၤာေတြနဲ႔
တင့္တယ္ လွပေနေပါ့………
**ရုတ္တရက္မုိ႔ ႏႈတ္မဆက္လုိက္ရေပမယ့္
အမွတ္တရပါဘဲ….
ေနာက္ အမွတ္တရေန႔ ရွိေသးတယ္….
စိမ္းကားရင့္ေရာင္ ဆင္ျမန္းျပီး
မေတြ႔ ျမင္ဖူးတ့ဲ အႏုနယ္ဆုံး
ေဖာ္ေရြအျပဳံးကုိ
ဦးခုိက္ခြင့္ရတ့ဲ [10.1.2003] ရက္ေန႔
ငါ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး
2001 ဒုိင္ယာရီ စာအုပ္
အသက္ ၁၆ ႏွစ္ ဒုိင္ယာရီ မေရးတတ္ေသးလုိ႔
2002.12 လပုိင္း ကုန္ခါနီးမွ စ,ေရးခ့ဲေပါ့
<><><><><><><><><><>
**2003 မွာ
မင္းရ့ဲ စာမ်က္ႏွာေတြက ေနရာယူ
ငါ ဟာ မင္းနဲ႔ ပက္သက္လုိ႔
အရႈးဆုံး လူ ျဖစ္ခ့ဲရပါျပီ……….
**မင္းရ့ဲ ပေယာဂေၾကာင့္ေတာ့
မဟုတ္ဘူးေပါ့ကြယ္…
ငါ့ ရ့ဲ ခံႏုိင္ရည္ ႏုနယ္ျခင္းသာ တရားခံ…
<><><><><><><><>
**2003.10.23 ရက္ေန႕
ဒုိင္ယာရီထဲက စာေတြ ဖတ္မိတုိင္း
မင္းနဲ႔ ငါ ေ၀းခ့ဲတာ
ႏွစ္,ႏွစ္ျပည့္ခ့ဲျပီ ဆုိတာ
သက္ေသျပေနပါ့………
မွတ္မွတ္ရရ
ဒီေလာက္ေတာင္ ေ၀းရမယ္လုိ႔
မထင္မွတ္ခ့ဲတ့ဲ ေတြ႔ျခင္း
နိမိတ္ျပတာလား မသိတ့ဲ
ငါ့ ရင္ေခါင္းေတြ ေအာင့္ျခင္းနဲ႔
“ေ၀ဒနာျပခန္း”မွာ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေမြးဖြားျဖစ္တယ္………
<><><><><><><><><><>
{မဆုံျဖစ္ေတာ့ရင္}
ပုံမွန္ေတာ့ ပုံမွန္ေပါ့
ဒါေပမယ့္
ေတြ႔ခ်ိန္ေတြ မကြဲျပားျဖစ္ဘူး…
ေတြ႔ေနၾက ျမင္ေနၾက
ဘ၀က ျခားမသြားဘဲ
ကံၾကမၼာက ခြဲျခားပစ္ရင္
ဒါမွမဟုတ္
တာ၀န္ကုိယ္စီ နဲ႔ ေ၀းကြာျဖစ္ခ့ဲရင္
ကေလးဘ၀တုန္းက
ခံစားမႈျမဴးဇစ္ေတြနဲ႔
သံတူေၾကာင္းကြဲ မုိးသည္းျဖစ္ဦးမယ္
ထင္မိေပါ့……။ ။
23.10.03 to 23.10.05 အမွတ္တရ
<><><><><><><><><><><>
**အဲဒီ ကဗ်ာေလးက
မင္းန႔ဲငါ ေ၀းသြားတာ
အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီဆုိတာ
တြက္ျပေနခ့ဲတယ္……..
ခ်စ္သူ…….ရယ္
တုိ႔ တေတြ
မေတြ႔ျဖစ္ၾကတာ
ႏွစ္,ႏွစ္ၾကာျပီေနာ္……….။ ။
**ငါ့ရ့ဲ ဖန္ဆင္းရွင္ေလး
ခရီးလြန္ေနတာ
ႏွစ္,ႏွစ္ေတာင္ၾကာသြားျပီပဲ……….
<><><><><><><><><><>
{{{ခ်စ္ျပဳံးအထီးက်န္ <သို႔>လြမ္းအားငယ္သူ}}}
ဖြင့္မေျပာဆုိပါရက္
တဖက္သတ္ ေ၀ဒနာ
ရင့္က်က္စြာ အေျဖရွာလွ်င္
ကုိ္ယ္ တရားခံ
ရင္ခုန္သံ မမွန္ေတာ့ဘူး ဆုိတာကုိ
ကုိယ့္ ကုိ ကုိယ္ သိ
သတၱိနည္းေၾကာင္းကုိ ပုိသိခ့ဲလုိ႔
ေ၀ဒနာရ့ဲ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ
ဇာတာစစ္ ရွာေဖြေတာ့
စြန္႔လြတ္ျဖစ္ရလွ်င္
ႏွစ္သိမ့္မႈ ခံႏုိင္ရည္ တခုရွိရမည္တည့္…….
မယူတတ္လုိ႔ မရထုိက္သူ
ႏွစ္သိမ့္မႈ အမွားအယြင္းကို
ေမြးဖြားယူမိရင္း
ခံႏုိင္ရည္ ဆုိတာ
အပ်င္းေျပ ကစားစရာေလာက္မွ
အာနိသင္ မရွိခ့ဲတာပါ…..
ကံၾကမၼာ ကုလားဖန္ ထုိးမႈေအာက္မွာ
ကုိ္ယ္ ေမွ်ာ္ကုိး [ကုိးကြယ္] တ့ဲ ဖဲခ်ပ္
ဘယ္နားညွပ္မွန္း မသိရတာ
ကုိယ့္ ရ့ဲ လြဲေခ်ာ္မႈ မဟုတ္ဘူး ထင္တယ္…..
ကုိယ့္ ကုိ ကုိယ္
အျပစ္မတင္ျဖစ္ေပမယ့္
ခ်စ္လုိ႔ ျပံဳးတာေလးေတာင္ အထီးက်န္
လြမ္းစိတ္ေတြ အားငယ္ရျပန္ေပါ့
ေန႔စဥ္ မွန္ မွန္ ေသာက္ပါလုိ႔ရယ္
အလြမ္းမေျဖသာ
ေဟာဒီ
စိတၱဇ ေ၀ဒနာ….. 25.10.05
<><><><><><><><><><>
အျမဲတမ္း အထီးက်န္ခ့ဲတ့ဲ ႏွလုံးသား
ဒီေန႔ေတာ့
ခမ္းနားထည္၀ါစြာ ေၾကြလုိက္ရပါျပီ……
မင္းစိတ္ၾကိဳက္ စီရင္ပုိင္ခြင့္ရွိတ့ဲ ႏွလုံးသားပါ
ဘာတုန္႔ျပန္အားမွ မရွိပါဘူး………
စိတ္ကူးေတြနဲ႔ ရူးေနခ့ဲ
ေမွ်ာ္လင့္ဆဲ အဆုံးမွာ
အေသခ်ာဆုံးေၾကြကြဲလုိက္ရေတာ့
အဲဒီ
က်ိန္စာလား မသိတ့ဲ ရလာဒ္က
ငါ လုိခ်င္တာ မဟုတ္ေပမယ့္
ငါ ရသင့္တာလုိ႔ ထင္မိ……
ငါ့ ကံၾကမၼာက
စြန္႔လြတ္ျခင္း နကၡတ္နဲ႔ ယွဥ္လာသူထက္
ဆုိသြမ္းေနရ့ဲ………
သူမ်ားေတြ ပုိင္ဆုိင္ျပီးမွ စြန္႔လြတ္ရတာ
ငါ့မွာေတာ့
တခဏတာ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ကုိေတာင္ မရရွိ………
***အခ်စ္ စခန္းမရွိတ့ဲ
ငါ့ ၀ိညာဥ္ရ့ဲ အထီးက်န္မႈ
ဘယ္ အရာေတြ
ယွဥ္လုိ႔ တုႏႈိင္ပါ့…….***22.10.2005
<><><><><><><><>
{အာရုံခံ ၀ိညာဥ္၏ နိမိတ္ပုံ}
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ပုံေအာထားတ့ဲ မနက္ဖန္
ငါ့ အတြက္
အျဖစ္အပ်က္ မွန္ကန္မႈ မရွိခ့ဲရင္
ငါ ဘယ္ေလာက္အထိ ခံႏႈိင္ရည္ ရွိမလဲ?
ငါ့ ကုိယ္ငါနဲ႔ ခ်စ္သူ
ဘယ္သူ႔ကုိ ပုိခ်စ္သလဲ?
အဖန္တလဲလဲ ေမးမိတ့ဲ ေမးခြန္း
မင္းကုိ အခ်စ္ပုိလြန္းမိခ့ဲတယ္………
မနက္ဖန္ဆုိတ့ဲ ေနာက္ေန႔
ေမွ်ာ္လင့္တ့ဲ အတုိင္းျဖစ္မလာခ့ဲဘူး
စိတ္ထင္တုိင္းလြဲေခ်ာ္ခ့ဲတယ္……………။ ။26.10.2005
<><><><><><><><>
{၀ိညာဥ္ေအာင္ေဒ၀ီ}
ငါ့ ၀ိညာဥ္ကုိ မင္းက သိမ္းပုိက္ခ့ဲ
အာရုံကုိ ခ်ဳပ္ကုိင္ခ့ဲ
ဆႏၵကုိ ထိမ္းသိမ္းခ့ဲ
အေမွာင္ကုိ ခြင္းေပးခ့ဲ
အလင္းကုိ ေအးျမေစခ့ဲ
ျငိမ္သက္ေရျပင္ ခဲ ပစ္တင္သလုိ
ငါ့ ရင္ခြင္ကုိ လႈိင္းဂယက္ ထေစခ့ဲ
ငါ့ ၀ိညာဥ္ကုိ ထိတ္လန္႔ေစခ့ဲ
ခ်စ္သူ…….ရယ္
မင္းဟာ
၀ိညာဥ္ မွန္သမွ်ကုိ ေစစားႏုိင္တ့ဲ
၀ိညာဥ္ေအာင္ ေဒ၀ီလား?.......25.10.2005
အိပ္မက္ကုိ အၾကီးၾကီး မက္ေပမယ့္
<><><><><><><><><>
ဆီးသီးေလာက္မွ မပုိင္ဆုိင္ရသူပါ
“ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ တသီတစ္တန္းၾကီးနဲ႔
ေနာက္ဆုံးေတာ့ အလြမ္းကုိသာ
ပုိင္ဆုိင္ခ့ဲရတ့ဲ
ငါ့ နာမည္
လြမ္းဇာနည္” 27.10.2005
<><><><><><><><><><>
မမ…….
မမ ဟာ
ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ထဲကုိ
အျပင္းထန္ဆုံး ေ၀ဒနာေတြ ထည့္သြင္းေပးသြားတယ္
အဲဒီ ေ၀ဒနာေတြက
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ကုိ ရူးသြပ္ေစတယ္
ကၽြန္ေတာ္က ရႈံးနိမ့္သူ ပါ
အဲဒီ ရႈံးနိမ္႔သူ အျဖစ္ကုိ
ဒုတိယဆု ရတ့ဲ အေကာင္းဆုံးအရႈံးသမားထက္ ေက်နပ္တယ္
ခ်န္ပီယံ ဆု ရသူထက္ ပုိ၀မ္းသာပါတယ္
ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဆုိရင္
ရႈံးနိမ့္ ရရွိလုိက္တ့ဲ ေ၀ဒနာေတြဟာ
ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀ကုိ ရင့္က်က္သြားေစလုိ႔ပါဘဲ…………
<><><><><><><><><><><>
“ငတ္မြတ္သူ ၏ တမ္းခ်င္း ”
ျမစ္တစ္စင္းရ့ဲ
ရူးသြပ္တစ္၀က္ စီးဆင္းမႈ ကုိ
သမုဒၵရာၾကီးသာ လက္ခံမယ္ ဆုိရင္
ကုိယ္ ရွင္သန္အားရွိပါျပီ………
<><><><><><><><><><><><>
“လႈိင္းေမွ်ာ္သူ”
မင္း ရိပ္မိေလမလားဘဲ
မင္းနဲ႔ ပက္သက္လာရင္
မင္းအလွတရားေအာက္မွာ
လႈိင္းေမွ်ာ္ေက်ာက္ေဆာင္လုိ
ကုိယ္ဟာ
အလုိလုိ ျပဳိလဲ ခ်င္ေနတာပါ………….။
<><><><><><><><>
“အခ်စ္ လုိတယ္”
ျပည့္စုံျခင္းဆိုတာ
ေကာင္းကင္မွာ ၾကာထြက္ဖုိ႔ တကယ္ကုိခက္
လုိအပ္ခ်က္နဲ႔ လူသားခ်ည္းပါဘဲကြယ္……
လုိအပ္ခ်က္ကုိ သုိ၀ွက္မထားတတ္လုိ႔
ေၾကညာတမ္း ထုတ္ပါရေစ
ရာသီ ဥတုေတြ အလုိက္သိခ့ဲတယ္
ဖန္ဆင္းရွင္ေတြ တာ၀န္ေက်ခ့ဲတယ္
ဒါေပမယ့္
ကုိယ့္ အထီးက်န္ ဘ၀အတြက္
…………………………………….. ။ ။
<><><><><><><><><><>
“အရူးၾကီးရ့ဲ လကၡဏာ ဒႆန”
ငါ သိထားတ့ဲ whisky ဆုိတာက
အပူအားျပင္းထန္ဆုံး ငရဲမီး
အဲဒီ ေကာင္က သိပ္ေလာင္ကၽြမ္းလြယ္တာ…..
ငါ့ ဦးေႏွာက္ထဲ တစုံတရာ စုိးမုိးတာ ခံရရင္
ငါ က whisky နဲ႔ ေခ်ပ တတ္တယ္………
ဒါေပမယ့္လည္းကြယ္
ေကာင္မေလး ရယ္ ……..မင္းက
ငရဲမီး မေလာင္ကၽြမ္းႏုိင္လြယ္ေလာက္ေအာင္
ညႈိ႔ဓာတ္ေတြ သိပ္ေကာင္းလြန္းေနတာ
ငါ့ ႏွလုံးသားက
ႏုနယ္လုိ႔ ပဲလားဟင္……
မင္းကုိ သတိရစိတ္နဲ႔ whisky ေတြ ေသာက္ျပီး
ဘ၀ ပ်က္ေနရေအာင္
ငါက အသိဥာဏ္မနည္းခ်င္ဘူး
ဘ၀ကုိ အဓိပၸာယ္မ့ဲရေလာက္ေအာင္ထိ
ငါ မမုိက္ရဲဘူး……..
ဒါေပမယ့္
အရက္မေသာက္ရတ့ဲ ရက္ေတြမွာ
Whisky ဆာေလာင္စိတ္နဲ႔ ငါမူးတယ္
အရက္ေသာက္ရတ့ဲ အခ်ိန္
ငါ့ စိတ္က ေလးနက္သြားတယ္…..
ဆာေလာင္စိတ္နဲ႔ ငတ္မြတ္စြာ ေရခ်ိန္ကုိက္
ကုိယ့္အေပၚ
အလုိက္သိတတ္ခ့ဲဖူးတ့ဲ မင္းကုိ
လြမ္းလုိက္တာကြယ္……..
ေနာက္ေန႔ ကူးတာေတာင္ အရွိန္မက်ေသးဘူး……..၊၊
<><><><><><><><><><>
“ရင္ထဲမွာ
ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ေဖ်ာက္မပစ္ႏုိင္တ့ဲ
အစြဲအလန္း တခု ရွိခ့ဲတယ္
အဲဒါ
ဆံပင္ရွည္ရွည္ အရပ္ျမင္႔ျမင့္နဲ႔
ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္…..”
<><><><><><><><><><>
မာယာေတြလား လုိ႔ေတာ့ မေမးရက္ပါဘူး မၾကီး
ေလသံေတြက တစိမ္းဆန္ေနတယ္ေနာ္
သံေယာဇဥ္ ဆုိတာ
ေပးသေလာက္ ျပန္မရတာကုိ ေျပာတာလား?
“ေဟာဒီ အတိတ္ ေတြက
အာမခံ သကၠရာဇ္ကုိ အေငြ႔ျပယ္ေစခ့ဲျပီလား?
ထားလုိက္ပါေတာ့ေလ
<><><><><><><><><>
ဒုိင္ယာရီထဲက မွတ္တမ္းတ၀က္တပ်က္နဲ႔
ကဗ်ာ အပုိင္းအစေလးေတြကုိလည္း
လက္ရွိအေျခအေနက စည္းကမ္းခ်ိဳးေဖာက္လုိ႔……..
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ ရွင္သန္ခ့ဲရတ့ဲ
ရင္ခုန္သံဟာလည္း
သိကၽြမ္းမႈ မရွိသလုိ တစိမ္းဆန္လုိ႔ ……….
ေၾကြးေၾကာ္မႈ မရွိဘဲ ေသဆုံးသြားတ့ဲ
အညတရ သူရဲေကာင္းေတြက
အမွန္သစၥာေတြ ကိန္း၀ပ္ေနၾကျပန္ေရာ့
ခက္တာပဲ………. 21.4.2006
<><><><><><><><><><>
အဆင္မေျပမႈေတြ
စုံျပဳံေရာက္ရွိလာတ့ဲ အခါ
စိတ္ကူးယဥ္ ေမွ်ာ္လင့္ရမွာေတာင္ ထိတ္လန္႔လာတယ္…..19.5.2006
<><><><><><><><>
မဆုံးႏုိင္ေသာ အခန္းဇာတ္ရ့ဲ
အဆုံးသတ္မွာ
အရႈံးအျမတ္က ရုန္းမထြက္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္
အျပဳံးပ်က္ခ့ဲရတယ္
အဆုံးအျဖတ္က
ငါ့…………အတြက္
အရက္စက္ဆုံး က်ိန္စာလား?
ကံၾကမၼာ …………. ။ ။
<><><><><><><><><><><>
{စိတၱဇ လြင့္ေမ်ာျခင္း}
“ ရင္နာစရာရ့ဲ အေျခခံဟာ
ကံၾကမၼာရ့ဲ စီရင္ခ်က္ ”
<><>ေၾကြလြင့္သူ၏ ဒဏ္ရာရ ျပဇာတ္<><>
အလြမ္းဇာတ္ေတြကုိ ျမႈပ္ႏွံဖုိ႔
သခ်ၤ ိဳင္း ရွာေဖြစဥ္မွာ
မေသေဆးေတြ႔ရွိတယ္…
လွမ္းေခၚလုိ႔ မၾကားတ့ဲ အတိတ္က
သံစဥ္ခါးခါးေတြ ပါးအပ္လုိက္တာ
အနာဂါတ္ဟာ
အႏုျမဴ ဗုံး ေပါက္ကြဲခ့ဲဖူးတ့ဲ ေနရာမွာ
ရွင္သန္ရတ့ဲ သစ္တပင္လုိ………..
မ်က္ရည္ မက်သူတစ္ေယာက္ရ့ဲ အလြမ္းဟာ
ျပင္းထန္တယ္……..တ့ဲ
စကားမေျပာတတ္ [ဆြ႔ံအ] သူရ့ဲ မ်က္ရည္ေလာက္
ခံစားမႈ နက္ရႈိင္းႏုိင္မလား?
မြန္းၾကပ္မႈ ဖြင့္ဟရင္
ေပါ့ပါးသြားတယ္ ဆုိတာ
တေစၦပူးခံရသူေတြ လက္မခံဘူး……..
အလြမ္းနဲ႔ ရွင္သန္ရတ့ဲ
ရင္ခုန္သံေတြ အဆုံးသတ္ဖုိ႔
သခ်ၤ ိဳင္းရွာေဖြတာ မေသေဆးေတြ႔ရွိတယ္
အဲဒီ မေသေဆးသာ
အဆိပ္ျဖစ္ေစခ်င္ေတာ့ရ့ဲ……..
<><><><><><><><><>
ေ၀ခြင့္ေတြနဲ႔ ေၾကြလြင့္ခ့ဲရတ့ဲ
ေလလြင့္ႏွလုံးသားရ့ဲ
စိတၱဇျပဇာတ္ပါ မၾကီး………
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ
အထေျမာက္ခြင့္လက္မွတ္ရမွ
အေျခအေနေတြ ရုတ္တရက္ေျပာင္းလဲသြားရတ့ဲ
တရားခံဟာ
ကံၾကမၼာပါ ခ်စ္သူ……….
ေဖာက္ျပန္သြားတ့ဲ အေျခအေနေပၚမွာ
ရူးသြပ္သြားတာ မမွားပါဘူးေနာ္…..
ကုိယ္က
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လြင္ျပင္ေပၚ
ခံစားမႈေတြ ဘ၀နဲ႔ ထပ္တူထပ္မွ်
ပုံေအာ ရင္းႏွီးထားတာေလ……………
“အလြမ္းေတြ အကၽြမ္းတ၀င္ျဖစ္ခ့ဲတယ္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အနမ္းေတြက
ကမ္းမျမင္ေလာက္ေအာင္
အလြန္တရာ ေ၀းကြာလြန္းတာမုိ႔……..”
<><><><><><><><><><>
{လြမ္းေ၀ဒနာ}
ဒီ အခ်ိန္မွာ
ငါ ပုိင္ဆုိင္ေနတာက
အလြမ္းတရားနဲ႔ ငါ့နာမည္ လြမ္းဇာနည္
မင္းနဲ႔ ေ၀းမွ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ လြမ္းတတ္သူတစ္ေယာက္လုိ႔
သိခဲ့ရတယ္
အရာရာ ရင့္က်က္ခ့ဲမႈေတြက
မင္းမရွိခ်ိန္မွ ႏုနယ္စြာ သိမ္ငယ္လုိ႔…
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ရွင္သန္တတ္ေအာင္
အျမဲတမ္း ေလ့က်က္ခဲ့တ့ဲ ႏွလုံးသားက
အခုေတာ့
အထီးက်န္တတ္ေနျပီ…။
ဘယ္အရာမွ
ဆုံးရႈံးမခံဖူးတ့ဲ ကုိယ့္ဘ၀မွာ
မင္းနဲ႔ ေ၀းသြားတ့ဲအခါ
ဘာမွ ပုိ္င္ဆုိင္မႈ မရွိေတာ့သလုိပဲ..
**အျပဳံးနဲ႔ လန္းဆန္းခ့ဲတ့ဲ သကၠရာဇ္ေတြကုိမွ အားမနာ
ကုိယ့္ မႈိင္ေတြေတြ မ်က္ႏွာက
အရာအားလုံး အတြက္
အက်ည္းတန္လြန္း….
မင္းနဲ႔ ေ၀းသြားတဲ့ ေျပာင္းလဲျခင္းေနာက္ကြယ္မွာ
ကုိယ္ အားလုံးေျပာင္းလဲသြားတယ္…
ခိုင္မာတ့ဲ ကုိယ့္ခံယူခ်က္ေတြလည္း
လုံး၀ ေပ်ာက္ကြယ္ခ့ဲျပီ…
{{မင္း အခ်စ္ကုိ မပုိင္ဆုိင္ရလွ်င္လည္း
အရာအားလုံးကုိ စြန္႔လြတ္ရသလုိပဲ ေနမွာပါ}}
<><><><><><><><><><><>
{ခါးသီးေသာ}
အလြမ္းေတြ ရုပ္ၾကြင္းျဖစ္တည္ခ့ဲျပီမုိ႔
မနက္ဖန္ရက္ရာဇာဟာလည္း
ငါ့အတြက္ေတာ့
မခမ္းနားတ့ဲ အထီးက်န္ရက္ပဲ ျဖစ္မွာပါ
ေသခ်ာေလာက္ျပီ ခ်စ္သူ…ေရ
ဘယ္သူ႔ ဘယ္သူအေပၚမွ
မက်ေရာက္ေစခ်င္တ့ဲ
ေၾကြလြင့္ျခင္းကုိ ငါ ပုိင္ဆုိင္ေနရျပီ…….
ခ်စ္သူေရ……….
ျဖစ္တည္မႈတုိင္းမွာ
ပ်က္ဆီးျခင္းေတြ
ကပ္ပါလာ တတ္သလား?
မင္းနဲ႔ငါ
ျဖစ္တည္မႈ လုိ႔ မေခၚေ၀ၚထုိက္ေသးခင္
ဆုံဆည္းမႈက ခြဲခြာျခင္းအျဖစ္
ရုတ္တရက္ ေျပာင္းလဲ
အဲဒါ……
ဓမၼတာ ဆုိတ့ဲ နိယာမပဲလား?
ဆုံဆည္းျခင္းက ေၾကြလြင့္
ဆုိ႔နင့္စြာ ေၾကကြဲ လမ္းမခြဲ လမ္းလြဲခ့ဲရတ့ဲ ဒုိ႔ဘ၀
ျပစ္မႈနဲ႔ ျပစ္ဒဏ္ မမွ်တတ့ဲ က်ိန္စာ
အဲဒီမွာ ၀မ္းနည္းမႈက အနက္ရႈိင္းဆုံး
ဒီ အခ်ိန္
အတိတ္က မင္းအျပဳံးကုိေတာ့
ဘာနဲ႔မွ မလဲလွယ္ႏုိင္ဘူး………. ။ ။
“ယုံၾကည္လုိက္ပါ ……..ခ်စ္သူ ရယ္
အလြမ္းခ်ည္းတုိင္း ျဖစ္တည္ရလြန္းလုိ႔
တခါတရံမွာ
ဆႏၵကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ဖန္ဆင္းႏုိင္တ့ဲ
တန္ခုိးရွင္ တစ္ဦး ျဖစ္ခ်င္ခ့ဲတယ္
ဒါဟာ
ငါ့ရ့ဲ
ဇာတ္ေပါင္း ဆႏၵပါ ခ်စ္သူ…”
<><><><><><><><><>
ေၾကြလြင့္ျခင္းကုိ ငါ မုန္းတီး
အထီးက်န္ည လြမ္းဆြတ္စဥ္
ၾကယ္ေၾကြတာ ငါျမင္ရေတာ့
ေကာင္းကင္ကုိ ငါသနား
သူ႔ ကံတရားကုိ နကၡတ္ေတြနဲ႔ ဆန္းစစ္
ငါ့ ကံတရားကုိ လကၡဏာနဲ႔ တြက္စစ္
ယၾတာေခ်မရႏုိင္တ့ဲ အနာဂါတ္က
ဒဏ္ရာေတြ ဗရပြ နဲ႔
အာရုံ အလွတရားဆုိတာ
ငါ့မွာ မရွိေတာ့ဘူး……
ေၾကြလြင့္ခ့ဲရရွာ သူမုိ႔………. ။ ။
<><><><><><><><><><><>
“လြမ္းဇာနည္”
***လြမ္းေမာဖြယ္ ဒ႑ာရီ တစ္ပုဒ္ျဖစ္ေအာင္ေတာ့
မလွည့္စားလုိက္ပါနဲ႔……။
***မနက္ဖန္မွာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တုိ႔ လြင့္စင္မသြားေအာင္
သနားထားခ့ဲပါေနာ္………။
***ခါးသီးမႈထဲက
ရင္နာဖြယ္ေတြကုိေတာ့
လြင့္ပစ္လုိက္ၾကတာေပါ့………။
***ကုိယ့္ရ့ဲ အဇၥ်တၱသံစဥ္သံစစ္စစ္
ရင္ေမာအေတြးသစ္ေတြက
ကုိယ္ေျပာျပမွ
မင္းသိမယ့္ အေၾကာင္းတရားေပမုိ႔……..။
ကုိယ္ေျပာျပခ့ဲဖူးပါတယ္
ခုေတာ့လည္း
ေ၀ဒနာေတြ အုိင္ထြန္းတမ္းတမိသမွ်
ျပန္မက္လုိ႔ မရတ့ဲ အိမ္မက္ကုိ
အပ္ေၾကာင္းထပ္ ရစ္၀ဲ
ေ၀းခ့ဲၾကရတ့ဲ ဒဏ္ရာေပၚမွာ
မင္းကေတာ့ ေနသားၾက
ေက်နပ္ေနရျပီေပါ့……….။
***ဒီလုိ
ေ၀းရမယ္ ဆုိတ့ဲ
ကံၾကမၼာ ကုိ မယုံၾကည္ခ့ဲေလေတာ့
အျဖဴထည္စစ္စစ္ ေမတၱာေတြက
လြမ္းရသူ
လြမ္းဇာနည္ သင့္ဖုိ႔
အဆိပ္ေတြလား?
<><><><><><><><>
မင္း မလုိခ်င္တာ ငါေပးလုိ႔
ငါ မလုိခ်င္တာ မင္းျပန္ေပးခ့ဲတယ္ေနာ္
မင္း မလုိခ်င္တာ ငါ့အခ်စ္
ငါမလုိခ်င္တာ မင္းအမုန္း
မင္းက ငါ့အခ်စ္ေတြကုိ ခါးသီး
ငါက မင္းအခ်စ္ေတြကုိ ခါးသီး
မလုိခ်င္တာ ပုိင္ဆုိင္ရသူမုိ႔
တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ရွင္သန္ျခင္းေတြက မခ်ိဳျမိန္
ငါ့ အခ်စ္ေတြက မင္းကုိ မေၾကကြဲေစေပမယ့္
မင္း အမုန္းေတြက ငါ့ကုိ ေၾကြလြင့္ေစတယ္
မင္း အမုန္းေတြက
ႏုနယ္တ့ဲ ငါ့ႏွလုံးသားအတြက္
မုန္တုိင္းျဖစ္ခ့ဲျပီ……………..
အခုေတာ့ ေ၀းခ့ဲျပီမုိ႔
ျပန္ေတြးလည္း
မင္း အတြက္လြမ္းေမာစရာ မဟုတ္ေပမယ့္
ငါကေတာ့ လြမ္းေမာရဦးမယ္
လုိခ်င္တာနဲ႔ ရရွိတာက ဆန္႔က်င္ဘက္
အသဲထက္က ဆႏၵေတြ ေၾကြလြင့္ခ့ဲေနာက္
ဘာကုိမွ ေျခရာေကာက္ ယုိးမယ္ မဖြဲ႔ခ်င္ဘူး…….
ျငိမ္သက္တည္ၾကည္စြာလြမ္းေမာ
တကယ္ျဖစ္မလာႏုိင္တ့ဲ အိမ္မက္ေတြထဲမွာ
ငါ့ကုိ လြင့္ေမ်ာခြင့္ျပဳပါ
ဒါဟာ
ငါ့ရ့ဲ ေမ်ာလြင့္အိပ္မက္……………. 29.12.2005
<><><><><><><><><><><>
ေၾကြလြင့္သူရ့ဲ ေမ်ာလြင့္မႈ မွန္သမွ်
စိတၱဇ လုိ႔ အမည္တပ္ၾကတယ္
အဲဒီ ေခါင္းစဥ္ေအာက္
ဒူးေထာက္ အယူခံ ၀င္ပါရ့ဲ……..
မူ မမွန္တ့ဲ စိတ္ရ့ဲ ခံစားခ်က္က
စစ္မွန္ျပင္းထန္ပါတယ္ ဆုိရင္
မင္း လက္ခံ ယုံၾကည္ႏုိင္မလား?
တကယ္ပါ
မင္း အလွတရားရ့ဲ ေအာက္က
ကုိယ့္ ရင္ခုန္သံဟာ
ျပဳစားရွင္ကုိ ဦးညြတ္မိျပီ……….
……………………………………
ျပကၡဒိန္ စာရြက္ေပၚက
ရက္စြဲေတြဟာ
အခ်ိန္နာရီေတြရ့ဲ စီရင္မႈေအာက္
တစ္ရက္ျပီး တစ္ရက္ ကုန္ဆုံးလာခ့ဲတယ္
အဲဒီမွာ
ကုိယ္ဟာ
အလြမ္းသခင္ ဆုိတ့ဲ ေခါင္းစီးနဲ႔
အကၽြမ္းတ၀င္ ရင္းႏွီးခ့ဲရတယ္………
ဘာမွ ယုံၾကည္ ေမွ်ာ္လင့္လုိ႔ မရတ့ဲ
ကံၾကမၼာ ဆီမွာ
ခ်စ္သူနဲ႔ ဆုံဆည္းခြင့္ကုိ ေတာ့
လက္၀ါးျဖန္႔ ေတာင္းဆုိမိေပါ့…………….
………………………………………
ေခ်ာင္က်ေနတ့ဲ မ်က္၀န္းအိမ္နဲ႔
ဆည္းဆာေရာင္ သန္းေနတ့ဲ မ်က္လုံးေတြက
အိပ္ပ်က္ညေၾကာင့္လား…………………တ့ဲ
ေသခ်ာတာ တခုကေတာ့
ေယာင္ကုိင္းေနတ့ဲ မ်က္၀န္းအိမ္ တစုံဟာ
ငုိရဖန္ မ်ားလုိ႔ပါဘဲ…………………….
ခ်စ္တယ္ ဆုိတ့ဲ စကားကုိ ပစ္ပယ္ခ့ဲ ဖူးတ့ဲ
ေကာင္မေလး ေရ
က်န္ရစ္ခ့ဲတ့ဲ အစိမ္းရင့္ရင့္ လြင္ျပင္ထဲက
မင္းကုိ
တမ္းခ်င္းေတြ ေစလႊတ္လုိက္တယ္
အျပဳံးမပ်က္ ရုန္းထြက္သြားတယ္
မင္းအတြက္
က်န္ရစ္သူမွ
ခ်န္ပစ္သူ ျပန္တမ္း…………..
…………………………
<><><><><><><><><><><><><><>
အခန္းဆက္ေတြနဲ႔ စခန္းဖ်က္လုိက္ေပမယ့္
အလြမ္းဇာတ္ေတြ ရွည္ေနဆဲမုိ႔
ဒုတိယေျမာက္ အခန္းဆက္ လြမ္းေ၀ဒနာ ရွည္ပါ ……….မၾကီး
စိတၱဇ ဆုိတာကုိ ရူးသြပ္ျခင္းလုိ႔
ယတိျပတ္ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ရင္
ကၽြန္ေတာ့္ရ့ဲ ေ၀ဒနာကုိ
စိတၱဇ အမည္တပ္လုိက္ပါ
ဒါဆုိရင္
ကၽြန္ေတာ္က အခ်စ္မွာ ျပယုဂ္ျဖစ္ခ့ဲမယ္
အလြမ္းေတြက
တစုံတခုေသာ ႏွလုံးသားအတြက္
ဗိသုကာ ဆန္ခ့ဲမယ္……..2.12.2005
<><><><><><><><><><>
{စိတၱဇ အလြမ္းရ့ဲ တမ္းခ်င္း}
***စာေပ၀ါသနာ ပါတ့ဲ ေမာင့္အတြက္
စာေရးရေအာင္ဆုိျပီး
အမွတ္တရေပးတ့ဲ
စာအုပ္နဲ႔ ေဘာပင္ကုိ လြမ္းတယ္……
***ေမာင္ စာေရးရင္း
အပ်င္းေျပ ေသာက္ဖုိ႔ ဆုိျပီး
လက္ေဆာင္ေပးတ့ဲ
စီးကရက္ဗူးေလးကုိ လြမ္းတယ္……….
***စကားတစ္ခြန္းေျပာျပီးတုိ္င္း
ျပဳံးတတ္တ့ဲ
မၾကီး အျပဳံးေလးကုိ လြမ္းတယ္………
***ေမာင့္ ၾကည့္ရတာ ေအးခ်မ္းလုိက္တာ ဆုိတ့ဲ
ေအးျမတ့ဲ စကားသံေလးကုိ လြမ္းတယ္……..
***အျပစ္ကင္းစင္ျပီး
ျငိမ္းခ်မ္းတ့ဲ မၾကီး ……အျပဳံးေလးကုိေတာ့
အလြမ္းဆုံးေပါ့……….
***မၾကီး…….ရယ္
ေ၀းသြားတ့ဲ အခါမွ
ေမာင္လုိ႔ ေခၚသံေလးကုိ
ျပန္လည္ကာ ၾကားခ်င္မိတာ
စိတၱဇ ေ၀ဒနာလား?
<><><><><><><><><><><>
အလြမ္းေတြကုိ မ်ိဳခ်လုိက္ေတာ့
သတိရစရာ အတိတ္ေတြက
ျပန္ႏုိးထလာတယ္……..
ခံစားေနရတ့ဲ အလြမ္းေတြ စြန္႔ပစ္လုိက္မွ
၀င္လာတ့ဲ အလြမ္းသစ္ေတြက
[ဒေရာေသာပါ] ဒလေဟာ…..
တဖန္မေဆြးခ်င္လုိ႔
ျပန္မေတြးပါဘူး ဆုိေနမွ
ေရးေရးေပၚလာတ့ဲ အတိတ္ေတြက
လြမ္းဖြယ္ အတိနဲ႔…………….
ငါ့နာမည္
“လြမ္းဇာနည္” လုိ႔ မွည့္ခ့ဲတာ
လြမ္းစရာ အတည္ ျဖစ္ခ့ဲတယ္
နာမည္ စီးခံရတာလား?။ ။ ။။ ။ ။ ။ ။ ။ ။









Wednesday, November 26, 2008

ေ၀ဒနာသံစဥ္<4>

{နတ္သမီးကဗ်ာ}
အလြမ္းေတြကုိ ကုစားေပးတယ္ လမင္းေလး
ရင္ခြင္ကုိလည္း ေအးျမမႈေပးတယ္
ကဗ်ာေရးတ့ဲ ဒုိင္ယာရီ ေ၀ဒနာျပခန္းလည္း
လမ္းတ၀က္မွာ အဆုံးသတ္ေစသူ
ရင္ခုန္ နတ္သမီးေလး………….
ေရွ႔ဆက္သာယာဖုိ႔ပဲ ဖန္ဆင္းေပးသြားတ့ဲ
တည္ျငိမ္ခံစားမႈတုိ႔ ႏုိးထလာျပီမုိ႔
ဒဏ္ရာ သမုိင္းမ်ားေတာ့ ရုိင္းပ်ေစျပီးေပါ့
ဒီမွာ အဆုံးသတ္လုိ႔ ခ်န္ပစ္ခ့ဲမယ္
အလြမ္းကဗ်ာ
က်န္ရစ္ခ့ဲေပါ့ အတိတ္ေဟာင္းမ်ားၾကား
ငါ ေရွ့ဆက္သြားမယ့္
အနမ္းမ်ားနဲ႔ ေရႊခရီး
သာယာျခင္းမ်ား ျဖည့္ဆည္းေပးမယ့္
နတ္သမီးကဗ်ာ………
ကာရန္မညီ ရင္ခုန္ျခင္းရ့ဲ အနမ္းသံစဥ္သစ္
အရာရာကုိ ပ်ိဳမ်စ္သြားတယ္
က်က္သေရတင့္လုိ႔ ၾကိဳလင့္ရတ့ဲ အရုဏ္ဦး
ကုိယ့္အတြက္
ရင္ခြင္ဦးပဲ……..
ထာ၀စဥ္လင္းလတ္ေတာက္ပေငြလမင္း
ကုိယ့္ ကယ္တင္ျခင္းေပါ့
ရွင္သန္ျခင္းအတြက္
တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္သူလား
ကုိယ့္ရ့ဲ
ကဗ်ာ နတ္သမီးတပါး……….။ ။

ေ၀ဒနာသံစဥ္<3>

{မီးအိမ္ရွင္မေလး…………သုိ႔}
ငါ မျမင္ရဘူး မင္းေပးစြမ္းတ့ဲ အလင္းတန္း
အလြမ္းသက္သက္ ဖြ႔ဲတည္ခ့ဲ
အကန္းတစ္ေယာက္ရ့ဲ လက္ထဲ ထြန္းညွိ ဖေယာင္းတုိင္ငယ္
ပူေလာင္မႈပဲ သယ္ေဆာင္လာတယ္
အုိကြယ္
ေစတနာေတြ အရာမေရာက္ခ့ဲရ မီးအိမ္ငယ္……….
ကုိယ့္ရ့ဲ စရုိက္ဆုိးေတြ
အခ်စ္စိတ္နဲ႔ ျပဳျပင္ေပးမယ္
ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ျဖဴစင္လြန္းတယ္
အႏႈိင္းမ့ဲ ေမတၱာေတြနဲ႔
သီးခံရင္း လင္းလတ္ေပးသူ
အုိကြယ္
ေစတနာေတြ အရာမေရာက္ခ့ဲရ မီးအိမ္ငယ္……….
အရာရာေစတနာေတြ ေ၀ဒနာထင္ခ့ဲမိတ့ဲ ကုိယ္
အခုေ၀းသြားေတာ့မွ
ခါးသက္မႈေတြ ေပြ႔ဖက္ရင္း
အခါလြန္ေနာင္တေတြ
မုိးေခါင္ေရရွားမွ တမ္းတ တတ္တယ္ အုိေအစစ္ကေလးရယ္…
ဘယ္ဆီမွာ နာက်ည္းစိတ္နဲ႔ ပုန္းျပီးလဲ
ဆုိးသြမ္းစိတ္ေတြ ႏုိးထ
ကုိယ္ဟာ
လမ္းေပ်ာက္ အေမွာင္ေရာက္မွ
ရူးသြပ္သိမ္ငယ္ ေအာ္ေခၚမိတယ္
အုိကြယ္
ေစတနာေတြ အရာမေရာက္ခ့ဲရ မီးအိမ္ငယ္……….

ေ၀ဒနာသံစဥ္<2>

{လမ္းျပၾကယ္}
မသိစိတ္နဲ႔ မွားယြင္းေနခ်ိ္န္ေလး
လူငယ္စဥ္မုိ႔ စိတ္ထက္တယ္
လမ္းမွားေလ်ာက္လွမ္းရင္း
ပန္းတုိင္ေ၀းလြင့္ မ်က္စိလည္ေနဆဲ….
ဘ၀ ဆုိးသြမ္းခ်က္က ကမ္းကုန္ေနျပီမုိ႔
………………
မေမွ်ာ္လင့္မိဘူး
အမွတ္တမ့ဲ ေတြ႔ရွိတယ္
ဘယ္သူေစလႊတ္သလဲ?
ေတာက္ပမႈနဲ႔ လမ္းမွန္ေဖာ္ေဆာင္ေပး
ကုိယ့္ဘ၀ရ့ဲ လမ္းျပၾကယ္စဥ္ေလး………
ဘယ္ေတာ့မွ မေမွးမွိန္ေစခ်င္ဘူး
အခါမေရြးေတာက္ပေပးပါ
ရင္မွာ ျပင္းပ်လြန္းတ့ဲ ဒီဆႏၵ
ထာ၀စဥ္ မေပ်ာက္ေစႏုိင္ပါဘူး……..
ၾကင္နာသူက
ရူးသြပ္ေစျပီ……..
အေနေ၀းလည္း အေ၀းမွာ မေနခ်င္သူမုိ႔
နီးစပ္ခြင့္ေပးပါ
မင္းရင္ခြင္မွာ ထာ၀စဥ္ေမွးစက္ ခုိ၀င္ခ်င္ပါရ့ဲ
……..
မွန္းဆ တမ္းတ လြမ္းရေနတယ္ေဟ့
ကုိယ့္ ဘ၀ရ့ဲ လမ္းျပၾကယ္စင္……..ေရ…..

ေ၀ဒနာသံစဥ္<1>

{ပ့ဲကုိင္ရွင္}
ယုံၾကည္ရာကုိ ဦးညြတ္ၾကတ့ဲ ဒီေလာကမွာ
ငါဟာ မင္းကုိ ဘယ္ေနရာမွာ ဒူးေထာက္မိလဲ?
ငါ႔ ဆုပ္ကုိင္မႈဟာ
ခ်ိဳျမိန္ေနလား?
ပဒုိင္းသီးမွန္ရင္ ရူးသြပ္မွာပဲ
ငါ ခူးဆြတ္လုိက္ျပီ
ဦးညြတ္ခုိက္ျပီ
သိပ္ ခ်စ္လုိ႔ ေဟ့……………။ ။
အရာရာကုိ အေလ်ာ္အစားနဲ႔ တြက္ခ်က္
မေတာ္မတရားတ့ဲ ဒီ ယူဆခ်က္က
အရႈံးအျမတ္ အေျဖတြက္တ့ဲ အခါ
ေနရာတကာ ငါ ရႈံးနိမ္႔တာပဲ……………..။
ေဆာင္းအတြက္ သစၥာသိတယ္
ေဆာင္းသစၥာရွိတ့ဲ သဇင္…ေရ
ေမွာ္ေအာင္ထားလား
မင္းႏႈတ္က ပြင့္က်တ့ဲ
အၾကင္နာစကားလုံးေတြထဲ
ငါဟာ ျပိဳလဲ လုိ႔ ငုိပြဲဆင္ေန
ညီမွ်ျခင္းေတြ ေထြးပုိက္ထားတ့ဲ ခ်စ္သူ……..ေရ
မင္းဟာ ငါ့ဘ၀ အတြက္ လမ္းေရြးခ်ယ္ေပးတယ္
၀ဲ မိေနတ့ဲ ငါ့ဘ၀ ေလွငယ္အတြက္
ကမ္းတဖက္ကုိ ေပးဆပ္ေလွာ္ခတ္
မင္းဟာ
ငါ့ဘ၀ရ့ဲ သခင္……
ပဲ့ကုိင္ရွင္ပါဘဲ………..။ ။

Friday, November 21, 2008

{သူမ၏ပညာေတာ္သင္ခရီး}

“ေအာင္ျမင္မႈဆုိတာ
ႏုိင္ေအာင္တုိက္ယူႏုိင္မွ ရတ့ဲ အရာ”တ့ဲလား ?
** မင္းခံယူခ်က္ ငါ ဖူးေျမွာ္ပါရ့ဲ
မင္း ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ငါ ဦးညြတ္ကုိးကြယ္ပါရ့ဲ
မင္းရ့ဲ ပညာေတာ္သင္ခရီး
ငါ……ငါ………ငါ
ဂုဏ္ယူအာေပးပါရ့ဲ(လြမ္းဆြတ္ေၾကကြဲျခင္းမ်ားစြာျဖင့္)
***ေနာင္ အခက္အခဲေတြ ပါးေစဖုိ႔
အခုေတာ့
အက်ပ္အတည္းေတြ ပြားေနရ
တစုံတခု ရယူဖုိ႔ပဲ
ရင္းႏွီးစြန္႔လြတ္မႈ ဆုိတာေတာ့ ရွိမွာေပါ့ေလ…
***ရင္ထဲမွာ မြန္းၾကပ္စြာနဲ႔
အစြန္းထြက္လာခ့ဲ…….
မင္းကေတာ့ ခ်န္ရစ္ခ့ဲသူ
ငါက က်န္ရစ္တ့ဲသူ……….
***ထားလုိက္ပါေလ
ငါ့ အတြက္ဆုိရင္
အေ၀းတေျမမွာ ေဆြးမေနနဲ႔
***မင္း အတြက္ ငါက အေရးမၾကီးဘူး……..
***မင္းေမြးခ့ဲတ့ဲ ဒီေျမမွာ
ငယ္ငယ္ကတည္းက ဆုိခ့ဲတ့ဲ
သရဏဂုံ ကုိးကြယ္ရာသစၥာတရား
သကၠရာဇ္မ်ားစြာ ေပြ႔ဖက္လာျပီးမွ
***လြတ္မက်ေစနဲ႔ ခ်စ္သူ………
***မင္း ထာ၀ရ ေစာင့္စည္းႏုိင္ပါေစ…..
သနပ္ခါးေသြးလိမ္းရင္
တဘ၀ေအးျငိမ္းသြားသလုိပဲ
***ရုိးရာယဥ္ေက်းမႈဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ရုိးအ,သြားမွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္ တ့ဲ
မင္းရ့ဲ ေအာင္ျမင္မႈ (မြန္းတည့္)
ဘယ္ေလာက္ ေတာက္ပပါေစ
မင္းဖူးပြင့္ခ့ဲတ့ဲ အရုဏ္ဦး ဆည္းဆာကုိေတာ့
မေမ့ပါေစနဲ႔ ခ်စ္သူ…..
ရုိးရာသမုိင္းဦးဓေလ့ မင္းမေမ့ပါနဲ႔ ခ်စ္သူ………
…………… ……..မင္း မေမ့ပါနဲ႔ ခ်စ္သူ……..။ ။

Friday, October 31, 2008

{၀ိညာဥ္ တခုရ့ဲ ရႈိက္သံ}

လမင္းထြန္းညွိလုိ႔ လင္းလတ္လွပသြားတ့ဲ ေကာင္းကင္
အမွတ္တမ့ဲဆုိရင္
မခံစားခ်င္ဘူး
တခဏတာ အတြက္ဆုိရင္
မျမတ္ႏုိးခ်င္ဘူး
ဒီလုိပါပဲ
ေပါ့ပ်က္ပ်က္ဆုိတ့ဲ အရာက
အခ်ိန္တန္ရင္
ပဲ့ကုိင္ျဖစ္သြားတတ္သလား?
ထင္မွတ္မထားတ့ဲ အရာက
ဘာလုိ႔ ၾကီးမားတ့ဲ အဓိပၸယ္ျဖစ္ေနရတာလဲ?
ေမာ္ဒန္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ဆုိျပီး
ကာရံ မလုိဘူးလုိ႔
သတ္မွတ္ထားပါသလား?
အ ကၡရာေတြကုိ
ပန္ဆင္မယ့္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
သရ, မပါရင္ အဓိပၸာယ္မရွိဘူး………
ကဗ်ာေတြထဲမွာ
အမွတ္တမ့ဲ ခံစားခ်က္ေတြ
သရ,ပါသြားတယ္ ဆုိရင္
ျပည့္စုံၾကီးမားတ့ဲ အဓိပၸာယ္ရွိျပီ…….
ျဖည့္ကြက္ တခုရ့ဲ
အလုိအပ္ဆုံး အရာတခုက
အဓိပၸာယ္ရွိျခင္း ....လုိ႔ ထင္တယ္
လဲက်သြားရင္ေတာင္………
လြတ္က်သြားရင္ေတာင္……
၀ိညာဥ္တစ္ခုလုံး မရႈမလွ လြင့္စင္သြားတယ္ ဆုိရင္ေတာင္……..
ငါ မင္းကုိ ခ်စ္တယ္……

Thursday, October 30, 2008

{ရင္ထက္ အကၡရာ}

သရ, မပါရင္ ေ၀ါဟာရတစ္ခု တည္ေဆာက္လုိ႔ မရသလုိပါပဲ
ရင္ထဲက ခံစားခ်က္တခုကုိ
အလကၤာန႔ဲ ကဗ်ာဖြဲ႔ဖုိ႔
ဗ်ည္း,သရ{အကၡရာ}လုိတယ္….။
ကဗ်ာေတြ အမ်ားၾကီးေရးခ့ဲဖူးတယ္
ဘ၀ကုိ တစ္ေယာက္ထဲ ရင္ဆုိင္ ရုန္းကန္ခဲ့တယ္
ဘာရွိရွိ မရွိရွိ ျဖစ္တယ္ဆုိတ့ဲ ခံယူခ်က္န႔ဲေပါ့
အခုေတာ့
သိလုိက္ရျပီ………..
ဘ၀ နဲ႔ ကဗ်ာ ကာရံညီလွပဖုိ႔
သရ, မရွိလုိ႔ မျဖစ္ဘူး……..
ဘ၀ဆုိတာကလည္း သမုိ္င္းေၾကာင္းေတာ့ ရွိၾကစျမဲ
ကဗ်ာဆုိတာကလည္း ရာဇ၀င္ေတာ့ ရွိၾကစျမဲ
ဒီ ရင္ခြင္မွာေတာ့
အရင္က အကၡရာ မတင္ခ့ဲဖူးဘူး…….
ရုိးစင္းစြာ ၀န္ခံရရင္
သရ , ဆုိတာကုိ သိရခ်ိန္
ဘ၀နဲ႔ ကဗ်ာ အတြက္
သရ , မရွိလုိ္႔ မျဖစ္ဘူး……..
အဓိပၸာယ္ရွိဖုိ႔ အတြက္
သရ, ကုိ ရင္ထက္ အကၡရာတင္တယ္……..
တကယ္ပါ
ကုိယ္ဟာ
ဗ်ည္း, ဆုိရင္
မင္း [သရ]ကုိ မွီခုိ ျပီး
ရွင္သန္ရသူပါ……..
သရ, ဆုိတာ မရွိခ့ဲရင္ ဗ်ည္းဟာ အဓိပၸာယ္မ့ဲသူေပါ့………။။
29.9.2008

{“က်ဆုံးခန္း<2>”}

အရာအားလုံးကုိ
ကုိယ္ပုိင္ ဦးေႏွာက္န႔ဲ ရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းခ့ဲတ့ဲ
ကုိယ့္ရ့ဲ မဟာခံတပ္
မင္းနဲ႔ ေတြ႔မွ ျပိဳပ်က္လဲက်ခ့ဲရတယ္…………
အျမဲတမ္းေရ့ွတန္းက သြားခ့ဲတ့ဲ ကုိယ့္ဦးေႏွာက္
ဒီ ေနရာ ေရာက္မွ
ဘာ့ေၾကာင့္
ေနာက္ေကာက္က်သြားပါလိမ့္?
ဒီ ျပဇာတ္က
ပိတ္ကားမဖြင့္ရေသးဘူးေလ
ဘာလုိ႔
ေန၀င္ျပဇာတ္ အမည္ေပးရမွာလဲ?
မ်က္ရည္ကုိေတာင္ အလကားရတယ္ဆုိျပီး
ဒလေဟာ မသြန္းပစ္ခ့ဲပါဘူး……….
အံၾကိတ္ျပီး မ်ိဳသိပ္ခ့ဲတာ
က်ေပ်ာက္ ဆုံးရႈံးသြားမွာကုိ ႏွေမ်ာလြန္းလုိ႔……….
အခုေတာ့
ရင္ခုန္သံ တခုက
မသိကိန္းန႔ဲ က်ဆုံးသြားတယ္……….
ကုိယ့္သမုိင္းကုိေရးေနတာကုိပဲ စိတ္၀င္စားတ့ဲေကာင္
သူမ်ား သမုိင္းထဲမွာ စာမ်က္ႏွာျဖစ္သြားရင္း
ေလ့လာခ့ဲတ့ဲ ပညာ
ထိန္းသိမ္းခ့ဲတ့ဲ သိကၡာ
လြတ္က်သြားခ့ဲျပီ………..။ ။
29.9.2008

{“က်ဆုံးခန္း”}

ေတြ႔ျဖစ္မယ္ဆုိတာ
က်ိန္းေသလုိ႔လား?
ေမွ်င္လင့္ခ်က္ေတြကုိေတာ့ မေပးပါနဲ႔
လူမုိက္ေတြက ေအာင္ျမင္မႈကုိ ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္တ့ဲ
လူလိမၼာေတြက ေအာင္ျမင္မႈကုိ ရွာေဖြၾကတယ္တ့ဲ
ကၽြန္ေတာ္ မေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ဘူးဗ်ာ
လူမုိက္ မလုပ္ခ်င္ဘူး
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မေပးပါန႔ဲ………..
သူ………..
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မေပးခ့ဲပါဘူး
ငါ ဘာေၾကာင့္ေမွ်ာ္လင့္တတ္ေနျပီး
ဘာေၾကာင့္ လူမုိက္ျဖစ္ေနပါလိမ့္?
ေနရာတုိင္းမွာ
ဦးေႏွာက္ကုိ ေရွ႔တန္းတင္ခ့ဲတာ
ဒီ တုိက္ပြဲမွာ
ငါ မတုိက္ခင္က
က်ဆုံးသြားတယ္……..
အေၾကာင္းျပခ်က္မ့ဲစြာ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္
ရင္ခုန္သံ အကၡရာမွာ
ကၽြန္ေတာ္က
သရ,ကုိ ရူးသြပ္လုိ႔
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဓားသြားကုိ ကုိက္တ့ဲ
လူမုိက္……….
29.9.2008

{ရင္ထဲက ကဗ်ာ ကလ်ာသက္ဦး}

ႏွလုံးသားရဲ့ အႏွစ္သာရ
ရင္ခြင္ရဲ့ ခုိလႈံရာ
အၾကင္နာရ့ဲ သေႏၶ
ငါ့ဘ၀ အတြက္
ငါ ရွာေဖြေတြ ့ရွိခဲ့တယ္ ……..
ရင္ထဲက ကဗ်ာျမတ္ထူး
အခ်စ္ရဆုံး
<><>ကလ်ာသက္ဦး<><>

{ကလ်ာသက္ဦး}

ကလ်ာသက္ဦး ရင္ခြင္ဦးမုိ႔
ငါရူးသြပ္မိ ရင္တြင္းထိေပါ့
စြဲျငိဒဏ္ရာ မေျဖသာဘူး
ေ၀းကြာခ်ိန္ေလး ငါငုိေၾကြးတယ္
ပူေဆြးက်န္ရစ္ ငါ့အခ်စ္ကုိ
ရင္ႏွစ္စာနာ ျပန္ခ်စ္ပါလွည့္
ကလ်ာသက္ဦး ရင္ခြင္ဖူး…………..။ ။

Saturday, October 25, 2008

“လြမ္းဇာနည္”

***လြမ္းေမာဖြယ္ ဒ႑ာရီ တစ္ပုဒ္ျဖစ္ေအာင္ေတာ့
မလွည့္စားလုိက္ပါနဲ႔……။
***မနက္ဖန္မွာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တုိ႔ လြင့္စင္မသြားေအာင္
သနားထားခ့ဲပါေနာ္………။
***ခါးသီးမႈထဲက
ရင္နာဖြယ္ေတြကုိေတာ့
လြင့္ပစ္လုိက္ၾကတာေပါ့………။
***ကုိယ့္ရ့ဲ အဇၥ်တၱသံစဥ္သံစစ္စစ္
ရင္ေမာအေတြးသစ္ေတြက
ကုိယ္ေျပာျပမွ
မင္းသိမယ့္ အေၾကာင္းတရားေပမုိ႔……..။
ကုိယ္ေျပာျပခ့ဲဖူးပါတယ္
ခုေတာ့လည္း
ေ၀ဒနာေတြ အုိင္ထြန္းတမ္းတမိသမွ်
ျပန္မက္လုိ႔ မရတ့ဲ အိမ္မက္ကုိ
အပ္ေၾကာင္းထပ္ ရစ္၀ဲ
ေ၀းခ့ဲၾကရတ့ဲ ဒဏ္ရာေပၚမွာ
မင္းကေတာ့ ေနသားၾက
ေက်နပ္ေနရျပီေပါ့……….။
***ဒီလုိ
ေ၀းရမယ္ ဆုိတ့ဲ
ကံၾကမၼာ ကုိ မယုံၾကည္ခ့ဲေလေတာ့
အျဖဴထည္စစ္စစ္ ေမတၱာေတြက
လြမ္းရသူ
လြမ္းဇာနည္ သင့္ဖုိ႔
အဆိပ္ေတြလား?

Sunday, October 5, 2008

{ငါ့ရ့ဲ မနက္ဖန္ နိမိတ္}

ေ၀ဒနာထီး ထမ္း
ေသာက လမ္းေလွ်ာက္
ဘ၀ တစ္၀က္ကုိေတာက္ေလာင္ေတာ့
ငါ စဥ္းစားမိတယ္….
ငါ့ သြားရာလမ္းတေလ်ာက္
ငါ့ေရွ႔မွာ
လူတစ္ေယာက္
အခ်စ္ကုိ ဒူးေထာက္ခ့ဲဖူးတယ္……..
ငါ့ရ့ဲ မနက္ဖန္နိမိတ္
အတိတ္ကုိ ရုိက္ႏွက္ဆစ္ေစးစရာမလုိဘူး
ငါက
အတုျမင္ အတတ္သင္,တတ္တ့ဲေကာင္………
25.10.2005

{ရင္ေၾကြသံ}

ၾကိဳတင္သိေနႏွင့္ခ့ဲတ့ဲ မနက္ဖန္ခရီးဟာ
ခြဲခြာမႈ သေကၤတေတြနဲ႔ မုိ႔
ဘယ္သူေပ်ာ္ႏုိင္မွာလည္းကြယ္………
ပန္ဆု မဟုတ္ခ့ဲတ့ဲ
အဲဒီ ခြဲခြာမႈကုိ
ပယ္ဖ်က္ခြင့္ရတ့ဲ စီရင္ခ်က္ဆုိရင္
ငါ ပယ္ဖ်က္ခ်င္လုိက္တာ……….
ခ်န္ပစ္ခ့ဲသူနဲ႔ က်န္ရစ္ခ့ဲသူ
ကုိယ္စီ သတိရ လြမ္းဆြတ္ၾကမယ္ဆုိတာ
မေျပာလည္းသိတ့ဲ
ရင္တြင္းျဖစ္ေတြေပါ့………..
ဆုံဆည္းမႈရ့ဲ ခြဲခြာျခင္းဆုိတာ
၀မ္းနည္းမႈထဲမွာ
အနက္ရႈိင္းဆုံးတ့ဲေလ……..
ငါ သိပါတယ္
ကံၾကမၼာ မ်က္လွည့္ျပရင္
ငါ႔ မ်က္ရည္ေတြက မုိးရာသီန႔ဲ အျပိဳင္ေပါ့….
ငါ႔ကုိ ကံၾကမၼာမ်က္လွည့္ျပေနျပီ……..
ကံၾကမၼာ ရ့ဲ မ်က္လွည့္စက္ကြင္းမွာ
ငါ အလင္းမရခ်င္ဘူး…………
သူငယ္ခ်င္းေရ…………….

Tuesday, September 23, 2008

{ေမွ်ာ္လင့္တမ္းခ်င္း}

အခ်ိန္မွန္ တမ္းတသံက
ေ၀းကြာျပီးမွ ရလာတ့ဲ သေႏၶ
အေနခက္ေစမွာ စုိးလုိ႔
ၾကိဳတင္ဖုန္းမေခၚခ့ဲတ့ဲ နိမိတ္က
မင္းရ့ဲ ဂုဏ္သိကၡာကုိ မညႈိးေရာ္ေစခ်င္လုိ႔
ေမွ်ာ္လင့္တမ္းတ တာက
မင္းရ့ဲ ဖုန္းေခၚသံ
တဖက္သတ္ဆန္တယ္ အမည္ေပးခ်င္ေပး
အဲဒီ ေခါင္းစဥ္ေအာက္
ငါ အေျပး၀င္ရဲတယ္…………..
ငါ ၀န္ခံပါတယ္
ငါ ဟာ တဖက္သတ္ခ်စ္ေနသူ
မင္း အျပစ္ယူခ်င္ယူေပါ့
ဒါေပမယ့္
ငါ့ရ့ဲ ေမွ်ာ္လင့္တမ္းခ်င္းက
မင္းရ့ဲ
ဖုန္းေခၚသံ…………………5.11.2005

{အဆိပ္သင့္ည၏အတၳဳပၸတၱိ}

**ညဥ့္ငွက္ေရ
ျမည္တြန္ဆုိညည္းးလုိက္တ့ဲ
သင့္ရ့ဲ
ရင္တြင္းဖြ႔ဲ သံစဥ္ေတြက
စိတၱဇ အိပ္စက္မႈကုိ
အိပ္မရေအာင္ ႏုိးထေစတယ္ သိလား?
**မ်ိဳသိပ္မရတ့ဲ အသိစိတ္ေတြ
ေခ်ာ့သိပ္ထားခ်ိန္မွာ
အိပ္မက္ကုိ ထိမ္၀ွက္ထားေစတ့ဲ
သံစဥ္ေတြက
အလြမ္းရ့ဲ ဆည္းဆာကို ၾကိဳလင့္ေစဖုိ႔
ႏွလုံးသားကုိ
အရုဏ္ဘက္ ဦးတည္လွည့္လုိက္တယ္ေပါ့ေလ……….

{ပစ္ခြာေျပးထြက္ မုန္းသြားရက္တယ္}

မင္းသေဘာသာ အရာရာ ဟု
ငါ ခြင့္ျပဳလ်က္ စြန္႔သြားရက္တယ္….
ငါ့ရ့ဲခ်စ္ျခင္း အျပစ္ကင္းမွန္း
သိရင္းပင္လည္း ပစ္ခြာရက္တယ္….
ငါ့ရ့ဲအသဲ ျဖဴစင္လည္းေလ
အျမဲေရွာင္ခြာ မင္းမူရာေၾကာင့္
ပစ္ခြာေျပးထြက္ မုန္းသြားရက္….မွာ
စုိးရိမ္ပါေသာ္လည္း..
ငါ့ေစတနာ ငါ့ေမတၱာကို
စာနာင့ဲညွာ မရွိပါဘဲ
ရင္မွာအၾကင္နာ ကင္းမ့ဲစြာျဖင့္
ပစ္ခြာေျပးထြက္ မုန္းသြားရက္တယ္
အမွန္ဆုိရင္
ျဖဴစင္စိတ္ထား ေမတၱာမ်ားကုိ
ေထာက္ထားင့ဲညွာ စာနာစြာျဖင့္
ပစ္ခြာေျပးထြက္ မုန္းသြားရက္ဖုိ႔
မေကာင္းဘူးဆုိတာ သိသင့္တယ္
အခုေတာ့……..
……………………………………………………..။ ။

{နတ္ကလ်ာ အမုန္း}

ရင္ထဲမွာ ဇေ၀ဇ၀ါ
မေရရာ မေသခ်ာတ့ဲ ပေဟဠိတပုိဒ္
ရင္ထဲက ထုတ္ႏႈိက္လုိ႔ ေမးျမန္းလုိက္ခ်င္တယ္…
ဆင္းရဲျခင္းေနာက္ကြယ္မွာ ခ်မ္းသာျခင္းရွိ
ခ်စ္ျခင္းေနာက္ကြယ္မွာ အမုန္းရွိတာ ဓမၼတာလား?
မခ်စ္ရ မခ်စ္ေသး
ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ မနီးမေ၀းမွာ
အညတရ လူသားခ်စ္ေရးဆုိ
မိန္းကေလးက မပ်ိဳမ်စ္
ဥေပကၡာျပဳ ေက်ာခုိင္း
ဒါဟာ အစပုိင္းရွိေသး…….
တယုတယ အခ်စ္မဟုတ္
သမုဒယ [ေလာဘ] အခ်စ္ယုတ္ မုိ႔
အညတရ လူသား စိတ္မ၀င္စား
သူေဌးသားမွ သူ စိတ္ကစားခ်င္
ဒါေတြကုိ သိပင္ သိလ်က္
ငါ ၾကိဳးစားရက္တယ္……..
သူဟာ နတ္ကလ်ာ မုိ႔…
ဇာတ္သိမ္းပုိင္း နိဂုံး ငါဟာ အခ်စ္ရႈံးသမား
အမုန္းသာပြားခ့ဲရတယ္
အမုန္းရလာဒ္ထုိက္သူ……မုိ႔
7.8.2002

Saturday, September 20, 2008

{စာတစ္ေစာင္ အေၾကာင္း}

ကာလ,ေဒသ,ပုဂၢလ မဆန္႔က်င္ မခ်ဳိ႕ယြင္းပါဘဲလ်က္
ေသာက ကင္းစြာ ေနႏုိင္ရက္တယ္ မထင္ပါန႔ဲ ခ်စ္သူ..။
အခ်ိန္မရ
တခဏမွာ
စာတေစာင္ေရး
ထည့္ကာေပးဖုိ႔
ေနေရးမလြယ္
ခက္လွတယ္ေလ
အခ်ိန္ရခုိက္
လု႔ံလစုိက္ကာ
စိတ္ၾကိဳက္ေရးသား
ေပးခ်င္ျငားလည္း
ေရးထားစာေစာင္
အဘယ္ေခ်ာင္မွာ
သြားေရာက္ပုန္းကြယ္ေနတယ္ ……မသိ။။
အခ်ိန္တန္ခါ
လုိက္၍ရွာေတာ့
ရွာကားမေတြ႔
အခ်ိန္ေစ့ေတာ့မယ္……………..
ထပ္ကာၾကိဳးစား
ရွာေဖြျငားလည္း
ရွာကားမေတြ႔
ေနရာေစ့ျပီ………
အသစ္တေစာင္
ေရးရေအာင္လည္း
ေနေရာင္မွာက
မႈန္ျပျပ သုိ႔
ကာလမွာလည္း ေႏွာင္းေခ်ျပီ…
အသစ္တစ္မ်ိဳး
ထပ္ကာၾကိဳးစား
စိတ္ရုိးမွန္စြာ
ျမန္ဆန္ပါလည္း
ခႏၶာသည္ကား မလုိက္ႏုိ္င္…….
အေဟာင္းေတြ႔ႏုိး
ေစာင့္ေမွ်ာ္ကုိးလည္း
ၾကိဳးစားအသစ္
မေျပပ်စ္ႏုိင္
ဒိြဟ စိတ္နဲ႔
ကုန္ဆုံးခဲ့တယ္……
တဖန္ထက္ မလြန္ဆန္ႏုိင္ေသာ
ရခဲလွ အခ်ိန္ေလး……….။ ။

{အလြမ္းသေကၤတ}

ခြဲခြာရဖုိ႔ အခ်ိန္ဆဲဆဲ
ႏွစ္ေယာက္အလယ္ၾကား လမ္းကေလးဘဲျခားေသး
လမ္းတဖက္မွ လက္ယမ္းကာျပ
လြမ္းဆြတ္ဖုိ႔ သေကၤတလား…?
ရက္,လ, ႏွစ္ေတြ အလီလီဖုံးလႊမ္း
သကၠရာဇ္ေတြ မပီမျပင္ ကုန္ဆုံး
ဒီေတာ့မွ သိခ့ဲရ
ဘ၀ အဓိပၸာယ္ ၀ုိးတ၀ါး၀ါးပါဘဲ
ဘ၀ အေၾကာင္းျပန္ေျပာ
လြမ္းေမာစရာ မဟုတ္….
ခါးသီးစြာ နားျငီးေစမွာ
ဘ၀ရသ ဒါတ့ဲလား…။
အတၳဳပၸတၱိထဲက
အေရြ ႔ အေျပာင္းဇာတ္လမ္း
လက္ယမ္းကာ ႏႈတ္ဆက္ျပ
လြမ္းဆြတ္ဖုိ႔ သေကၤတ ဆုိတာ ပီျပင္ခ့ဲတယ္………။ ။

Wednesday, September 17, 2008

{……..သို႔…………}



{……..သို႔…………}
သစ္ရြက္ေၾကြတာျမင္တုိင္း
နင္႔ကုိ လြမ္းမိတယ္
ရာသီေတြပူျပင္းတုိင္း
ေတးသီငွက္ရ့ဲ အသံက
ငါ့ႏွလုံးသားကုိ ေအးျမေစတယ္……
ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြျမင္တုိင္း
စာရိတၱမယ္ ဘြဲ႔ထုိက္တန္တ့ဲ နင့္ကုိ
ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္……..
အၾကင္နာ နကၡတ္နဲ႔ ယွဥ္ျပီးေမြးဖြားလာတ့ဲ
ေမတၱာေ၀ရႊန္း နင့္မ်က္၀န္းဟာ
ျငိမ္းခ်မ္းေရး နဲ႔ ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္ျပီး
စမ္းေခ်ာင္းတုိ႔ စီးဆင္းရာလမ္းနဲ႔ ယွက္ႏြယ္ေနလား
ျမင္သူတုိင္းကုိ စြဲမက္ေစတယ္
ခ်မ္းေျမ့ေစတယ္……..
ဧကရီ မြန္ေလးရယ္

နင္ဟာ
ငါ့ အနာဂါတ္ေတြကုိ
ေဆးဆုိး ပန္းရုိက္ျပဳလုပ္ျပီး
လွပစြာ ရွင္သန္ေနႏုိင္ဖုိ႔
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ ေမြးဖြားေပးလုိက္တာပါ………
ငါ့ရ့ဲ ေတြေ၀ေနတ့ဲ စိတ္ေတြကုိ
နင့္ရ့ဲ ကြန္ျပဴတာဆုိင္ လမ္းညႊန္မႈဟာ
ျဖဴစင္တ့ဲ နယ္ေျမဘက္ ေခၚေဆာင္သြားသလုိပါဘဲ…….
က်န္ရစ္ပါေစေတာ့ ……..ရယ္ လုိ႔
ခ်န္ပစ္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး………မြန္ေလး
[ဘ၀ကုိ ေဘာင္ခတ္တ့ဲ ] တာ၀န္ဟာ
ကာရံမွန္းသိခ့ဲရင္
မေမြးဖြားခင္ကတည္းက
ေသဆုံးဖုိ႔ ၾကဳိးစားခ့ဲမွာပါ……
မေရရာ ဘ၀အခုိက္မွာ
[ကုိယ္စီ]
ေ၀ဒနာ ရလာဒ္ထုိက္တာ
ခံစားျပီး နာက်ည္းရမွာ
သူ ငါ အသိဘဲေပါ့ကြယ္………
အေတြ႔ၾကာမွ
မေမ့ရွာႏုိင္သတ့ဲလားကြယ္…….
တခဏတာဟာလည္း
တဘ၀စာ ရုပ္ၾကြင္းတည္ႏုိင္ေပါ့……..
ျပန္ေတြ႔ဖုိ႔
ၾကဳိးစားၾကပါစို႔ ဆုိရင္လည္း
ကာရံမဲ့ ဘ၀တခုကုိ
ထုဆစ္ရလိမ့္မယ္ကြယ္….
ေမ့လုိက္ၾကပါစို႔ ဆုိရင္လည္း
ညႈိးႏြမ္းဖုိ႔ ခဲယဥ္းတ့ဲ
ႏွလုံးသားထဲက
အထိမ္းအမွတ္ သေကၤတေတြ
ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ဖုိ႔ ဆုိတာ
အမုန္းဓားကုိ ေသြးဖုိ႔
ကုိယ့္ အသဲက
ေက်ာက္ခဲလုိ အေထာက္ပ့ံႏုိင္ဘူးကြယ္……
မင္းနဲ႔ ကုိယ္ အၾကား
[စကားေျပာခြင့္မရေတာင္]
တဖက္နဲ႔ တဖက္ ျမင္ရႏုိင္တ့ဲ
မွန္တခ်ပ္ေလာက္ပဲ ျခားပါရေစ
……………………….
ၾကဳံသာၾကဳံ မဆုံတ့ဲ လမ္းဆုိတာ
အစက ၾကိဳသိခ့ဲရင္
ၾကဳံေတြ႔ခြင့္ေတြ
ဘာေၾကာင့္ ဖန္တီးလုိက္တာလဲကြယ္….
ထာ၀ရ နားခုိခြင့္ မရႏုိင္မွန္းသိခ့ဲရင္
ဧည့္သည္အျဖစ္ေတာင္ ေျခခ်ဖုိ႔ေတာင္
အားမထုတ္ခ့ဲပါဘူးကြယ္…….
သံေယာဇဥ္ျငိတြယ္ကာမွ
ၾကိဳးျပတ္သြားတ့ဲ စြန္လုိ
ပ်ံသန္း ပ်ံ၀ဲဖုိ႔ဆုိတာ
အနာဂါတ္က ေသဆုံးေနေပါ့……..
ကုိယ့္ ေျခလွမ္းက
နိဒါန္းကုိ မေက်ာ္လြန္ေသးေပမယ့္
ပန္းတုိင္နဲ႔ အေ၀းၾကီးမွာ
လမ္းဆုံးသြားပါျပီ……….
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ တရားခံလုိ႔ေျပာရမွာလား?
ျမိဳ့ကေလးရဲ့ ဧရိယာထဲ
ပထမေျခခ်ခြင့္ေပးခဲ့တ့ဲ
ကံၾကမၼာကုိဘဲ တရားခံလုိ႔ ေျပာရမလား?
ျမဳိ့ကေလးရ့ဲ အေ၀းကလူမွာ
ျပစ္မႈမရွိဘဲ
ျပစ္ဒဏ္ခတ္ခံေနရေပါ့…….
က်ယ္၀န္းတ့ဲ ေလာကၾကီးမွာ
ကုိယ္ဟာ
အက်ဥ္းက်ေနသူ တစ္ေယာက္လုိပါဘဲကြယ္……..
အရာရာကုိ
ယုံၾကည္လက္ခံဖုိ႔ဆုိတာ
အရာရာတုိင္းက
အမွန္တရားနဲ႔ အေကာင္းခ်ည္းမွ
မဟုတ္ႏုိင္ဘဲကြယ္……..
ငါဟာ
မာယာဓားတုိ႔ရ့ဲ ထုိးခုတ္မႈေအာက္မွာ
လွည့္စားမႈေတြ တတ္ေျမာက္ခ့ဲတ့ဲ
ျမစ္တစင္း……
ေတြ႔ဆုံမႈေတြ မတည္တ့ံခ့ဲေပမယ့္
ငါ့ ေမတၱာတရားေတြ
ခုိင္ျမဲခ့ဲပါတယ္……….မြန္ေလး…….
မလႊဲသာ လုိ႔ ခြဲခြာရတာ
အသဲမွာ က်ဲဟာ ေနမယ္ ဆုိတာ
မြန္ေလး သိႏုိင္ပါေစ……..
အေ၀းၾကီးေ၀းေပမယ့္
အနီးဆုံးေလးမွာဘဲ
က်န္ခ့ဲပါတယ္….တည္ရွိေနခ့ဲပါတယ္
ေတြ႔ျမင္ခြင့္ေတြ ကုန္ဆုံးေတာ့မယ္ ဆုိတ့ဲ အသိက
ရင္ခြင္ကုိ တုန္ခါသြားေစတ့ဲ
ငလ်င္လႈုိင္းတခုပါဘဲ…
ငါ့အသဲက ႏုလုိ႔လား………?
ဒဏ္ရာက ျပင္းထန္လုိ႔လား……….?
မြန္ေလးေနတ့ဲ ျမဳိ့ကုိ အခြဲ
ကုိယ့္ အသဲ ေၾကကြဲခဲ့ပါျပီ………
သံေယာဇဥ္ေတြ ခုိင္မာစြာ လြန္းတင္လုိ႔
ေမတၱာၾကိဳးအျဖစ္ေရာက္ရွိျပီး
က်စ္လစ္စြာခ်ည္ေႏွာင္ထားကာမွ
ေဇာက္ထုိး မုိးေမွ်ာ္ၾကမၼာမုန္တုိင္းက
အမ်က္ၾကီးစြာနဲ႔
ဖ်က္ဆီးပစ္ေနေပါ့………
ႏႈတ္ဆက္ျခင္းကုိ
ကုိယ္
နာက်ည္းမုန္းတီးတတ္ခ့ဲျပီ ……..မြန္ေလး
ႏႈတ္ဆက္ျခင္း ဆုိတာ
အေ၀းၾကီး ေ၀းကြာသူတုိ႔ရ့ဲ သေကၤတပါကြယ္..
မြန္ေလးေနတ့ဲ ျမဳိ့က အထြက္
ႏႈတ္ဆက္ေက်ာက္တုိင္ကုိေတာင္
ကုိယ္ မၾကည့္ခ့ဲဘူး………
ေမတၱာစစ္တုိ႔ရ့ဲ သေဘာတရားဟာ
ျပန္လည္ဆုံဆည္းတတ္တ့ဲ
လကၡဏာ အမွတ္အသားရွိပါတယ္ကြယ္……
ခြဲခြာျခင္းေပမယ့္
ျပန္ဆုံရမယ့္ ဘ၀မွာ
[အမွတ္တရ အျဖစ္နဲ႔]
ဘယ္အရာကုိမွ
ႏႈတ္ဆက္မထားခ်င္ဘူး………
မြန္ေလး…………ရယ္

{အျပန္လမ္းတြင္ က်န္ရစ္ေသာ္ }

စဦးေတြ႔ေပ်ာ္
ေ၀းေသာ္ေဖာ္မ့ဲ
ေက်ာင္းေတာ္သာေျမ
စြန္႔ခြာေလလည္း
ရင္မွာစြဲနစ္
ငါ့အခ်စ္တုိ႔
က်န္ရစ္ေသဆုံးခ့ဲပါျပီ……..
ခ်စ္ၾကင္လြန္းသာ
လွကလ်ာကုိ
စြန္႔ခြာေလရ
ငါ့ဘ၀သည္
စႏၵကိႏၵရီ
ငွက္ေဒ၀ီသုိ႔
ရာသီမသိ လြမ္းရမည္……။ ။

{မ်က္ရည္တစက္ ပင္အုိသက္ေသ }

တြဲေဖာ္စြန္႔ခြာ
ပင္အုိမွာကား
ရာသီပက္ဖ်န္း
အပူတန္းေၾကာင့္
လန္းဆန္းကြယ္ေပ်ာက္
လြန္ေသြ႔ေျခာက္လ်က္
တြဲဖက္အေဖာ္
မရွိေသာ္ကား
မေပ်ာ္ထီးက်န္
အက်ည္းတန္သည္
ပုံမွန္မေန
ညႈိးငယ္ေ၀ႏွယ္
ၾကင္ေဆြစြန္႔ခြာ
ၾကင္သူမွာကား
ဗလာထီးက်န္
အက်ည္းတန္ျပီး
လြမ္းဒဏ္နာက်
မ်က္ရည္စတုိ႔
ေျမခတည္လွ်က္
သစၥာယွက္သည္
ပင္အုိသက္ေသ တည္ေစေသာ္……….
ၾကင္သူသက္ထား သိေစေသာ္……..

{စုံညီႏႈတ္ဆက္ လမ္းခြဲမွတ္တုိင္}

အေရွ႔အေနာက္ ေတာင္နဲ႔ေျမာက္မွ
စုေရာက္လာၾက မႏုႆတုိ႔
ျပဳံးစႏႈတ္ခြန္း ခ်စ္ၾကင္လြန္းဟန္
လန္းဆန္းေ၀ဆာ ေက်ာင္းေတာ္သာတြင္း
လက္ကာလုိ႔ျပ လက္ယမ္းျပျပီး
ပြင့္ဟအံထြက္ မ်က္ရည္စက္တုိ႔
မျပတ္ခဏ က်ေစျပီ………။
သည္ေက်ာင္းေတာ္သာ ဥယ်ာဥ္သာေပါ့
ရင္မွာၾကည္ႏူး ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးလ်က္
လြမ္းရူးခံစား ေ၀းေစျငားတည့္
အမ်ားဆင္ႏႊဲ စုံညီပြဲကား
…..ေၾသာ္
……လမ္းခြဲမွတ္တုိင္လား………

Tuesday, September 16, 2008

{ဒုတိယေျမာက္ နိဒါန္းဦး}

Monday, September 15, 2008

{လက္တြဲေဖာ္.........သို႔}

***ေၾကကြဲအပိုိင္းအစေတြနဲ ့
သာယာေပ်ာ္ေမြ ့ခြင့္ရွိပါရေစ….
***အတိတ္ခါးခါးေတြကုိ ျပန္လည္မေပြ ့ဖက္ပါရေစနဲ ့…
***ေထြးပုိက္ခြင့္ မရွိတ့ဲ ရင္ခြင္ဦးကုိ
ယုယစြာ လြမ္းဆြတ္ေနပါရေစ…
***အခုေတာ့
ေတာင္းဆုေတြလည္း ေဟာင္းလုပါျပီ..။
*** အေပ်ာ္ခ်စ္ မဟုတ္ေပမယ့္
လွမ္းလာခ့ဲေနာ္ မေခၚျဖစ္ရက္
ခ်စ္ရူးရင္ခြင္ မလုိခ်င္ရွာ ………..သူ
ျငိ ုျငင္မွာလည္း စုိးပါသည္….။
***ကမ္းလက္ကုိ သိမ္းရုပ္ေပမယ့္
လြမ္းရက္က ထိန္းခ်ဳပ္မရ….
ကုိယ့္ဘ၀က အဲဒီလုိ
မင္းနားလည္ခြင့္လြတ္ႏုိင္မွ လက္ခံဖုိ ့ဆုံးျဖတ္
ကုိယ့္ ႏွလုံးသားက
လႈိင္းဒဏ္ၾကားမွာ အစြန္းေရာက္ ရူးသြပ္ခ့ဲဖူးတယ္
<><><><><><><><> ျပိ ူလဲခ့ဲဖူးတယ္
<><><><><><><><> ေၾကြကြဲခ့ဲဖူးတယ္
***သူမ်ားေျခြခ့ဲဖူးတ့ဲ ကုိယ့္ ဘ၀ အေၾကြပန္း
မင္းက ေရႊနန္းထုိက္ဖုိ ့ ၾကိ ုးစား
[ကုိယ့္ အေနနဲ ့] ရုိးသားစြာ ၀န္ခံရရင္
မင္းကုိ ဒုတိယ ျဖစ္မွာ စုိးရိမ္တယ္……..
***ေၾကြကြဲ ေန ့ရက္ေတြကုိ အေသအလဲ ေပြ႔ဖက္ေနရ
ကုိယ့္ ဘ၀ကုိ စာနာပါလွည့္
သနားခြင့္ထူး မပန္ခ်င္
လုိခ်င္ေပမယ့္ မရလည္း မေၾကကြဲ
ကုိယ့္ ဒုတိယေျမာက္ရင္ခုန္သံက ေအးခဲခဲ ရယ္
မင္းလုိခ်င္ယူေစ မေတြမေ၀ေပးမယ္
ဒါေပမယ့္
<><><>ငါ့ ႏွလုံးသားက ေလေဘးအထည္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး<><><>

{ၾကယ္စင္ တမ္းခ်င္း}


{ၾကယ္စင္ တမ္းခ်င္း}
**ၾကယ္စင္ ဆုိတာ
ေကာင္းကင္တိမ္နန္းမွာ စံျမန္းတ့ဲ သတုိ႔သမီး
**ကုိယ့္ဘ၀ ၾကဳိးမ့ဲေစာင္းကေတာ့
၀ိညာဥ္တစ္ခုမွာ
သာယာတ့ဲ အကၡရာသံစဥ္ တခု ေပၚထြက္မလာႏုိင္ဘူး
အသံတခုေပၚထြက္ဖုိ႔
တီးခတ္စရာ ၾကဳိးမရွိဘူး
အစြမ္းသတၱိမရွိ ကြက္လပ္ေစာင္းဟာ
၀န္ထုပ္တခုျဖစ္လုိ႔
ထမ္းပုိးဖုိ႔ မသင့္ဘူး…….
*ေလးငယ္
မခမ္းနားတ့ဲ လမ္းတခုေပၚ
ဘ၀ကုိ ပုံအပ္ျပီး
ေျခမခ်ခ်င္ပါနဲ႔…
*အခ်စ္တံခါးေတြ ဖြင့္ထားလုိ႔
ႏွလုံးသားခ်င္းနီးေပမယ့္
တံတုိင္းေတြ အထပ္ထပ္ ကာရံထားပါတယ္….
တံတုိင္းေတြ အထပ္ထပ္ကာရံထားတ့ဲ
ခါးသက္သက္ ပစၥဳပၸန္ေတြကုိ
အဆင္းဘီးတပ္, ေရစုန္ေမွ်ာလုိက္ခ်င္ပါတယ္…
တာ၀န္ ၀တၲရားဆုိတ့ဲ အသိက
ရင္ထဲက အပုိင္းအစေလးေတြကုိ
နင္းေခ်သြားတယ္..
ရင္ခြင္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကုိ
တစစီ ေၾကမြသြားေစပါတယ္..
*ေလးငယ္…..
အခ်စ္ဆုိတာ
ဖန္တီးရယူလုိ႔ ရတ့ဲ အရာမဟုတ္ဘူး ..
ဘ၀ရဲ့ ေသာ့ခ်က္ေတြကုိ
ကံၾကမၼာက သတ္မွတ္ျပဌာန္းျပီးသားပါကြယ္
“သေဗၺ သတၱာ ကမၼႆကာ” ေပါ့
*ေလးငယ္ ရယ္
အရာရာတုိင္းကုိ
ဆႏၵနဲ႔ တန္ဖုိးမျဖတ္လုိက္ပါနဲ႔
ဘ၀ကုိ
ဆႏၵနဲ႔ တုိင္းထြာလုိ႔ မရဘူး ေလးငယ္..
*မ်က္ကန္းတစ္ေယာက္ရ့ဲ လက္ထဲက ဖေယာင္းတုိင္ဟာ
ပုိင္ရွင္ကုိ အလင္းေရာင္မေပးႏုိင္သလုိ
ကုိယ္ဟာလည္း
ေလးငယ္ အတြက္
ပူေလာင္ေစရုံကလြဲလုိ႔
ဘာ အလင္းေရာင္မွ မေပးႏုိင္ဘူး ….ေလးငယ္
*အခ်စ္ ဆိုတာကုိ
[အသိဥာဏ္] မ်က္စိမွိတ္ျပီး
ႏွလုံးသားနဲ႔ ၾကည့္ရင္
အဲဒီ ရလာဒ္ ဟာ
ပူေလာင္မႈပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္…..
*ေလးငယ္
ဘ၀တခုကုိ
မ်က္စိ မွိတ္ျပီး မဆုံးျဖတ္လုိက္ပါန႔ဲ……
အနာဂါတ္ ခရီးလမ္းကုိ
မ်က္စိမွိတ္ျပီး ဇြတ္ေလွ်က္ရင္
ဆူး , ခလုတ္ ေတြ အတုိင္းမသိ ျငိလိမ့္မယ္….
*ႏွစ္လႊာယွက္လုိ႔ တစ္ရြက္မလွႏုိင္တ့ဲ အေျခအေနမွာ
တစ္လႊာတစ္ရြက္ အျဖစ္
လွပစြာ ရွင္သန္လုိက္ပါကြယ္……..
*ကုိယ္ဟာ
ေလးငယ္ အတြက္
စစ္မွန္တ့ဲ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ
ေဆာင္ၾကဥ္းမေပးႏုိင္ဘူး….
*ဆုေတာင္းတုိင္းမွ မျပည့္ႏုိင္ဘဲကြယ္
ျဖစ္သင့္တ့ဲ ဘ၀ကုိ
ရင္ဆုိင္လုိက္ပါ…….
*ဆႏၵကုိ အလုိလုိက္ဖုိ႔ ဆုိတာ
ျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ ျဖစ္သင့္တာက
ဆန္႔က်င္ဘက္ မ်ဥ္း ျခားေနေပါ့…….
လန္းဆန္းတ့ဲ ပန္းတပြင့္ကုိ အေၾကြခံ စေတးျပီး
ညႈိးႏြမ္းတ့ဲ ႏွစ္ပြင့္ မေ၀ခ်င္ပါနဲ႔..
*ေလွေသးေသးေလးရ့ဲ နစ္မြန္းမႈကုိ
ကယ္ဆယ္မေပးခ်င္ပါနဲ႔
ကုိယ့္ကုိကုိယ္
စုန္းစုန္းမျမဳပ္ေအာင္
ထိန္းသိမ္းပါ ေလးငယ္…
*ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမသင့္လုိ႔
ေပါင္းခြင့္မရေပမယ့္
ေကာင္းကံေတြ ေလာင္းဆင့္ကာ
ေနာင္ ဘ၀မွာ ေပါင္းပါရေစ… လုိ႔
ဆုပန္ေျခြခ်င္မိပါတယ္……….
*လူ ဆုိတာ
ကံၾကမၼာရဲ့ ခ်ဳပ္ကုိင္ ဆြဲငင္ရာေနာက္ကုိ
အၾကြင္းမရွိ လုိက္ရမယ့္
ရုပ္ေသးရုပ္ တစ္ရုပ္တည့္…..ေလ
*ယွဥ္ဖုိ႔ရယ္ ခြင့္မသာ
ကံၾကမၼာနဲ႔ လြန္ျပိဳင္မဆြဲ ႏုိင္ေသးဘူးကြယ္..
တဖက္နဲ႔ တဖက္ကမ္း
အလွမ္းေ၀းသလုိ
ဘ၀ခ်င္းလည္း မညီမွ်
ေၾသာ္…….
ေလးငယ္ ရယ္
ေနရစ္ခ့ဲေနာ္……….

*ေန နဲ႔ လ
မဆုံႏုိင္တ့ဲ ဘ၀မွာ
ဆုပန္ေတြ ထပ္ကာ ထပ္ကာ ေျခြ
အနာဂါတ္ ဘ၀မွာ ေတြ႔ပါရေစေနာ္……
*ၾကယ္စင္နဲ႔ ႏြယ္ပင္
ဘ၀ခ်င္း မတူ
………………………………………………..
တစ္ေယာက္အပူ တစ္ေယာက္မကူႏုိင္တ့ဲ အဆင့္
ခံယူခြင့္ရွိရင္ေတာင္
ေပးဆပ္ျခင္း နဲ႔ ရယူျခင္း
လမ္းလြဲေနမွာပါ….
ပုလဲ နဲ႔ ငမြဲ
ေပါင္းစပ္ခြင့္ ျပဳရင္
ပုလဲ မြဲ ညစ္ သြားမယ္ ဆုိတာ သိရက္နဲ႔
ဘယ္သူေတြက ေပါင္းစပ္ေစမွာလည္း……..?
အခြင့္မသာ အခါမသင့္ၿပီမုိ႔
ရင္နင့္စြာ
ခြဲခြာၾကပါစုိ႔……….။
အေၾကာင္းဆက္ေတြ ေဟာင္းပ်က္လုိ႔
သြားခဲ့ရင္ေတာင္

နဂုိယဥ္ အလွနဲ႔ တန္ဆာဆင္ ဘ၀
မတူညီၾကလုိ႔
ေ၀းရဖုိ႔ ဆုိတာ က်ိန္းေသတယ္…….
အေ၀းဘ၀ ေဆြးတသသ နဲ႔
ေတြးဆၾကည့္ပါ….
၀မ္းသာဖြယ္မယွက္
အလြမ္းဇာတ္ကုိ
ေစာင္းနတ္သွ်င္ တီးခတ္ေပးမယ္ မထင္ဘူး…..
ေ၀းျမင့္လြန္းသည့္ပန္း အလွမ္းခက္
ေမႊးလြန္းသည့္ပန္း မနမ္းရက္
ေၾသာ္…….
လွလြန္းတ့ဲ ပန္းရယ္
အျခံအရံ ဆူးခက္ေၾကာင့္
ေနာက္ဆုတ္ထြက္ ရူးသြပ္ရမွာ
ေၾကာက္လုိ႔ မဟုတ္ပါ
ၾကမ္းတမ္းတ့ဲ လက္ဖ၀ါးျပင္မွာ
ရနံ႔မ့ဲ ညႈိးႏြမ္းသြားမွာ စုိးလုိ႔ပါကြယ္
ငါ့ လက္ဖ၀ါးၾကမ္းက
သာယာတ့ဲ လမ္းမဟုတ္ဘူး
မသာယာတ့ဲ လက္ဖ၀ါးျပင္အတြင္း
ရနံ႔သင္း အဆင္းလွသူ
ပြင့္လန္းရွင္သန္ခြင့္ မျပဳ….
စြန္႔လြတ္ထားရစ္ခ့ဲပါလုိ႔
မေျပာရက္ေပမယ့္
ေျပာထြက္ေအာင္ ေျပာပါရေစေနာ္……
အခ်စ္ ဆုိတာ
ရယူျခင္းမွန္ရင္
ဒါကုိ ထည့္တြက္မဆုိ
ဘာကုိမွ င့ဲကြက္ဖုိ႔ မလုိ
ေပးဆပ္ျခင္း ဟာလည္း
ေဘးထြက္ရင္း ကုန္တတ္တယ္
အခ်စ္ ဆုိတာ
ညီမွ်ျခင္းပါကြယ္……..
မညီမွ်တ့ဲ ခ်ိန္ခြင္မွာ
အေလးခ်ိန္မ်ားသူဟာ
လွ်ာထုတ္ေလွာင္ေျပာင္ခံရဦးမယ္ေလ…….
ဒါေၾကာင့္
ေနမင္းလူ႔ေလာကကုိ တစ္ညတာ စြန္႔ခြာသလုိ
ဒီ ဘ၀
ကုိယ့္ကုိ စြန္႔လြတ္ထားရစ္ခ့ဲပါ
ေျခာက္ေသြ႔တ့ဲ ကႏၱာရမွာ
ဘ၀တစ္ခု မတည္ေဆာက္ခ်င္ပါနဲ႔
အရိပ္ေကာင္းတ့ဲ သစ္တပင္ေအာက္ကုိ
ခုိ၀င္လုိက္ပါေနာ္……
သာယာလွပတ့ဲ ဘ၀တစ္ခုကို
တည္ေထာင္တယ္ ဆုိရင္
မွန္ကန္ေသာ ေရြးခ်ယ္မႈပါ…..
ကုိယ့္ ဘ၀ ခေယာင္းလမ္း
အတုိင္းအတာထက္ ဆုိးသြမ္းလြန္းပါတယ္
ေလးငယ္ ကုိ ေခၚရက္ဖုိ႔ ေနေနသာသာ
ကုိယ့္ အရိပ္ကုိေတာင္ မလုိက္ေစခ်င္ဘူး
ကုိယ္ အသက္ရွင္သန္ေနပါတယ္
ဒါေပမယ့္
ျဖစ္ခ်င္တ့ဲဘ၀ အတြက္
ရွင္သန္ေနတာ မဟုတ္ဘူး
ျဖစ္သင့္တ့ဲဘ၀ အတြက္
ရွင္သန္ေနတာပါ ….ေလးငယ္
ကုိယ္စီ ရွိေသာ အလင္းေရာင္နဲ႔ပဲ
ေတာက္ပစြာ ရွင္သန္ၾကပါစုိ႔ကြယ္…….
မတူညီ ျခားနားေနတ့ဲ
နံနက္ခင္းဆည္းဆာ နဲ႔ ညေနခင္းဆည္းဆာ
ေပါင္းစပ္လုိ႔ေကာ
ဘာေတြ ထူးကဲ ေကာင္းျမတ္လာမွာမုိ႔လုိ႔လည္း……..?
ကုိယ့္ သာယာမႈနဲ႔ ကုိယ္
ခ်မ္းေျမ့ၾကပါစုိ႔ကြယ္….
အတူေနခ်င္ေပမယ့္
ဌာနခ်င္းမွ မတူဘဲ
အတူသြားခ်င္ေပမယ့္
လမ္း , ခရီးခ်င္းမွ မတူဘဲကြယ္
ဆႏၵခ်င္း တူရင္လည္း
ဘ၀ခ်င္းမွ မတူဘဲကြယ္…
သီးပြင့္မႈ အားလုံးဟာ
အရသာ ေသြဖီမွာေပါ့……
ေပါင္းစပ္ရွင္သန္မႈဟာ
ခါးသက္ႏုိင္တယ္…..
မခ်ဳိျမိန္တဲ့ သစ္တပင္ကုိ
မစုိက္ပ်ဳိးခ်င္ပါနဲ႔ကြယ္……..
ကဲ………
ညီမေလး……ရယ္
ကုိယ့္ လမ္း ကုိယ္ ေလွ်ာက္ ၾက ပါ စို႔
>>>လမ္း
>>>>>ခြဲ
>>>>>>ၾက
>>>>>>>>ပါ
>>>>>>>>>>စုိ႔
>>>>>>>>>>>>ေေနာ္

Saturday, September 13, 2008

{ပုံရိပ္စစ္ တမ္းခ်င္း}

ခ်စ္ဦးၾကင္ေဆြ ရင္တြင္းေႏြကုိ
စမ္းေရတခြက္ ဆက္ႏွင္းအပ္ေလ
မျပတ္ေဆြးေျမ့ လြမ္းရက္ေန႔က
မွတ္ေမ့ေဖာက္ျပန္ မရွိမွန္ခ့ဲ
သတ္တံေရာင္စဥ္ ေရာင္စုံသြင္သုိ႔
ခ်စ္ၾကင္ကလ်ာ ရုပ္ပုံလႊာကုိ
ရင္မွာခ်ိတ္ဆြဲ မ်က္ရည္၀ဲခ့ဲ
စဥ္ျမဲၾကည့္ရႈ လြမ္းေဆြးမႈသည္
ယခုမွစ လြမ္းေနရေစ
ေန႔ညရင္မွာ မ်က္ရည္ျဖာေစ
ႏႈတ္မွာမိန္႔ျမတ္ က်ိန္စာခြက္ကုိ
ပါးစပ္ေတ့ကာ တုိက္ရက္ရွာသုိ႔
စိတ္မွာလြမ္းေန လြမ္းရိပ္ေ၀သည္
ၾကင္ေဆြကလ်ာ ေ၀ဒနာကုိ
ေနသာေျဖသိမ့္ ေပးပါလွည့္……………။
24.5.2005

{လြမ္းေတာ္မူ}

ခ်စ္ၾကီးသူေမွ်ာ္
လြမ္းညႈိးေရာ္သည္
လြမ္းေတာ္မူေစ
မိန္႔ျမြက္ေနသုိ႔
ၾကင္ေဆြညႈိ႔ရွာ
လြမ္းဒဏ္ရာကုိ
ေနသာေျဖသိမ့္
သက္သာလိမ့္..ဟု
လူးလိမ့္ခံစား
ေရာဂါမ်ားကုိ
ထြဋ္ဖ်ားလွရွင္
ကုေစခ်င္လုိ႔
ဆြတ္ၾကင္တမ္းတ ေမွ်ာ္ပါရေစ…..
နန္းထုိက္ေတာ္၀င္
ပန္းသဇင္မုိ႔
အစဥ္ေမႊးပ်ံ့
၀င့္ထည္ခံ႔ျငား
ရနံ႔ထုံသင္း
လွယမင္းရယ္
ရင္တြင္းေႏြ ေျဖသိမ့္ပါလွည့္……….။ ။
23.5.2005

Friday, September 12, 2008

{၀ိညာဥ္ေအာင္ ေဒ၀ီ}

ငါ့ ၀ိညာဥ္ကုိ
မင္းက သိမ္းပုိက္ခ့ဲ
အာရုံကုိ ခ်ဳပ္ကုိင္ခ့ဲ
ဆႏၵကုိ ထိန္းသိမ္းခ့ဲ
အေမွာင္ကုိ ခြင္းေပးခ့ဲ
အလင္းကုိ ေအးျမေစခ့ဲ
ျငိမ္သက္ေရျပင္ ခဲပစ္တင္သလုိ
ငါ့ ရင္ခြင္ကုိ လႈိင္းဂယက္ထေစခ့ဲ
ငါ့ ၀ိညာဥ္ကုိ ထိတ္လန္႔ေစခ့ဲ
ခ်စ္သူ………ရယ္
မင္းဟာ
၀ိညာဥ္မွန္သမွ်ကုိ ေစစားႏုိ္င္တ့ဲ
၀ိညာဥ္ေအာင္ ေဒ၀ီလား?

{စိတၱဇ အလြမ္းရ့ဲ တမ္းခ်င္း}

***စာေပ၀ါသနာ ပါတ့ဲ ေမာင့္အတြက္
စာေရးရေအာင္ဆုိျပီး
အမွတ္တရေပးတ့ဲ
စာအုပ္နဲ႔ ေဘာပင္ကုိ လြမ္းတယ္……
***ေမာင္ စာေရးရင္း
အပ်င္းေျပ ေသာက္ဖုိ႔ ဆုိျပီး
လက္ေဆာင္ေပးတ့ဲ
စီးကရက္ဗူးေလးကုိ လြမ္းတယ္……….
***စကားတစ္ခြန္းေျပာျပီးတုိ္င္း
ျပဳံးတတ္တ့ဲ
မၾကီး အျပဳံးေလးကုိ လြမ္းတယ္………
***ေမာင့္ ၾကည့္ရတာ ေအးခ်မ္းလုိက္တာ ဆုိတ့ဲ
ေအးျမတ့ဲ စကားသံေလးကုိ လြမ္းတယ္……..
***အျပစ္ကင္းစင္ျပီး
ျငိမ္းခ်မ္းတ့ဲ မၾကီး ……အျပဳံးေလးကုိေတာ့
အလြမ္းဆုံးေပါ့……….
***မၾကီး…….ရယ္
ေ၀းသြားတ့ဲ အခါမွ
ေမာင္လုိ႔ ေခၚသံေလးကုိ
ျပန္လည္ကာ ၾကားခ်င္မိတာ
စိတၱဇ ေ၀ဒနာလား?

{မဆုံျဖစ္ေတာ့ရင္}

ပုံမွန္ေတာ့ ပုံမွန္ေပါ့
ဒါေပမယ့္
ေတြ႔ခ်ိန္ေတြ မကြဲျပားျဖစ္ဘူး…
ေတြ႔ေနၾက ျမင္ေနၾက
ဘ၀က ျခားမသြားဘဲ
ကံၾကမၼာက ခြဲျခားပစ္ရင္
ဒါမွမဟုတ္
တာ၀န္ကုိယ္စီ နဲ႔ ေ၀းကြာျဖစ္ခ့ဲရင္
ကေလးဘ၀တုန္းက
ခံစားမႈျမဴးဇစ္ေတြနဲ႔
သံတူေၾကာင္းကြဲ မုိးသည္းျဖစ္ဦးမယ္
ထင္မိေပါ့……။ ။

Thursday, September 11, 2008

{ဒီဇင္ဘာအနမ္း လြမ္းဇာနည္တမ္းခ်င္း}

မယုံႏုိင္္စရာ တခန္းရပ္
မဆုံႏုိင္ရွာ အလြမ္းဇာတ္ပါ
မျငဳိျငင္မိေပမယ့္
ၾကဳိတင္သိခ့ဲပါတယ္…ေ၀းရမယ္ဆုိတာ။
**ဒီရင္ကုိ လွမ္းၾကည့္ေစခ်င္ရ့ဲ
ႏြမ္းခ်ိေနတ့ဲ ေ၀ဒနာေတြ
>>ကုိယ္ … ဘယ္လုိ ကုစားရမွာလဲ..?
>>မင္း ဘယ္လုိ ျပဳစားခ့ဲတာလဲ?
>>>>>တကယ္ကုိ မုသားမ့ဲပါဘဲ
**ေတြ႔ခ်င္လ်က္ အလာခက္တယ္
ဒီ ရက္ေတြမွာ ဘာကုိ ငတ္မြတ္ေနတာလဲ..?
မဆုံျဖစ္တ့ဲ အေျခအေနေပၚမွာ
လြမ္းစိတ္ေတြ အပ္ေၾကာင္းထပ္ရစ္၀ဲ
ဘ၀ျခားတ့ဲ ရင္ခြင္ဒဏ္ရာေပၚကုိ
ဘယ္သူ ရက္စက္..ရက္ တာလဲ?
ေတာင္းခြင့္ရွိေပမယ့္
မေတာင္းသင့္တ့ဲ အရာတခုပါ
ကံၾကမၼာဆီမွာ ဘယ္လုိလက္၀ါးျဖန္႔ရမွာလဲ..?
ဒီဇင္ဘာ ….. ေရ
မင္းရ့ဲ နိယာမကုိ
မင္းသာ ထာ၀ရ ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ပါေစ….
ကုိယ့္ ဘ၀မွာေတာ့
လြန္ခဲ့ေသာ ဒီဇင္ဘာမွာ
ရင္ခြင္ဟာ တကယ္ကုိ ပူေလာင္ကၽြမ္းေနပါတယ္
မင္းကုိ လြမ္းလုိ႔ေလ……….
ရာသီက ေအးခ်မ္းသေလာက္
ရင္ခြင္က အလြမ္းမီးေတာက္ေလာင္…
ဒီဇင္ဘာ…….ေရ
ကုိယ့္ရင္ခြင္ကုိ နမ္းရႈိက္ပါလွည့္………။ ။
<><><>ညီမေလးတစ္ေယာက္သုိ႔<><><>

{လြမ္းေ၀ဒနာ}

ဒီ အခ်ိန္မွာ
ငါ ပုိင္ဆုိင္ေနတာက
အလြမ္းတရားနဲ႔ ငါ့နာမည္ လြမ္းဇာနည္
မင္းနဲ႔ ေ၀းမွ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ လြမ္းတတ္သူတစ္ေယာက္လုိ႔
သိခဲ့ရတယ္
အရာရာ ရင့္က်က္ခ့ဲမႈေတြက
မင္းမရွိခ်ိန္မွ ႏုနယ္စြာ သိမ္ငယ္လုိ႔…
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ရွင္သန္တတ္ေအာင္
အျမဲတမ္း ေလ့က်က္ခဲ့တ့ဲ ႏွလုံးသားက
အခုေတာ့
အထီးက်န္တတ္ေနျပီ…။
ဘယ္အရာမွ
ဆုံးရႈံးမခံဖူးတ့ဲ ကုိယ့္ဘ၀မွာ
မင္းနဲ႔ ေ၀းသြားတ့ဲအခါ
ဘာမွ ပုိ္င္ဆုိင္မႈ မရွိေတာ့သလုိပဲ..
**အျပဳံးနဲ႔ လန္းဆန္းခ့ဲတ့ဲ သကၠရာဇ္ေတြကုိမွ အားမနာ
ကုိယ့္ မႈိင္ေတြေတြ မ်က္ႏွာက
အရာအားလုံး အတြက္
အက်ည္းတန္လြန္း….
မင္းနဲ႔ ေ၀းသြားတဲ့ ေျပာင္းလဲျခင္းေနာက္ကြယ္မွာ
ကုိယ္ အားလုံးေျပာင္းလဲသြားတယ္…
ခိုင္မာတ့ဲ ကုိယ့္ခံယူခ်က္ေတြလည္း
လုံး၀ ေပ်ာက္ကြယ္ခ့ဲျပီ…
{{မင္း အခ်စ္ကုိ မပုိင္ဆုိင္ရလွ်င္လည္း
အရာအားလုံးကုိ စြန္႔လြတ္ရသလုိပဲ ေနမွာပါ}}

{အလြမ္းမုိး}

ေကာင္မေလး
အျပင္မွာ မုိးေတြရြာေနလုိ႔
မင္းမလာတဲ့ ေန႔က
မင္းမလာလုိ႔
ကုိယ့္ရင္ထဲမွာ အလြမ္းမုိးေတြရြာေနတယ္

{သဇင္္ အခန္းဆက္}

*အရွင္သခင္ ၊ပန္းဘုရင္တည့္ ၊လြန္ပင္လွပ ၊လွလြန္းလွသည္
ျမင္သူရင္မ်ား ၊ႏွလုံးသားကုိ ၊ဖမ္းစားညႈိ႔ယူ ၊သိမ္းၾကံဳးမူသုိ႔
တန္းတူျပဳိင္ရွား ၊ႏွလုံးသားကုိ ၊ဆြဲအားျပင္းထန္ ၊တုိင္းထက္လြန္သည္
ျမစ္ယံကမ္းပါး ၊ေက်ာက္ဆစ္သားလွ်င္ ၊လႈိင္းမ်ားပုတ္ခတ္ ၊ယုိင္လဲလတ္သုိ႔
ရင့္က်က္အသဲ ၊ေပ်ာ့ေခြလဲသည္ ၊သင္ပဲညႈိ႔ယူ ၊သင္ညႈိ႔ယူေလာ့
ကုိယ့္မူပုိင္ရွင္ ၊ဂႏၳ၀င္မုိ႔ ၊အလွ်င္ခုိ၀င္ ၊ခစား၀င္သည္
<><><>သခင္ကား အရွင္ေပတည္း………..။ ။
**သခင္သဇင္ ၊နန္းေတာ္၀င္တည့္ ၊ဘုန္းရွင္ဆင္ျမန္း ၊နန္းထုိက္ပန္းေနာ္
ေမွ်ာ္မွန္းအိမ္မက္ ၊မက္ခ်င္လတ္လည္း ၊အရပ္သာမန္ ၊မက္မတန္ဘူး
ဘုန္းကံဆင့္ျမင့္ ၊နန္းတြင္ပြင့္သည့္ ၊ဘုရင့္ရင္ေသြး ၊ဘုရင့္ေသြးတုိ ့
ထြန္ေရးယက္ရာ ၊ရင္ခြင္မွာလွ်င္ ၊စဥ္သာေမွးစက္ ၊ပန္းပြင့္ျမတ္မုိ ့
ကၽြန္လက္ဖ၀ါး ၊မခုိနားဘူး ၊တရားသံေ၀ ၊ေအာက္ေမ့ေခ်ေသာ္
ေရႊေၾကးဂေဟ ၊မဆက္ေခ်တည့္ ၊ေၾကးေခ်အသြင္ ၊ကၽြန္ရင္ခြင္တြက္
<><><><>သဇင္ကား သခင္ေပတည္း………။ ။
***အရွင္သခင္ ၊လွထြဋ္တင္တည့္ ၊ဥယ်ာဥ္ပန္းရုံ ၊လွမ်ိဳးစုံ၏
ပန္းရုံမ်ားစြာ ၊ပန္းတကာတြင္ ၊နံ ့သာရူပ ၊ထုိႏွစ္၀ကုိ
ျပည့္၀စုံလင္ ၊ပန္းဘုရင္ကား ၊နန္းတြင္လိမ္းက်ံ ၊ေကသာပန္စိုက္
ေအာင္လံဆြတ္ခ်ဴ ၊လွပသူကုိ ၊တမူထူးဆန္း ၊လွပလြန္းေအာင္
ထုံးမြမ္းျခယ္သ ၊ပန္းမကသည့္ ၊ပန္းတကာ့ရွင္ ၊ပန္းဘုရင္ကား
သဇင္ေပတည့္ ၊သဇင္တည့္ေလ ၊အုိ ဘယ့္ အရွင္ ၊လွထြဋ္တင္ရွင္
<><><><><>အရွင္ကား သဇင္ေပတည္း……..။ ။

အခ်ီညီ ၊အခ်ညီ ၊ပဒညီ
စၾက္ာလည္ [ပုိဒ္တြန္ ့]ရတု

{ႏွင္းဆီကေ၀}


{ႏွင္းဆီကေ၀}
မင္းရန႔ံကုိ ရူးသြပ္လုိ႔
ကုိယ္ဟာ အဆိပ္ဆူးထိရသူပါ
မင္းကုိ ျမတ္ႏုိးလုိ႔
ရရွိလာမယ့္ ဒဏ္ရာေတြကုိ ၾကဳိဆုိရင္း
ကုိယ္ ရင္ခုန္ဆဲပါ ႏွင္းဆီ…
ေတြ႔ခ်င္သူ ေနပူက ရပ္ေစာင့္ရသတ့ဲ
ကေ၀လုိ ကုိယ္ေယာင္ေဖ်ာက္
ဘယ္ဆီေရာက္ေနလဲ မသိတ့ဲ မင္းကုိ
ကုိယ္ ေစာင့္ရင္း အသက္ရွင္တယ္

***ကေ၀ကုိ
ျပဳစားတတ္သူ ၊ ကုိယ္ေယာင္ေဖ်ာက္သူ လုိ႔
ဘာသာျပန္ရင္
ႏွင္းဆီ ……..မင္းဟာ
ႏွင္းဆီ ကေ၀ပါ
မေတြ႔ရွိေသးတာကုိ ရွာေဖြရတာထက္
ေပ်ာက္ဆုံးသြားသြားတ့ဲ ပုန္းေရွာင္သူကို
ရွာေဖြရတာ ပုိခက္တယ္


**ႏွင္းဆီ ရယ္
တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈေတြကုိ
ခံစားရဲတ့ဲစိတ္နဲ႔
မင္းရနံ႔ကုိ ကုိယ္ရူးသြပ္တယ္
မင္းအလွကုိ ကုိယ္ရူးသြပ္တယ္
မင္းကုိ ကုိယ္ ျမတ္ႏုိးတယ္ ႏွင္းဆီ…….

Wednesday, September 10, 2008

{ လေရာင္ တမ္းခ်င္း }

ငါ မေခၚဘဲ မင္းေရာက္လာတယ္
တိတ္ဆိတ္ေအးစက္တ့ဲ အသဲကုိ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ လင္းလတ္ေပးခဲ့တယ္
အခုေတာ့
မင္း ဘယ္ေရာက္သြားလဲ… လေရာင္
***ငါ သတိရလုိ႔ လုိက္ရွာတ့ဲ အခါ
မင္းက ေျခရာေဖ်ာက္လုိ႔ ေရေႏွာက္ခ့ဲျပီေပါ့
ဘာေၾကာင့္
မင္းေရွာင္ပုန္းသြားရက္တယ္
ငါ မသိလုိက္မိဘူး….
ျပန္လာခ့ဲဖုိ႔ ၾကိဳဆုိေနမယ္..
ငါ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ေနျပီ..
ရင္ခြင္ထက္မွာ လင္းလက္ေပးပါ…လေရာင္
***မင္း ဘယ္ေပ်ာက္သြားလဲ
ရွာေဖြလဲ မေတြ႔ႏုိင္ျပီလား
စိတ္မွာ အားငယ္
ရင္ခုန္သံကုိ မညာပါဘူးကြယ္
အကဲစမ္းဖုိ႔ မလုိ
စြဲလန္းစိတ္နဲ႔ ငါ ငုိတယ္….
******လေရာင္
ငါ မေခၚဘဲ မင္းေရာက္လာတယ္
တိတ္ဆိတ္ေအးစက္တ့ဲ အသဲကုိ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ လင္းလတ္ေပးခဲ့တယ္
အခုေတာ့
မင္း ဘယ္ေရာက္သြားလဲ… လေရာင္
<<ေပ်ာက္ဆုံးသြားေသာ လေရာင္.. သုိ႔>>

{ငတ္မြတ္မႈ သီအုိရီ}

တိတ္တခုိး တမ္းတမိပါရ့ဲ
ေသမေလာက္လြမ္းရပါတယ္ ခ်စ္သူ
ရူးမတတ္ခ်စ္မိတ့ဲ အခါ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက အလုိလုိ ၾကီးထြားလာၾကတယ္
ေျခာက္ေသြ႕တ့ဲ သစ္ပင္ဟာ
ေရကုိ ငတ္မြတ္မွာပဲ…
ေလွာင္အိမ္ထဲက ငွက္ကလည္း
ေကာင္းကင္ကုိ ငတ္မြတ္မယ္…
**အမ်ားၾကီးပါဘဲ
***ငတ္မြတ္မႈ အသေခ်ၤေလာကထဲမွာ…
မင္းနဲ႕ ဖုန္းမေျပာရတ့ဲ ရက္မွာ
မင္းရယ္သံကုိ ငါ ငတ္မြတ္တယ္..
တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္တ့ဲအခါ
မင္း အျပဳံးကုိ ငါငတ္မြတ္တယ္..
<><>ရူးမတတ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔
ပါရမီျဖည့္ဖက္ ျဖစ္ပါရေစ……. ခ်စ္သူ
ေသမေလာက္ ခ်စ္မိပါရ့ဲ
ဘ၀ရဲ့ အၾကီးမားဆုံးတမ္းတမႈ အျဖစ္
ငါ……..
မင္း အခ်စ္ကုိ
ငတ္မြတ္တယ္ …ခ်စ္သူ

{ေၾကကြဲည}

ထာ၀စဥ္မွန္ကန္တ့ဲတရား မရွိႏုိင္တ့ဲေလာကမွာ
ကုိယ္ မင္းဆီကုိ
အခ်ိန္မွန္ ဖုန္းဆက္ခဲ့တယ္
***ရူးသြပ္ျခင္းတည့္
ဒီညေတာ့
ကုိယ့္ ႏွလုံးသားကုိ တုိက္ခုိက္ေနျပီ
ကုိယ့္မွာ ခံႏုိင္ရည္မ့ဲစြာ ငုိေၾကြးေနရ…..
*အခ်ိန္မွန္ ဖုန္းဆက္ရင္းပါဘဲ
ကုိယ့္ရင္ခုန္သံေတြ ဆြံ႔အခ့ဲရတယ္
ထာ၀စဥ္မွန္ကန္မႈ မရွိႏုိင္ဘူး ဆုိတ့ဲ ေလာက
ကုိယ့္ လုပ္ရပ္က သက္ေသေပါ့
*****သမာဓိတည့္
တည္ျငိမ့္မႈမ့ဲစြာ…
ညမွန္ရင္…….မပူေလာင္ေစႏုိင္ဘူးေပမယ့္
လႈိင္းခတ္……ရင္ကြဲ ေနရ
လျပည့္ည မဟုတ္ဘူး
ေႏြမြန္းတည့္ မဟုတ္ဘူး…….။
<><>အစြန္းေရာက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
<><>အျပင္းထန္းဆုံး ခံစားမႈ
<><>အနက္ရႈိင္းဆုံး ရင္ခုန္သံ
……..တစ္ဘ၀လုံး ပုံအပ္ရင္ႏွီးခ့ဲ
ရူးသြပ္မႈကုိ အနားသတ္ၾကည့္ေတာ့
ကုိယ္ အၾကီးမားဆုံးေၾကြကြဲရ
မင္းနဲ႕ စကားမေျပာရတ့ဲ ဒီညပါ ခ်စ္သူ

{အေရးနိမ့္သူ}

ခ်စ္မိသူဟာ အရႈံးလား?
အခ်စ္ဦးကုိ မပုိင္လုိက္ရသူကေကာ ထာ၀ရအရႈံးလား?
ေမာင့္စိတ္ကူး အိပ္မက္ေတြဟာ
ေလကုိ မဆန္ႏုိင္တ့ဲ တိမ္တုိက္ေတြလုိ တစစီ လြင့္ျပယ္ခ့ဲျပီ
ထုိးစစ္မဆင္ႏုိင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ပါဘဲ
*****ဒါဆုိရင္
****ေမာင္ဟာ ထာ၀ရအေရးနိမ့္သူေပါ့
အေ၀းက ညေကာင္းကင္ အလွကုိ ခံစားဖုိ႔
မီးအိမ္ငယ္ကုိ ကုိင္စြဲ
အဲဒါ
အလကား အပို ၀န္ထုပ္ပဲလား?
တကယ္ဆုိရင္
အညတရ အလြမ္းေတြက
အညၾတ စခန္းသြားၾကရတယ္ [အရာမထင္တတ္ၾကဘူးေနာ္]
အလြမ္းေတြနဲ႔ ထိ္န္းခ်ဳပ္မရတ့ဲစိတ္
ေမာင္ တိတ္တဆိတ္ေၾကကြဲရင္း
မီးအိမ္ငယ္ အလင္းနဲ႔
ညေကာင္းကင္အလွကုိ ရႈစားခ်င္တာ
မၾကီးက ျပဳစားခဲ့ေလေတာ့
ေမာင့္ ဆႏၵက အပုိ ၀န္ထုပ္
ဒီ စိတၱဇကုိ ဘယ္လုိ နိဂုံးခ်ဳပ္ရမလဲ?
ေမာင္ဟာ
<><><>ထာ၀ရအေရးနိမ့္သူ…….။

{နတ္သမီးေမွ်ာ္သူ}

*တမင္ဖယ္ခြာ ၊ ထြက္သြားတာလား ၊ဘယ္မွာဆီလည္း ၊ မသဲကြဲဘူး
ရင္ထဲေဆြးေန ၊ လြမ္းလုိ႔ေသလိမ္႔ ၊မေနႏုိင္ဘူး ၊ တစ္ပုိင္းရူးနဲ႔ ၊
ခ်စ္ဦးၾကင္ေဆြ ၊ျပန္လာေစခ်င္ ၊ၾကယ္ေၾကြဆုေတာင္း အၾကိ္မ္ေပါင္းလည္း ေထာင္းေသာင္းမက ၊ မ်ားလြန္းလွသည္ ၊ေန႔ညလာႏုိး ၊ လာလိမ့္ႏုိးနဲ႔
ေမွ်ာ္ကုိးရက္ရွည္ ၊ တြက္ကာေရေသာ္ ၊ ေဆာင္းေႏြမိုးထပ္ ၊ရာသီစက္၀န္း
လည္ပတ္လြန္းထင္ ၊ ခ်စ္သူခင္ကုိ ၊အစဥ္လြမ္းဆဲ ၊ လြမ္းေနဆဲပင္
စဥ္ျမဲေမွ်ာ္ရွာ ၊ျပန္ခ့ဲပါ ဟု ၊
>>>>>>>>ရင္မွာလြမ္းနင့္ တနင့္နင့္……။ ။
**မျမင္ကြယ္ရာ ၊ ဘယ္ကမၻာမ်ား ၊ကလ်ာၾကင္ေဆြ ၊ ေရာက္လုိ ့ေနလိမ့္
မေျဖသာဘူး ၊အေတြးဦးမွာ ၊ ေမာ္ဖူးမ်က္နွာ ၊ ျပဳံးလုိ ့လာတည့္
ၾကင္နာကုိယ္တုိင္ ၊မေပ်ာ္နဳိင္ရွာ ၊ တမႈိင္မႈိင္ေတြး ၊လြမ္းေရးေရးမုိ ့
အေ၀းေဆြၾကင္ ၊ ခ်စ္သူခင္ကုိ ၊ မျမင္ကြယ္ရာ ၊ ကုိယ္လုိသာပဲ
ရင္မွာလြမ္းေန ၊ ေဆြးလုိ႔ေနလား ၊ ေမြးေျမေမ့ကာ ၊ေပ်ာ္စံရွာေလာ
ေမးကာမ်က္၀န္း ၊ ေရၾကည္စြန္းသည္ ၊ ခ်စ္လြန္းေဆြၾကင္ ၊ေဒ၀ီခင္ကုိ
မျမင္ရရွာ ၊ ႏွစ္ရွည္ၾကာျပီ
>>>>>>>>စဥ္သာမွန္းဆင့္ တထင့္ထင့္…။ ။
အစဥ္တြယ္တာ ၊ ခ်စ္ရရွာခ့ဲ ၊ရွည္ၾကာႏွစ္ေပါင္း ၊ရာသီေဟာင္းလဲ
မေျပာင္းလဲဘူး ၊ရင္ခြင္ဦးမွာ ၊ မုိက္ရူးရဲရဲ ၊ ေစာင့္ေမွ်ာ္ဆဲပါ
ရင္ထဲစုိက္ပ်ဳိး ၊ အစားထုိးဖုိ ့၊ နတ္မ်ဳိးေဒ၀ီ ၊ လွမဒီလည္း
အတည္ျငင္းဆန္ ၊ လက္မခံဘူး ၊အမွန္စင္စစ္ ၊ သည္းနင့္ခ်စ္ခ့ဲ
စူးနစ္ရင္တြင္း ၊လွယမင္းပဲ ၊ ရင္တြင္းေထြးပုိက္ ၊ ခ်န္ထားခုိက္ပါ
ညမုိက္ေက်ာ္လွ်င္ ၊ ေနျခည္၀င္သုိ ့ ၊ အစဥ္ေမွ်ာ္ကုိး ၊ ျပန္လာႏုိးနဲ ့
ရင္ပ်ဳိးမာလာ ၊ ၾကင္သက္လ်ာကုိ ၊
>>>>>>>>>ၾကင္နာကမ္းလင့္ တ၀င့္၀င့္………။ ။

{မသိေသးသူ……သုိ ့}

**မင္းကုိ အမွတ္တမ့ဲေမ့သြားတ့ဲေန ့ဆုိတာ
ကုိယ္ ဒုိင္ယာရီမွာ မရွိ
**ေျပာခြင့္မၾကံဳတ့ဲစကားတစ္ခြန္းကလည္းဆြံ႔အေနျပီ
ပုိင္ဆုိင္ခြင့္မရတ့ဲ ဒီဘ၀ကလည္း
လြမ္းဆြတ္ရသမွ်နာက်င္….
**မင္းမသိေသးရင္
ဒီရင္ခြင္ကုိ လွမ္းၾကည့္ေစခ်င္ရ့ဲ
မင္း သိေနတာမွ မဟုတ္ဘဲေလ
ကုိယ့္စိတ္ျပဌာန္းမႈဟာ
မင္း ျဖစ္တည္မႈကုိ
ဘယ္ေသာအခါမွ မထိခုိက္ေစရဘူး
<><>အခုခ်ိန္ထိ
မင္းမသိေသးဘူး
တကယ္ပါ
မင္းကုိ အမွတ္တမ့ဲေမ့သြားတ့ဲေန ့ဆုိတာ
ကုိယ္ ဒုိင္ယာရီမွာ မရွိ…………..။

{ငါ့အလြမ္းမ်ား}

**မင္း ဘ၀အတြက္
မင္းဆုံးျဖတ္တာ မွန္ပါတယ္ လုိ ့ပဲ ေထာက္ခံလုိက္ပါရေစ
နားလည္ခြင့္လြတ္ႏုိင္ပါတယ္……
** ေျဖမဆည္ႏုိင္တာပါ [အလြမ္းတရားမ်ားကုိ]
ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ရွိခ့ဲဖူးသူေတြမွာ
ေၾကကြဲခြင့္ ရွိတယ္ လုိ ့ယူဆပါရေစ
<>အတူမွ်ေ၀ခံစားခ့ဲတာမ်ဳိးမဟုတ္ေပမယ့္
တဖက္သတ္မွာ
အမ်က္ထြက္ခြင့္ မရွိေတာင္
လြမ္းဆြတ္ခြင့္ေတာ့ ရွိမွာပါေလ….
<><>ႏွလုံးသားအကန္းကုိ
ဓားသြားလွမ္းသူလုိ ့ပဲ ေျပာေျပာ
<><>အႏၶတုိ ့ရ့ဲ ပုရပုိဒ္မွာ ဓားသြားကုိက္တ့ဲ လူမုိက္လုိ ့ပဲဆုိဆုိ
မင္းန႔ဲ တုိက္ရုိက္ပက္သက္မႈရွိတ့ဲ
ေဟာဒီ စာမ်က္ႏွာေတြထဲက
ကဗ်ာအမ်ားစုဟာ
အကန္းသမားရ့ဲ အလြမ္းတရားေတြပါဘဲ………။

{ ?}

**ေေ၀းခ့ဲၾကျပီဆုိတာကို ရင္ထဲက အသိအမွတ္ျပ ုေနတယ္
လြတ္လပ္ခြင့္ရွိတ့ဲ [သို ့] လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲခြင့္ရွိတ့ဲ
ကုိယ္ပုိင္အခြင့္အေရးေတြအေပၚ
မျငင္းဆုိတတ္ပါဘူး
သစၥာတရားေတြ သိမ္ငယ္စြာ ရႈံးနိမ့္ခ့ဲရတာကုိေတာ့
ဘယ္လုိမွ လက္မခံနဳိင္တာ အမွန္ပါဘဲ
ခ်စ္သူန႔ဲေ၀းခ့ဲဖူးသူေတြဟာ
ခံစားခ်က္ေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္ဆုိတာ
ကုိယ္ အျပည့္အ၀ ယုံၾကည္လက္ခံပါတယ္
မင္း မွတ္မိေလဦးမလား
မင္း ဖြင့္ဆုိခ့ဲဖူးတ့ဲ
အခ်စ္ရ့ဲ ဒႆန ခက္ဆစ္တပုဒ္
အခ်စ္ဟာ ၾကည့္မွန္တခ်ပ္
အျပံဳးေပးရင္ အျပံဳးေရာင္ျပန္ဟပ္တယ္ ဆုိတာေလ
အခုေတာ့
ငါက ျမင့္ျမတ္တ့ဲ အခ်စ္ေတြေပးပါလ်က္န႔ဲ
ဘာေၾကာင့္ ထပ္တူထပ္မွ် ျပန္မရတာလည္း?
ကံဇာတာကပဲ ျပန္မေပးႏုိင္တာလား
မင္းကပဲ ျပန္မေပးႏုိင္တာလား
ဒီ ေမးခြန္းေလးရ႔ဲ အေျဖကုိ
ငါ အျမဲတမ္း
ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနမယ္……………..။ ။

{ပုန္းေရွာင္သူ…….သုိ ့}

**<1> ေမာင့္ရ့ဲ ၀ါသနာကုိ
အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးခ်င္တယ္……တ့ဲ
အခုေတာ့
ေမာင့္ ၀ါသနာက မၾကီးကုိ ေမွ်ာ္လင့္လုိ ့မဆုံး
အဲဒီ အတြက္ မၾကီးက ေရွာင္ပုန္းေနတာလား…?
**<2>ေမာင့္ရ့ဲ စကားသံေတြကုိ
မျမဲတမ္းၾကားေနခ်င္တယ္…..တ့ဲ
[ဆက္သြယ္လုိ ့မရနုိင္ေအာင္]
ဘယ္သူမွ စကားသံ မၾကားရေစသား …ရယ္လုိ ့
မၾကီးက ပုန္းေရွာင္ေနတာလား……?

{အိပ္မက္ဆန္ခ့ဲတယ္}

**အိ္ပ္မက္ဆုိတာ
ႏုိးထလာရင္ အေငြ ့ျပယ္သြားတတ္တယ္လား
တကယ္ျဖစ္မလာဘူး ဆုိတ့ဲ နိယာမ…..။
**ေ၀းခ့ဲၾကရျပီ ဆုိတာကုိ ျပန္စဥ္းစားမိေတာ့လည္း
“ဘယ္ေတာ့မွ မေ၀းဘူး” လုိ ့ ခုိင္မာစြာ ခ်ထားတ့ဲ ဆုံးျဖတ္ခ်က္က
အာမခံ သကၠရာဇ္ကုိ ေက်ာ္လြန္သြားတ့ဲေဆးလုိ အာနိသင္မဲ ့ေပါ့….။
**အမည္တပ္မရတ့ဲ ေ၀းကြာျခင္းက
အိပ္မက္ဆန္ခ့ဲတယ္ေနာ္…….။
**အခုေတာ့မွ
မေျပာျဖစ္ခ့ဲတ့ဲ စကားေတြ
ဒီ တခါေတြ ့ရင္ ေျပာမယ္ ဆုိတဲ ့ အေတြးကလည္း
အိပ္မက္ဆန္ေနျပန္ေပါ့……
<><>အေတြးေတြ
<><>ဘ၀ေတြ အိပ္မက္ဆန္ခ့ဲသမွ်
“မဆုံျဖစ္ေတာ့ရင္” ဆုိတ့ဲ ေသာကစိတ္က
ျဖစ္ရပ္မွန္ ဘ၀ ေရာက္လာျပန္ေပါ့………။
ေတြေ၀မိန္းေမာစဥ္ ခဏ
မၾကီးေျပာခ့ဲဖူးတ့ဲ စကားႏွစ္ခြန္း
ႏွစ္ဘ၀ ကူးစြန္းရင္ေတာင္ ေမ့မွာ မဟုတ္ဘူး
[အိပ္မက္ဆန္မွာ မဟုတ္ဘူး]
ေမာင့္ ကဗ်ာေတြနဲ ့ ရင့္က်က္လိမၼာပါးနပ္ခ့ဲရသူမုိ ့
ေမာင့္ ဘ၀နဲ ့ အနီးဆုံးမွာ ေနခ်င္တယ္……..တ့ဲ
ေမာင့္ အိပ္မက္ေတြ အသက္သြင္းေပးခ်င္တယ္…..တ့ဲ
အဲဒီ ဆႏၵနဲ ့ ၾကိဳးစားေနတာတည့္….
မၾကီး လုပ္ရက္နဲ ့ မၾကီးစကားေတြက
ပုိ ျပီး
အိပ္မက္ဆန္တယ္ေနာ္……..။ ။

{အလြမ္းေတာ္ေျပ}

**ကိန္းဂဏန္းေတြနဲ ့ တြက္ခ်က္
တန္ဖုိးျဖတ္မရႏုိင္တ့ဲ ျပံဳးအလွဟာလည္း
ရင္မခုန္ေစႏုိင္ေတာ့ပါဘူး…..။
**အနမ္းေမွာ္ေ၀ခ့ဲမိပါတယ္
အလြမ္းေတာ္ေျပပါရေစလား
အၾကင္နာေတြကုိ နာတာေတြနဲ ့ ဖုံးလႊမ္းပစ္လုိက္မယ္
လြမ္းတာေတြကုိ ဒဏ္ရာေတြနဲ ့ေျဖသိမ့္ကုစားခ့ဲ
<><>ဒဏ္ရာအနာတရဆုိတာ
ကုစားတုိင္းေပ်ာက္မယ္ဆုိရင္ေပါ့….
ေမာင့္ အလြမ္းေတြလည္း ပေပ်ာက္သင့္ပါျပီ
ခ်စ္တ့ဲစိတ္တခုတည္းနဲ ့
ေမွ်ာ္လင့္ေနေပမယ့္လည္း ပိုင္ဆုိင္ခြင့္မွမရွိေတာ့တာပဲ
မၾကီးဟာ
ပုိင္ရွင္ရွိတ့ဲ ပန္းတပြင့္ဆုိေတာ့
ခူးဆြတ္ဖုိ ့အထိ ရူးသြပ္မေနပါဘူး
ခ်စ္တ့ဲစိတ္ကုိ ကုစား
ေျဖသိမ့္သြားေတာ့မယ္….
<><>မႏြမ္းေသာ္လည္း ေၾကြပါရေစ
<><>အလြမ္းေတာ္လည္း ေျပပါရေစ
>>>[ေပ်ာ္ခြင့္ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ခ့ဲတာ
အခုေတာ့
ေရာ္ရင့္သြားတ့ဲ သစ္တပင္လုိ
အလြမ္းနယ္ေျမကုိ မသြားဘဲ ေရာက္ရွိခ့ဲေပါ့
နတ္၀ွက္ထားတ့ဲ အိပ္မက္ လုံးလုံး ပ်က္ျပယ္ခ့ဲျပီ
တကယ့္ကုိ
ခ်စ္ခ့ဲျခင္းမွာ အျပစ္ကင္းပါတယ္]<<<

{ေမ့ပစ္ေတာ့မယ္}

23.10.2003 ဗုဒၶဟူးေန ့
မၾကီးနဲ ့ေတြ ့ခြင့္ေနာက္ဆုံးေန ့ေပါ့
ေ၀းကြာရက္ကုိ တြက္စစ္တာ
သတိရေနေသးတယ္ လုိ ့
သတ္မွတ္မလား
မခမ္းေျခာက္ေစတ့ဲ ေမတၱာတရားနဲ ့
ရွင္သန္ေနမယ္ လုိ ့ဆုိသြား
အလုပ္/အေျပာ တျခားမၾကီးကုိ
ေမ့ပစ္ေတာ့မယ္
ေမာင့္ေရွ ့မွာ တစ္သက္လုံး အျပံ ုးနဲ ့ေနခ်င္တယ္တ့ဲ
အခုေတာ့
ေရွာင္ပုန္းသူ မၾကီးကုိ
ေမ့ပစ္ေတာ့မယ္
မၾကီး စကားေတြကုိ ယုံစား
ေမာင့္ အမွားပါဘဲ
ႏုနယ္သူ ေပ်ာ္၀င္မိတ့ဲ အျဖစ္
ေလွမရွိတ့ဲ ျမစ္မွာ ေရနစ္သလုိ
ေသသာ ေသလုိက္ခ်င္ပါတယ္
အားလုံးေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ေပါ့
သစၥာတရားေ၀းသူကုိ
ေမတၱာတရားေပးခ့ဲမိသူ အျဖစ္မုိ ့
မၾကီးကုိ မုသားေတြဗရပြနဲ ့
ေမွာ္မာယာေတြ အသုံးခ်ခ့ဲတာေၾကာင့္
ေမ့ပစ္ေတာ့မယ္
ေနာက္တဖန္ ျပန္စဥ္းစား
ခုိင္မာစြာ ခ်မွတ္ခ့ဲတ့ဲ ဆုံးျဖတ္ခ်က္
ဒီ အေျဖပဲ ျပန္ထြက္မွာပါ
<><> ျပတ္သားႏုိင္ခ့ဲျပီ
<><><> ေမ့ပစ္ေတာ့မယ္

{စစ္ေဆးခံ }

“မဆုံဆည္းနဳိင္သူကုိ လြမ္းေနတာ
ေမွ်ာ္ကုိးမႈေတြပါသလား”? တည့္
**အဲဒီ ေမးခြန္းတခုနဲ ့ပဲ
ကုိယ့္ ႏွလုံးသားက
အလုိလုိ ခုံရုံးေရာက္သြားတယ္..။
**အစြန္းေရာက္ခ်စ္ခ့ဲလုိ ့
ကုစားမရေတာ့တ့ဲ မေမ့ႏုိင္ျခင္းက
အေၾကြေကာက္ဖုိ ့ေမွ်ာ္လင့္ေန့ျခင္း
သက္ေရာက္ထင္ခံရျပီလား?.........
**ျဖ ူစင္စြာ ယူငင္တာမရခ့ဲေသာ္လည္း
ႏြမ္းလ်စြာ တမ္းတမေနပါဘူး
ေမွ်ာ္တမ္းကာ ေရာ္ႏြမ္းမေနပါဘူး……..။ ။

{ဒုတိယေျမာက္ မ်က္ရည္}

<><><>လြမ္းေစရွင္………ေရ
**ခံစားခြင့္ကုိ ငါပုိင္တယ္ဆုိေပမယ့္
မင္းပေယာဂလုံး၀ မကင္းလြတ္တ့ဲ ပ့ဲတင္သံပါ
**သတိရနည္းသာ သင္ၾကားေပးခ့ဲျပီး
ေမ့ေဖ်ာက္နည္းကုိ မညႊန္ခ့ဲတ့ဲ လြမ္းေစရွင္……ေရ
ဆင္ကန္းေတာတုိး ရင္ခုန္သံေတြနဲ ့
လႈိင္းဂယက္မွာ လႈိင္းပြတ္ျပီး ကမ္းမကပ္ႏုိင္တ့ဲ
လမ္းေပ်ာက္ ကုိယ့္ဘ၀ပါ…..။
***နာက်င္မႈ ဆုိတာ ဒဏ္ရာအၾကီးအေသးနဲ ့ ဆုိင္သလား
ခံစားမႈေတြ ပုံေအာထားတ့ဲ ကုိယ့္ႏွလုံးသားက
ဒဏ္ရာနဲ ့ မမွ်ေအာင္
ၾကီးက်ယ္ ခမ္းနားစြာ ေၾကကြဲခ့ဲရတယ္
***မင္း ျပဳစားခ့ဲတ့ဲ ေ၀ဒနာကုိ
ကုိယ္ ဘယ္လုိ ကုစားကာ ေျဖသာရမွာလဲ
အေနၾကာရင္ အခ်ိန္က ကုစားမွာတ့ဲလား
အေျဖသာရင္ တခ်ိ္န္က ျပဳစားတာတ့ဲလား
>>>မင္း ေသြးမေလ်ာက္ေပမယ့္
>>>>ကုိယ္က အေၾကြေကာက္ဖုိ ့ ၀န္မေလးသူပါ…………။ ။

{ေၾကကြဲသံစဥ္}

**လြမ္းတတ္သူ အပူမိေအာင္ေပါ့
စမ္းသပ္သူ တယူသန္ျပီလား……?
**ခ်န္ပစ္ကာ ေက်ာခုိင္းသြားျပီမုိ ့
က်န္ရစ္သူ ေျပာထြက္ အမ်က္စကားက
ရုိင္းပ်ေနမလားဘဲ …အသဲခြဲမရယ္
***ရင္မွာ ႏြမ္းေပမယ့္
အၾကင္နာေတြ လန္းဆန္းေနဆဲပါဘဲ
ေနေရာင္ေအာက္မွာ
ေရႊေရာင္ေတာက္ခ့ဲဖူးတ့ဲ
ေရဆန္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
အခုေတာ့
စုန္မ်က္ရည္ အျဖစ္ေျပာင္းလဲ
သိပ္ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတ့ဲ
ေဟာဒီ သံစဥ္
ဘယ္လုိ နားဆင္ရပါလိမ့္…….
***ဘာေၾကာင့္လဲ?
***ဘာအတြက္လဲ?
>>>ေ၀ခြဲခက္ေပမယ့္
>>>ေၾကြကြဲတတ္ခ့ဲရ………………။ ။

{ဒဏ္ရာမ်ားနဲ ့}

**လြမ္းဖို ့မင္းမေျပာခ့ဲပါဘူး
အခ်ိန္တုိင္းသတိရေစဖုိ ့ မင္းလက္ေဆာင္ေပးခ့ဲတ့ဲ နာရီေလး
**ကြဲအက္သြားတ့ဲ အခါ
ကိုယ့္ရင္မွာ ကြဲအက္သြားျပီလား?
**ခဏေမ့ေပ်ာက္ခ်ိန္မွာ
ကုိယ့္ရင္မွာ မင္း့ေပ်ာက္သြားမိလား?
**မင္းေပးတ့ဲ နာရီေလး ရပ္တန္ ့သြားခ်ိန္မွာ
ကုိယ့္ သတိရစိတ္ေတြ ရပ္တန္ ့သြားမိလား?
**အၾကိမ္ၾကိမ္ေမးမိတ့ဲ ဒီေမးခြန္းမ်ားစြာမွာ
ဘာတခုမွ တိက်ေသခ်ာတ့ဲ အေျဖေပၚမလာဘူး…
**ထာ၀ရ သတိရေနျခင္းလုိ ့ ဆုိခြင့္ရွိမလား
မင္းေျပာမထြက္ခ့ဲတ့ဲ အလြမ္း
ကုိယ့္ရင္မွာ အခ်ိန္တုိင္း ျဖစ္ေနတယ္…
>>>ကြဲအက္သြားတယ္
>>>မ့ေပ်ာက္သြားတယ္
>>>တန္ ့သြားတယ္
ကုိယ့္ရင္ထဲက အလြမ္းမေျပာင္းလဲဘူး
ကြဲအက္နာရီေလးကုိ ပတ္ထားမိတုန္း…….
စကၠန္ ့၊မိနစ္၊လက္တံေတြလည္း ျငိမ္သက္ရပ္တန္ ့ေနတုံး
ကုိယ့္ ရင္ထဲမွာ ဘယ္လုိမ်ားလည္း
အလြမ္းေတြမွာ ေမ့မရႏုိင္ျခင္းစြတ္ဖက္ေနလား
နာရီေလးက ကြဲအက္ရပ္တန္ ့ေနေတာ့
ဒဏ္ရာေတြနဲ ့လုိ ဆုိခ်င္
ကိုယ့္ ရင္မွာေကာ ဒဏ္ရာေတြလား
ကြဲအက္နာက်င္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
1.10.2006
<> ေရးသားခ်ိန္<>…………12:30 pm

{ကြဲအက္နာရီေလး၏ လက္က်န္ အတၳဳပၸတၱိ}

မသိစိတ္ရ့ဲ အခ်ိန္မ်ားလုိ ့
သတ္မွတ္ခ်င္ပါတယ္
မင္း အပ္ႏွင္းခ့ဲတ့ဲ အလြမ္း
အျမဲတမ္း ေမႊးပ်ံ ့ေနတယ္
ခ်စ္သူေရ
မင္း ေပးခ့ဲတ့ဲနာရီေလး
ကြဲအက္သြားခ်ိန္မွာေတာင္
ကုိယ္က ျမတ္ႏုိးမိတုန္း
မသိစိတ္ရ့ဲ ေစစားမႈလုိ ့ဆုိမလား
မင္းေပးရင္
ကိုယ္က ခါးသီးမႈလည္း ခ်ိဳ ျမိန္တတ္တယ္
နာက်င္မႈလည္း သာယာတတ္
စိမ္းကားမႈလည္း စိမ္းလန္းတတ္တယ္ ဆုိတာ
<><><>ဒီနာရီေလးကုိ လာၾကည့္
<><><>ဒီ ရင္ခြင္ထဲကုိ လာၾကည

{ေန၀င္ခ်ိန္ပုံျပင္}

**ခ်စ္သူရ့ဲ ပစ္ပယ္စကား
မၾကား၀့ံေပမယ့္
……………………………………………………………………………..
ပဲ့တင္သံ အျဖစ္ သံေယာင္လုိက္ေနတုန္း..။
မင္းရ့ဲ အမွန္တရားက ေနရာတုိင္းမွန္ခ့ဲေပမယ့္
ထာ၀ရ မမွန္ႏုိင္ဘူး ဆုိတာ
ဒီေနရာမွာ သိသာတယ္……..။
**မၾကား၀့ံသူကုိ ခြန္းဆင့္လုိ ့ ေမးျမန္း
“ပန္းလက္ဖ၀ါးမွာ ပါးအပ္ပုိင္ခြင့္လား”တည္ ့
မေမွ်ာ္လင့္ခ်င္စမ္းပါနဲ ့ကြာ
ဂီတသမားသာလွ်င္ သံစဥ္ကုိ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ရွိမယ္
ကဗ်ာသမားသာလွ်င္ ကာရန္ကုိ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ရွိမယ္
ပန္းခ်ီသမားသာလွ်င္ အတိတ္ဆိတ္ဆုံး အလွေဗဒကုိ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ရွိမယ္
မင္းဟာ ဂီတသမားမဟုတ္သလုိ
ငါက သံစဥ္မဟုတ္ဘူး..။
မင္းဟာ ကဗ်ာသမားမဟုတ္သလုိ
ငါက ကာရန္မဟုတ္ဘူး…။
မင္းဟာပန္းခ်ီသမား မဟုတ္သလုိ
ငါက ေဆးစက္[အေရာင္] မဟုတ္ဘူး…။
ပက္သက္မႈရွိမရွိရင္ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္မရွိ
ခံစားခြင့္ပဲ ရွိတယ္
မခံစားခ်င္စမ္းပါနဲ ့ကြာ…
မင္း ရင္ဖြင့္စကားက ေန၀င္ခ်ိန္ ပုံျပင္အလား
ေတာက္ပမႈ ကင္းမ့ဲ ၊ ယုံၾကည္စရာမရွိ
**မင္းသိထားရမွာက
အလြယ္မွန္းရင္ တကယ္တမ္းခက္…….
အလြယ္မစံခ်င္ပါနဲ ့ကြာ
အပယ္ခံရတတ္တယ္
ခ်စ္သူေျပာတ့ဲ စကား
တကယ္မွန္သြားတယ္
ကုိယ့္ႏွလုံးသားက အပယ္ခံ……..။ ။
<><><><>မွတ္ခ်က္။
<><><>သူကုိယ္တုိင္ ပယ္သြားသည္
<><>ခ်စ္သူစကားမ်ားကုိ ျပန္လည္ခံစားျခင္း

{ရင္ခြင္ရုိင္းေလးရ့ဲ အလြမ္းနာ}

>>>>ေ၀းကြာျခင္းတည့္
24.10.2003 ေသာၾကာေန ့
ငါ့အတြက္ ခံစားရဖုိ ့ အလြမ္းေတြ သေႏၶတည္ေပါက္ဖြားလာတ့ဲေန ့ေပါ့….
** ေ၀းကြာျခင္းကံတရားကုိ
ရုပ္ျဒပ္အျဖစ္နဲ ရွာေဖြ့ေတြ ့ရွိ ခ့ဲမယ္ဆုိရင္
ငါ သတ္ျဖတ္မိလိမ့္မယ္
အဲဒီ ေ၀းကြာျခင္းကံတရားက
ငါ့အတြက္ ဖန္တီးထားလုိ ့
ငါ့အတြက္ ရွိေနရတာလား
ေရလား ငါးလား
တိတိက်က် မကြဲျပားေသးခင္
…….11.2005 ေန ့ ခေရေစ့တြင္းက် သိရတ့ဲ
ခ်စ္သူရဲ ့မဂၤလာေဆာင္ သေကၤတ
ငါ့ ဘ၀ရဲ ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ၀ိညာဥ္ေတြ
ျပာမႈန္တမွ် ျဖစ္ခ့ဲရတယ္
လြမ္းနာက်ေပမယ့္
၀မ္းသာရပါတယ္ ….မင္းအတြက္ကုိေပါ့
ေကာက္ပင္ရွင္ဖုိ ့ ေပါင္းပင္ေသေပးခ့ဲတယ္
ေပါင္းေသေပးလုိ ့ ေကာက္လွခ့ဲေလေတာ့
ေျဖဆည္ဖုိ ့ မခက္ပါဘူး
ပုိင္ဆုိင္ခ်င္လ်က္ စြန္ ့လြတ္ခ့ဲရတယ္
အႏုိင္လုိခ်င္လ်က္ အရႈံးေပးခ့ဲရတယ္…….။ ။

{က်ိန္စာမ်က္ရည္}

***အကၽြမ္းမ၀င္ခင္ကတည္းက အလြမ္း၀င္ခ့ဲရသူပါ
မပုိင္ဆုိင္ရလွ်င္ဆုိတ့ဲ အေတြးေတာမွာ
တမႈိင္မႈိင္စိတ္ေလးကာ ေမာေနမိ..
***အသဲခြဲသူလုိ ့ သညာတပ္ခြင့္မရွိသူေရ..
ေၾကြကြဲေန ့ရက္ေတြကုိ အေသအလဲ ေပြ ့ဖက္ရင္း
ဒဏ္ရာေတြမွာ ျပန္ရွာလုိ ့မရတ့ဲ သဲလြန္စေတြနဲ ့
[ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူ] တရားခံမ့ဲေနေပါ့
>> နုိင္သူရက္စက္ၾကစတမ္းဆုိရင္ ႏွစ္ေယာက္စလုံးဟာ ေၾကြကြဲၾကရမွာပဲ
တမ်ိဳးမ်ဳိးနဲ ့ ပက္သက္လာရင္
အျင ႈိးဆုိးနဲ ့ ရက္စက္ခ်င္ခ့ဲဖူးတယ္
***ဒါေပမယ့္
တဖက္သတ္မွာ အမ်က္ထြက္ ပုိင္ခြင့္မရွိဘူး
မေတြ ့ျဖစ္တ့ဲ ေလးႏွစ္မွာ ေမ့ပစ္လုိ ့မရသူက
ငါ့ရင္မွာ တစ္ကမၻာလုိေ၀း လြမ္းေမာရလုိ ့
မင္း ၀ိညာဥ္မွာ နာက်င္ငုိေၾကြးႏြမ္းေမာရဖုိ ့ ခံယူခ်က္နဲ ့
မင္းကုိ ရည္စူးျပီး ငါ ကဗ်ာေတြ ေရးစပ္ခ့ဲတယ္
အခ်ိန္သမားေတာ္ မကုစားဘူးဆုိရင္ေပါ့
ဖန္ဆင္းထားတ့ဲ ကဗ်ာပန္းခင္း
ဘ၀နဲ ့ရင္းျပီး
မင္းရင္တြင္းကုိ တင္သြင္းခ်င္တယ္
မင္းကုိ မေမ့နုိင္လြမ္းေနသူရွိတယ္ ဆုိတာ မင္းရင္မွာ ဆုိ ့နင့္သြားေစခ်င္လုိ ့…
***ဒါေပမယ့္……….အခုေတာ့
အျဖဴေရာင္ သေကၤတေတြနဲ ့
မင္းဘ၀ေလး ေအးခ်မ္းပါေစလုိ ့ ေကာင္းမႈတခုနဲ ့ ေတာင္းဆုျပ ုခ့ဲတယ္..
အျငိ ႈးထားအမုန္းေတြကုိလည္း
မဆုိး၀ါးဆုံးနဲ ့ နိဂုံးမခ်ဳပ္ခ်င္ဘူး
ငါ ေၾကကြဲသလုိ ဘယ္သူမွ မေၾကကြဲပါေစနဲ ့
ငါ လြမ္းေဆြးေပမယ့္ သူ ေအးခ်မ္းပါေစ လုိ ့ အျင ႈိးေခ်ဖ်က္
ျဖဴစင္စိတ္ေတြ သေႏၶတည္ရင္း
က်ိန္စာမ်က္ရည္ လုိ ့ပဲ ဆုိဆုိ ငါတစ္ေယာက္တည္း ငုိေနပါရေစ….
***ဆုိး၀ါးစိတ္ကုိ ဖယ္ေရွာင္ရင္း
ရုိးသားနိမိတ္ကုိ သယ္ေဆာင္ရင္း
ငါ့ မ်က္ရည္စေတြနဲ ့ မင္းစိမ္းလန္းပါေစ
တက္ေနအစမွာ မင္း ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ
အဲဒီလုိ ပဲ
လြမ္းဇာနည္ မွာ လြမ္းရွာျပီကြယ့္
ညို့မ်က္၀န္းမွာ ျပိ ုထြက္စြန္းေတာ့မယ္ …
>>>>>>>>>>>>>>>က်ိ္္န္
>>>>>>>>>>>>>>စာ
>>>>>>>>>>>>မ်က္
>>>>>>>>>>ရည္
>>>>>>>>စ
>>> ေတြ >>>>

{ရင္္ခြင္ဦး………..သုိ ့}

**အခ်စ္ဦးမုိ ့ အစစ္ရူးမိေလသလား?
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ထြန္ယက္ခ့ဲဖူးတ့ဲ ဥယ်ာဥ္ဟာ ဘယ္ ပန္းမွ မပြင့္ခ့ဲေလေတာ့
ရနံ ့မ့ဲ ေျခာက္ေသြ ့မႈေတြနဲ ့ မ်က္ရည္မုိးေတြ ရြာသြန္းျဖိ ုးေနမိ…
ဆုပ္လည္းဆူး စားလည္းရူးမယ့္ ပဒုိင္းသီးအာနိသင္နဲ ့
ဦးညြတ္လုိ ့ ရူးသြပ္ခ့ဲရတယ္
မင္းဟာ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ေမွာ္သခင္လုိ
အရာရာကုိ သင္ေပးခ့ဲ
အရာရာကုိ တတ္ေျမာက္ေစခ့ဲ
မွတ္သားေလာက္တ့ဲ ကုိယ့္ဒဏ္ရာေပၚမွာ
မင္းဟာ ဒုိင္ယာရီ တစ္အုပ္ ျပည့္ေစခ့ဲဖူးတယ္
>>>>>>>>>>>>>> ျဖစ္ေစခ့ဲဖူးတယ္
ငတ္မြတ္စြာ တမ္းတ
စာမတတ္တ့ဲ ကုိယ့္ကုိ
ေလ့လာ ရွာေဖြခြင့္ရေအာင္ မင္းက သင္ျပေပးခ့ဲဖူးတယ္
**အခုေတာ့
လြမ္းဇာနည္ မွာ လြမ္းရွာျပီ လုိ ့ဟစ္ေၾကြး
အသစ္ေရးျဖစ္တ့ဲ ကဗ်ာေတြမွာ
မင္းအေပၚ အလြမ္းေတြထပ္ေဆာင္း ဒါေတြပဲ အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနျပီ…
စာေပငတ္တ့ဲ ကုိယ္က စာေပတတ္တ့ဲသူလုိ ကဗ်ာေတြ ထပ္တလဲလဲေရး
မင္းနဲ ့ ပက္သက္တ့ဲ အေၾကာင္းေတြက ေဆြးေျမ ့ေျမ ့ပဲ…
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြမ့ဲသြားခ့ဲျပီဆုိရင္ဘဲ
ရင့္က်က္စိတ္ေတြက ပဋာေျမလူး အရူးတပုိင္း..
မင္းေရွ ့မွာ တည္ျငိမ္ခ့ဲဖူးတ့ဲ ျမင့္မားအေတြးအေခၚေတြ
ပန္းလက္ဖ၀ါး ပါးအပ္ပိုင္ခြင့္မရွိခ်ိန္မွာ
သမာဓိမ့ဲေနေပါ့……….
**ကုုိယ္မေက်ညက္ခ့ဲတ့ဲ မင္းႏွလုံးသားရ့ဲ ဘာသာရပ္
ကုိယ့္ကုိ ရူးသြပ္က်ဆုံးေစတယ္
မင္းက လမ္းခြဲနိမိတ္ေတြ သယ္ေဆာင္ျပေတာ့
ကုိယ္က ၀မ္းနည္းစိတ္ေတြ ဖယ္ေရွာင္မရ
ကုိယ္ဟာ မင္းအသဲခြဲခ့ဲတ့ဲ အသဲကြဲသူပါ
………………..မင္းခ်န္ရစ္ခ့ဲတ့ဲ က်န္ရစ္သူပါ
မင္းျပ ုစားခ့ဲတ့ဲ ေ၀ဒနာကုိ ကုစားမရေနရွာသူပါ
မင္းဖြင့္လွစ္ခ့ဲတ့ဲ သုခုမလြင္ျပင္က အႏုသယ ရင္ခြင္မဟုတ္ေတာ့ဘူး
>>>>>>>>>>>>>>>>> သမုဒယ ရင္ခြင္မဟုတ္ေတာ့ဘူး
အကၽြမ္းမ၀င္ခ့ဲဖူးတ့ဲ အလြမ္းရင္ခြင္ႏုပါဘဲ
အလွမ္းေ၀းလုိ ့ လြမ္းေဆြးမိသူပါ
ပုိေ၀းလုိ ့ ငုိေၾကြးမိသူပါ
ကြဲတတ္သူမုိ ့ ခြဲရက္ခ့ဲတာလား
ေဆြးတတ္သူ အတြက္ ေျပးထြက္ရက္တာလား
အသိယွဥ္ေပမယ့္
သတိတြင္လြမ္း
ကုိယ္က
>>ေၾကြ
>>>>ႏြမ္း
>>>>>>ေန
>>>>>>>>မိ
>>>>>>>>>>သူ
21.9.2006
2း20 Pm

{ေ၀းကြာျခင္းလက္တကမ္းအလုိ}

**ေျပးလမ္းေပၚမွာ ဆုံခ့ဲၾကတယ္လုိ ့ပဲ ဆုိခ်င္ဆုိ
ငုိရတ့ဲဇာတ္ကုိ ဘယ္သူက,ခ်င္မလဲ?
**အမွတ္တမ့ဲ ေတြ ့ေနၾကတယ္ ဆုိေပမယ့္
မေတြ ့ျဖစ္ႏုိင္တ့ဲ ေ၀းကြာခ်ိန္္ကုိ စိတ္ေရာက္မိေလေတာ့
ေကာင္မေလးရယ္……….
မင္းကေတာ့ အမွတ္တမ့ဲ ထြက္ခြာသြားမယ့္သူပါ
ကုိုယ္က သတိရလြမ္းေဆြးေနရမယ္
မင္းက အလွမ္းတစ္ျပည္ကြာ ထားပစ္ခ့ဲမွာမုိ ့
ကုိယ္က အလြမ္းေ၀ဒနာ ပြားရစ္ရမယ့္သူ……..
**ကုိယ့္ အတြက္ မင္းက ရင္ခုန္သံေ၀းေနတ့ဲ အခ်ိန္မွာ
ေရေျမျခားကာ ပုိေ၀းရမယ္ဆုိေတာ့လည္း
ပုိေဆြးကာ ငုိေၾကြးရဦးမွာေပါ့
>>> ေကာင္မေလး………ရယ္
မင္းကုိ သိပ္ခ်စ္တယ္
ဒါေပမယ့္
ဘာပဲ ေျပာေျပာ
လက္တကမ္း အလုိမွာ ကုိယ့္ကုိ အလြမ္းပုိေစဖုိ ့
>>>မင္းဟာ
>>>>>ဒီေျမကုိ စြန္ ့ခြာသြားမည့္သူ………
4.5.2007



<<<[[[ဒီကဗ်ာေလး
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကုိ mail ပုိ ့ေပးေတာ့ သူကုိ ရည္းစားစကားေျပာပါတယ္ ဆုိျပီး
ကၽြန္ေတာ္ ကုိ block လုပ္ပါတယ္…။ ကဗ်ာကုိ ကဗ်ာလုိ ့ပဲ ခံစားေပးပါ..
ဒီကဗ်ာေခါင္းစဥ္ကုိ
{သူမ၏ပညာေတာ္သင္ခရီး} လုိ ့လည္းေပးခ်င္တယ္]]]>>>

{တနင့္နင့္ေၾကြ}

*ျပည္ဖုံးကားသာခ်လုိက္ခ်င္ပါတယ္
ကန္ ့လန္ ့ကာ ေနာက္ကြယ္က စိတ္ဓာတ္ကုိ မသိ
မီးေမာင္းထုိး ျမင္သာရာမွာေတာ့
အၾကင္နာရွိသေယာင္ဟန္ေဆာင္ျပ
စကားလုံးလွလွေတြရွာသုံး
မင္းရဲ ့လွည့္စားမႈအဆုံးမွာ
ငါ လုံးလုံးၾကီး ရူးခ့ဲရျပ…….။ီ
*ငါ ့ခံစာမႈနဲ ့ငါ
မင္းဟာ မာယာမ်ားတ့ဲ မိန္းမလုိ ့
ရက္စက္စြာ မွတ္ခ်က္ခ်ရေတာ့မလား……..။
*ေ၀းခ့ဲၾကရတ့ဲ ဒဏ္ရာေပၚမွာ
မင္းက ေနသားက် ေက်နပ္
ငါ့ အတြက္က ေတာ ့
အျပံ ုးပ်က္ခ့ဲရ
ႏွလုံးသားနဲ ့ အသက္ကုိ ပုံေအာခ်စ္ခ့ဲရတာမုိ ့……
*ပုံေျပာခ့ဲတ့ဲမင္းကုိ အျပစ္ဖြဲ ့လုိေပမယ့္
ရက္စက္ျခင္း တရား
ငါ့ ႏွလုံးသားက မေမြးဖြားနုိင္ခ့ဲ……
ရုိးသားစြာ ခ်စ္ခ့ဲမိတ့ဲ ငါ့ႏွလုံးသား
အလြမ္းေတြသာ ရလာဒ္ထုိက္မယ္ ဆုိတာ
မထင္မွတ္ခ့ဲရုိး အမွန္ပါ…….
****ျပဳစားရွင္ ကေ၀..ေရ
[မင္းျပ ုစားခ်က္ အျခားတဖက္မွာ]
အတိတ္ကုိ>>>>>တသသ>> ေျခြ>> လြမ္း
မ်က္ရည္စေတြ >>>> တဖြဖြ>> ေၾကြ>> ခန္း
အသဲေတြ>>>> တစစ >>>ေဆြး>>ကၽြမ္း
အခုေတာ့ အခုေပါ့ေလ
ယုံမိသူ အမွား ယုံစားသူဒဏ္သင့္
တ၀င့္၀င့္ ေ၀ခဲ့မိသမွ်
တနင့္နင့္ ေၾကြ……..။ ။


{{{{သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့}}}
>>>>မင္းက ျမစိမ္းေရာင္ မင္းသမီးဆုိရင္
>>>>ငါက အသဲကြဲ ပရိ္သတ္

{အစိမ္းေၾကြ}

**ခြင့္လြတ္ပါ လုိ ့မေျပာခင္က
ခြင့္လြတ္ခ်င္တာက
မင္းနဲ ့ မတူတ့ဲ ငါ့ရ့ဲ ခ်စ္ျခင္းတန္ခုိး…
** အေျခတင့္တ့ဲ ပင္ျမင့္ကခေရ
ကၽြန္လွမ္းေျခြ နမ္းေၾကြေစာမွာစုိး
အလြမ္းေတြ ဒီဂရီတက္ေစေတာ့
ခေရအလွ[ဘ၀] မပ်က္ေစခ်င္…….
**ေလေၾကာင့္ သူေၾကြက်
ေျမခကာ ႏြမ္းလ်
အေနလွသူ အေၾကြလွေစေရး
ၾကိဳးေခြကာ သီကုံး
မိန္းမတုိ ့ဘုန္း ဆံထုံးမွာ ပန္ဆင္ေစ..
**အဲဒီလုိ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးေတြနဲ ့
သခင္ေရ
သခင္ကုိေလ
ေမႊးေစလွေစခ်င္တယ္
လူေတြ ျမတ္ႏုိး တန္ဖုိးထားေစခ်င္တယ္
**အခုေတာ့
အထင္ေတြ တမင္လြဲခ့ဲျပီ
သခင္ အစိမ္းသက္သက္ေျခြသမွ် ေၾကြခ့ဲရေပမယ့္
အေၾကြသက္သက္နဲ ့ အကၽြန္မစိမ္းရက္ပါဘူး
သခင္အေတြးတိမ္လုိ ့
အျမင္ေသးသိမ္ခဲ့တာကုိ
ပတ္၀န္းက်င္က ဘ၀အမွားလုိ ့ အမည္တပ္..
*** သခင္……..
အကၽြန္ကေတာ့
အေၾကြသက္သက္နဲ ့
မစိမ္းရက္ခ့ဲသူပါ………။ ။

{ပန္းခင္းလမ္း}

** စိမ္းရက္သူ နင္းျဖတ္ေလ်ာက္လွမ္း
ကုိယ္က
မင္းအတြက္ဆုိရင္
ပန္းခင္းလမ္းပါကြယ္………..
** ခေရေၾကြ ေျမမွခ
နင္းေခ်ကာသြားရတ့ဲအခါ
ငါ့စိတ္က သာယာ
ငါက အဲဒီလုိ ပန္းခင္းလမ္းမွ သြားခ်င္တာ….တ့ဲ
နင့္ ရင္ထဲက ေျပာထြက္စကား ငါအမုန္းမပြားပါဘူး
** နင္ စိတ္ခ်မ္းသာမယ္ဆုိရင္
ငါ့ဘ၀ကုိ နင္းေခ်သြားပါကြယ္..
ပန္းတစ္ပြင့္ကုိ ေျခြကာနမ္း
ရနံ ့ျပယ္ကာ စြန္ ့ပယ္
ဒါ ပန္းခ်စ္သူ တုိ ့ လုပ္ငန္းရယ္လုိ ့ မေထာက္ခံပါဘူး…။
** ငါက မႏြမ္းေစခ်င္လုိ ့
မလွမ္းေျခြခဲ့
အလွမပ်က္ဖုိ ့အေရး
ကာကြယ္ေပးရင္းတြယ္တာ
မင္းက အလွသစၥာမသိေတာ့
ဘ၀ေမတၱာ မခံစားတတ္
ကုိယ့္ သက္ေတာ္ေစာင့္ ကုိ ျပန္သတ္ခ်င္တ့ဲသူ….။
** အၾကင္နာေတြ အျပည့္နဲ ့
နမ္းမယ္ဆုိရင္ ေမႊးဖုိ ့အသင့္
ေျခြမယ္ဆုိရင္ ေၾကြဖုိ ့အသင့္
သတ္မယ္ဆုိရင္ ေသဖုိ ့အသင့္[မျငင္းဆန္ရက္ပါဘူး]
** မင္းေလ်ာက္လွမ္းမယ္ဆုိ
>>ကုိယ္က လန္းဆန္းစြာေၾကြက်
>>>ေျမခေပးမယ့္
>>မင္းအတြက္ဆုိရင္
ကုိုယ္က
ပန္းခင္းလမ္း………..။ ။

{ေယာင္သံ “သုိ ့” ေ၀ဒနာတမ္းခ်င္း}

<<**ေ၀းရျပီ ဆုိကတည္းက
ေသြးမထြက္ မျမင္ရတ့ဲ ဒဏ္ရာေတြက နာက်င္ေစရျပီသား…….
<<**အရင္တုန္းကဆုိ
မင္းအတြက္ ရည္စူးျပီး ကဗ်ာေရးရင္းနဲ ့ ေပ်ာ္ေမြ ့ခ့ဲ………ဲ
<<**အခုေတာ့
မင္းကုိ လြမ္းတ့ဲ စိတ္နဲ ့ အထီးက်န္တတ္ေနျပီ…
<<** အတိတ္ေဟာင္းကိုမွ အားမနာ
ပစၥဳပၸန္ ဘ၀မွာ ျမင္ေတြ ့ရာ မွန္သမွ်
ရာဇသံေပး ေၾကြးေၾကာ္ေနတ့ဲ
ရန္သူေတြလား ထင္ရတယ္…….
>>အနာဂါတ္သစ္မွာ
ကဗ်ာစပ္ျဖစ္ဖုိ ့
ခ်စ္သူ ေရ
ကုိယ့္ အနားမွာေနေပးပါကြယ္…….။
အေတြးေတာမွာ လြင့္ေမ်ာေပ်ာ္ေမြ ့လာသူမုိ ့
ေ၀းကြာျခင္းေနာက္ေတာ္အပါး အေတြးမ်ားမွာ
မရင့္က်က္ မမာေက်ာႏုိင္ပါလား
နီးစပ္ဖုိ ့မျဖစ္ႏုိင္ေတာင္မွ
လက္ရွိေလးကုိ
မဆုစ္နစ္ေစခ်င္
<<**သခင္ ရယ္
အလြမ္းအုတ္ျမစ္ေတြ ခ်ထားေပးခ့ဲတာလား?
>>မေမးရက္ေပမယ့္
အေတြးထက္ နယ္ခ်ဲ ့ျပီမုိ ့
>>>>>> သခင္ ရယ္
အေဆြးကုိ ေျဖေပးပါလွည့္…………..။ ။

{သုိ ့……ေရြးခ်ယ္မည့္သူ}

<**အေမာဆုိ ့ခ့ဲတာေတြ မေျပာလုိ ့ မရေတာ့တ့ဲ ဒီအခ်ိန္
နင့္ ဘ၀အတြက္
ဖြင့္ဟလုိ ့ မွာတမ္းေျခြခ်င္တယ္……..။
<**အနာဂါတ္လမ္းမွာ ေျဖာင့္တန္းေအးခ်မ္းစြာ ေလ်ာက္လွမ္းေစႏုိင္ဖုိ ့
ေရြးခ်ုယ္ရာမွာ
ေဘးပယ္ခံရမွာလည္း စုိးမိပါရ့ဲ…….။
<**ၾကင္သူေရ
အျပင္လူေတြ ၀င္ယူမယ့္ ဒီပြဲမွာ
စဥ္းစားေပးပါကြယ္..။
<** အတိတ္လမ္းမွာ ၾကမ္းတမ္းခ့ဲတယ္ ဆုိတာထက္
လမ္းၾကမ္းမွာ အတူေလ်ာက္လွမ္းခ့ဲဖူးသူ အေၾကာင္း၊
ပစ္ပယ္ဖုိ ့လြယ္မလား
အျမစ္တြယ္ေနတ့ဲ ကြယ္ရာကလူ အေၾကာင္း၊
တမ္းတခ်ိ္န္မွာ မလြမ္းရေအာင္
အနားမွာ ရွိေနတ့ဲ လူအေၾကာင္း၊
မင္း ေကာင္းေကာင္း စဥ္းစားလုိက္ပါ ……။
<**အေလးမထားပဲ
အေ၀းသြားမွာ စုိးမိပါရ့ဲ……
ဆုံးျဖတ္ရာမွာ
အျပ ုံးမပ်က္ေစဖုိ ့
ခ်စ္သူ ………ေရ
မင္းရုန္းထြက္တ့ဲ အခါ
မမုန္းရက္ခ့ဲပါနဲ ့.....
<<<ေက်းဇူးျပ ူျပီး>>>

{အသဲကြဲ ေဆာင္း}

*>>ဒီဇင္ဘာ ဆုိတာ
ဒီ ရာသီလား?
*>>မေတြ ့ရေလတ့ဲ အခါ
ဆုံဆည္းခြင့္ေပးခ့ဲတ့ဲ ကံၾကမၼာ ကို ရင္နာေနမိ….
*>>ေျပာခြင့္မၾက ုံတ့ဲ စကားတစ္ခြန္းကလည္း
ဆြံ ့အေနျပီ
*>>မၾကီး ရယ္
ဘယ္ေရာက္ေနလဲ?
ဘယ္ေပ်ာက္ေနလဲ?
*>>ေျမာက္ျပန္ေလနဲ ့ ဒီဇင္ဘာနွင္းေတြကုိေတာ့ အားနာပါရဲ ့
သူတုိ ့ ဘယ္ေလာက္အထိ ေအးစက္က်သလဲ?
*>>ေမာင့္ ရင္မွာေတာ့
ကႏၱာရ တမွ်ပူေလာင္ကၽြမ္း
မၾကီးကုိ လြမ္းဆြတ္ေနဆဲ……..
*>>ဒီဇင္ဘာ ေရ
မင္းေ၀တ့ဲ ႏွင္းလုိ ကိုယ့္မ်က္ရည္ေတြ ေၾကြေနဆဲ
ဘယ္ေလာက္ အထိေအးျမေနလဲ….?
ကိုယ့္ ရင္မွာ ပူေလာင္ေနဆဲ
မၾကီး မသိေသးရင္ ဒီရင္ခြင္ကုိ လွမ္းၾကည့္ေစခ်င္ရဲ ……………….။ ၊့
>>>>သူ သိမွာမွ မဟုတ္ဘဲေလ>>>>

{လြမ္းေတး}

*ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ ့ရွင္သန္ေနရစဥ္က
*အျပ ုံးေတြ ေ၀ဆာေနခ့ဲတယ္
*ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ၾကြယ္၀ေနခ့ဲတယ္
*စိတ္က တိတ္ဆိတ္ျငိမ္းခ်မ္းေနတယ္
*မင္းရ့ဲ ခ်န္ပစ္မႈမွာ ကုိယ္က က်န္ရစ္ခ့ဲ
* ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ကုိ လုံး၀ ေမွ်ာ္လင့္လုိ ့ မရတ့ဲအခါ
အရင္က ေ၀ဆာခ့ဲဖူးတ့ဲ အျပ ုံးမ်ိဳး
ဘယ္လုိ ျပန္ရွာေဖြရမလဲ
* ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ ဘယ္လုိေတာင္းရမ္းရမလဲ
*စိတ္အာရုံ သမာဓိကုိ
ဘယ္တရားနဲ ့ ေျဖသိမ့္ကုစား ထိန္းခ်ဳပ္သြားရမလဲ
*အနာဂါတ္ဆုိတာ
ကုိယ့္အတြက္ ကမၻာပ်က္သြားခ့ဲျပီမုိ ့
ကုိယ္[ခံစားမႈနဲ ့ က်န္ရစ္သူ] က
ဒီလုိ ေမးျမန္း
ဒီလုိ ေဆြးလြမ္း
**ကဲ……………ခ်န္ရစ္သူ..ေရ
မင္းကေကာ [ကုိယ့္ကုိ ခ်န္ပစ္ခ့ဲရလုိ ့]
အျပ ုံးေတြ ေ၀ဆာေနျပီလား
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ၾကြယ္၀ေနျပီလား
ျငိမ္းခ်မ္းတ့ဲ စိတ္ေတြ ပုိင္ဆုိင္ေနျပီလား
>>>>ကုိယ့္မွာေတာ့
>>>>>>>ဒါေတြ ေပ်ာက္ဆုံးေနပါျပီ…….

{စိတ္ညႈိ ့ရွင္….သုိ ့}

**တုိက္ခုိက္မႈတုိင္းေအာက္မွာ
အျမဲတမ္း က်ရႈံးခ့ဲရသူပါ…
**မင္း မခူးဆြတ္ဘူး ဆုိရင္ေတာင္
ကုိယ္က ဦးညြတ္ျပီးသား
မေျခြခင္က ေၾကြဖုိ ့ အသင့္
မသတ္ခင္က ေသဖုိ ့အသင့္ရယ္ပါ ………စိတ္ညႈိ ့ရွင္ ရယ္..။
**အကၽြန္ ့ စကားေတြပြင့္ထြက္
သခင္ အမ်က္ေတာ္ ရွမွာစိုးတာေၾကာင့္
ရင္ထဲမွာ သုိ၀ွက္
မျပ ုံးမ်က္ႏွာ ညုိမကြက္ေစခ့ဲသူပါ..
**နက္ရႈိင္းတ့ဲ ရင္တြင္းအခ်စ္မ်ား
ကုိယ္ ေျပာျပမွ မင္းသိမယ့္ အေၾကာင္းတရားေပမယ့္
မင္း ရင္မွာ အလုိမက်ရင္
စိတ္အစဥ္ ျင ုို ျငင္ရမွာ စုိးတာေၾကာင့္
ျပ ူံးအလွငတ္သူ အရႈံးဘ၀ရခ့ဲတယ္..။
**မင္း စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္မယ္…ဆုိ
တိတ္လုိ ့ပင္ေနခ်င္တယ္…. စိတ္ညႈိ ့ရွင္ ရယ္
အိပ္လုိ ့ပင္မရႏုိင္ေအာင္ အျမဲတမ္းစုိးမုိးလြန္း
အသဲကၽြမ္းမုိးလုိ ့ ေၾကြးေၾကာ္ျပီ
>>>>>>>…စိတ္ညႈိရွင္ ……..ေရ
>>>>>>>>မ်က္ရည္မ်ားစြာကုိ
>>>>>သြန္း ျဖိ ုူးပစ္လုိက္ခ်င္ပါရ့ဲ……….။ ။

{၀ဋ္ေၾကြးေတာ္ေျပ}

***လြမ္းစိတ္ကုိ ေျဖသိမ့္ပါ့မယ္
***ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ
“ဘ၀မွာ တသသနဲ ့ လြမ္းဆြတ္ၾကည္ႏူးရမယ့္ အခ်ိန္ေတြ ေ၀ငွခ့့ဲ” လုိ ့
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေပါ့………
***တေန ့ေတာ့
အေျခအေနေတြ ေျပာင္းလဲလာလိမ့္မယ္……. လုိ ့
တမ္းတမ္းတတ စြဲလန္းခဲ့တာ..
ႏြမ္းလ်လ် အသဲကၽြမ္းရေအာင္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က
ဆန္ ့က်င္စြာ အေျဖထြက္ခ့ဲတယ္…..။
***ျပစ္မႈရွိရင္ ျပစ္ဒဏ္ခတ္ခ့ဲပါ [ဒီဘ၀မွာေပါ့]
***ေမာင့္ ဘ၀ကုိ အျမဲတမ္း ျပဳံးေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္တယ္ ….တ့ဲ
***အခုေတာ့
အမုန္းေတာ္ ၀င္ေနရပါတယ္….
မၾကီးရဲ့ စကား မၾကီးရ့ဲ လုပ္ရပ္က ေခ်ဖ်က္သြားျပီ မုိ ့
***ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေၾကြပ်က္
အသက္ရွိလ်က္ ရွင္သန္မႈမရွိသလုိ….
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ပုံေအာထားတ့ဲ ဆႏၵ
ျဖစ္ခ်င္တာကုိ မျဖစ္ရတ့ဲ ဘ၀မုိ ့
*၀ဋ္ေၾကြးလုိ ့ပဲ ယူဆတယ္
*အျပစ္ေပးေသာ္ ယူပါ့မယ္
၀ဋ္ေၾကြးေတာ္
>>>>>>> ေျပ
>>>>>>>>>>>>>>ေျပ
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>ေျပေစေတာ့ရယ္ လုိ ့
ျမတ္စိေႏၱထံ ေတာင္းဆုပန္ခဲ့မိပါရ့ဲ…….
****၀ဋ္ေၾကြးေတာ္
>>>>>ေျပ
>>>>>>>ေျပ
>>>>>>>>>ေျပပါရေစ……..။ ။

{လြမ္းရစ္ေနသူ}

*အေတြးေတြ နုယ္ခ်ဲ ့လုိက္တယ္ဆုိရင္ဘဲ
မ်က္၀န္းအိမ္ထဲက မ်က္ရည္စေတြက
ပါးျပင္ေပၚကုိ နယ္ခ်ဲ ့ျပီးသား………
*အေၾကာင္းအရာ အားလုံးဟာ လြမ္းဖြယ္အတိနဲ ့..
*ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
မငုိခ်င္ပါဘူး…
*မ်က္ရည္ေတြ တားဆီးမရက်ဆင္းခ့ဲတာပါ
>>>>>>လွယမင္း……ေရ
>>>>ကုိယ့္ရဲ ့ ညခင္းကုိ
>>အလင္းေဆာင္ေပးပါကြယ္……….။ ။
12.7.2006

{သံစဥ္ခါးခါး}

*သံေယာဇဥ္ ဆုိတ့ဲ ၾကိ ုးကုိ အစိမ္းျဖတ္
“ေမ့တတ္ဖုိ ့ ၾကိ ုးစားေပါ ့့” တ့ဲ……
*ေျပာရက္လုိက္တာ မၾကီး ရယ္
မေမ့ႏုိင္သူကုိ ေစခုိင္း
မၾကီးစကား မရုိင္းပါဘူး…………။
*ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ ့ခါး
ေမာင္ ဘယ္လုိနားဆင္ရမလဲ..။
* ခ်စ္ျခင္း ကြန္ယက္ အလြမ္းဇာတ္ကုိ ရွင္ခန္းျဖတ္
“ကဗ်ာ မစပ္ပါနဲ ့ စာက်က္ပါေမာင္”တ့ဲ
*ေစတနာေတြ ဖူးထြတ္လုိ ့မေနသာ ဦးညြတ္လုိက္ရ
*ေ၀ဒနာေတြ
မခူးဆြတ္ပဲ ပန္ဆင္လုိက္ရတယ္..
*ေဆးလိပ္ မေသာက္ပါနဲ ့
“ခရမ္းႏုေရာင္ ေမာင့္ႏႈတ္ခမ္းေလး
အလွပ်က္မသြားေစခ်င္ဘူး” တ့ဲ
“လိမ္မာသူကုိ မလိမ္ညာပါဘူး” တ့ဲ
*ေျပာစကားေတြကုိ နားေထာင္ရင္း
အခုေတာ့
အခုေပါ့ေလ
အသဲစြဲ ခ်စ္မက္သူမုိ ့
အသဲခြဲ ပစ္ရက္ခ့ဲတာလား
မၾကီးရယ္……….။ ။

{သုိ ့ ……. မၾကီး}

*မပုိင္ဆုိင္ရလွ်င္ဆုိတ့ဲ
ဘက္မွ်အေတြးနဲ ့
ဒဏ္ရာကုိ ေလ့လာသိကၽြမ္းခ့ဲဖူးသူမုိ ့
အစားထုိးကုစားမႈ ဆုိတာေတာ့
<<ေမာင့္ ဘ၀အတြက္>>
ရွာေဖြထားရွိလုိ ့ မေနခ်င္ဘူး
*အခ်ိန္ေတြ ကုစားစရာမလုိပါဘူး
မၾကီး ဘ၀အတြက္
ေမာင္က ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားရမွာပါ
*ဆႏၵကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခြင့္မရေတာ့တ့ဲ
ျပဌာန္းခ်က္ စည္း မ်ဥ္း စေတြန ့ဲ
ကံဇာတ္ဆရာ အလုိက်
ဒဏ္ရာေတြ ဗရပြမုိ ့ လြမ္းတသသ….
*တဖန္မေဆြးခ်င္လုိ ့ ျပန္မေတြးေတာ့ပါဘူး
အေနေ၀းေပမယ့္
ေ၀းေနသူေတြမွ မဟုတ္ဘဲ…
*****အခုခ်ိန္မွာ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ
ဘ၀မွာ တသသနဲ ့ လြမ္းဆြတ္ၾကည္ႏူးရမယ့္ အခ်ိန္ေတြေ၀ငွခ့ဲလုိ ့
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္…
ေသရာပါ အလြမ္းေတြကုိ ေထြးပုိက္ရင္းနဲ ့
ထားရက္လုိ ့ က်န္ရစ္ခ့ဲေပမယ့္
ေၾကြမိတ့ဲ အသည္း
အျမဲခ်စ္ေနမိမွာ…………..။ ။

{ေဆာင္းည…အိပ္မက္…အထီးက်န္ မ်က္ရည္္}

*အေဖာ္တည့္
မရွိရွားပါး မြဲေတလုိက္တာမ်ား
ႏႈိင္းပ်စရာ မရွိခ့ဲ….
*သက္ရွိ ခ်စ္သူ ၀ိညာဥ္
ကုိယ့္ ရင္ခြင္မွာ နားခုိဖုိ ့ ေ၀းစြ
သက္မ့ဲအေႏြးထည္ေလးေတာင္
ကုိယ့္ ရင္ခြင္ေဘး မပုိက္ေထြးဘူး……..။
*တကယ္ကုိ ၾကိ ုးစားခ့ဲပါတယ္
တကယ္ကုိ ရုိးသားခ့ဲပါတယ္
ကံၾက မၼာရယ္
ဘာေၾကာင့္မ်ား
ဒီေလာက္ ဆုိး၀ါးရတာလည္း?
*ေဆာင္းတြင္းအိပ္မက္ ဂေယာက္ဂယက္တည့္ လား?
ရာသီက သြားျခင္းရုိက္ ခုိက္ခုိက္တုန္ေအာင္ခ်မ္း
ရင္ခြင္က အနမ္းကင္းမ့ဲ ပူေလာင္ေျခာက္ေသြ ့
ကုိယ္မေမ့ႏုိင္ပါဘူး [ႏုိးတ၀က္ အိပ္မက္]
*“အရိပ္ေပးတ့ဲ သစ္ပင္ဟာ
သူကုိယ္တုိ္င္က်ေတာ့ ပူေလာင္ဒဏ္ခံေနရတာတည့္ ”
*ကုိယ့္ ဘ၀ ျပဇာတ္ေလး
ဘယ္သူမွ သက္ဆုိင္ခြင့္ မရွိဘူး
*ေအးခ်မ္းတ့ဲ ေဆာင္းညမွာ ကုိယ္ ပူေလာင္ေနရပါတယ္
ကုိယ့္ပါးျပင္ေပၚက မ်က္ရည္စေတြကလည္း
တကယ့္ကုိ
ေႏြးေႏြးေထြးေထြး…………..။။
29.11.2006

<<<ဒီကဗ်ာေလးက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ ့ ဘ၀ျပဇာတ္ပါ>>>

{သံေယာဇဥ္ေနွာင္ၾကိ ုး}

ခ်ဳပ္ေနွာင္ထားျခင္းမဟုတ္ေပမယ့္
ရုန္းမထြက္နဳိင္သူပါ
ရုန္းထြက္မယ္ဆုိရင္ေတာင္ မလြတ္ေျမာက္ႏုိင္သူပါ
တကယ္ပါ မီးငယ္..
ကုိယ္က အဲဒီလုိ အစြန္းေရာက္စြဲလန္းမိသူ
မထူးပါဘူး မီးငယ္
ေဘာင္မခတ္ေပမယ့္
ေရွာင္မထြက္ႏုိင္သူပဲ…
မီးငယ္ရယ္
ကုိယ့္ကုိ
ႏြားေသ ၾကိ ုးတုပ္
ဘယ္လုိမွ မလႈပ္ႏုိင္ေအာင္
သံေယာဇဥ္ၾကိ ုးတစ္ေခ်ာင္းနဲ ့
ခ်ည္ေႏွာင္လုိက္ပါေတာ့…….
ကုိယ္က သံေယာဇဥ္အက်ဥ္းသားပါ
ေက်နပ္စြာ အက်ဥ္းစံပါရေစလား?

{သခင္ေပးစြန္ ့တ့ဲ လြမ္းနင့္က်ိန္စာ}

မခုိ၀င္နဲ ့
ျငိ ုျငင္မယ့္ရက္ေတြကုိ မၾကိ ုဆုိခ်င္
လုိခ်င္လ်က္
ကမ္းလက္ကုိ ၾကိ ုရုပ္သိမ္းပါရဲ ..့
လြမ္းရက္ကုိ္ မ်ိဳသိပ္ၾကည့္
မခ်ိေအာင္ ခံစားရပါသည္..
သူမသိေလတ့ဲ ဒီရင္က ေ၀ဒနာ
မွ်ေ၀ယူကာ ကူခံစားမယ္ဆုိရင္ေပါ့
သက္သာေလ်ာ့ပါးႏုိင္ခ်ည္ရဲ ့..
အေနမတူ အေျချခားေလတ့ဲ
တျပည္သူ မေရႊထားကုိမွ
သေႏၶယူကာ ေစစားခ့ဲသည္မုိ ့
မေသတမူသာ ခံစားရပါရဲ ့..
ေဟာဒီ ရင္က
ကၽြမ္းနင့္္ ေ၀ဒနာ
လြမ္းနင့္ က်ိန္စာ
5.9.2006
1:00 pm

{အယူခံ၀င္တမ္းခ်င္း..သုိ ့.. မုတ္သုန္ဆန္မုိးရုိင္း၏ခ်စ္ျခင္း}

အလြမ္းမသယ္ခ်င္လုိ ့
ႏွလုံးသားအၾကမ္းထည္လုိ ့ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ သတ္မွတ္ခ့ဲ..
အေတာ္ေလးရင့္က်က္ေနျပီလုိ ့ ထင္ခ့ဲတယ္..
ဒီရင္စကား
မၾကီးၾကားရင္ အရူးလုိ ့ ေျပာခ်င္လိမ့္မယ္
အခ်စ္အတြက္ မ်က္ရည္တစ္စက္မက်ဘူး..လုိ ့
မာနေတြ ဘ၀ဂ္ထိတက္
အဲဒီ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ အတြက္
အခုေတာ့
ရွက္လုိက္တာ မၾကီး...........ရယ္……….။
ရင္မွာ အၾကင္နာစြန္းခ့ဲတာ
မၾကီး........... သိေစခ်င္လုိ ့ေျပာျပခ်င္ခ့ဲတယ္..။
မၾကီး..........ကုိ ၾကင္နာလြန္းလုိ ့လြမ္းရတာ
အခုေတာ့
အလြမ္းေတြေႏွာင္ခ်ည္တ့ဲ
ကၽြန္ေတာ္ နာမည္ လြမ္းဇာနည္….။
လြမ္းလုိ ့မ်က္ရည္က်တယ္ဆုိတာ ေပ်ာ့ည့ံသူတုိ ့ဗီဇ
အဲဒီ အယူအဆ စကားကုိ ေၾကာက္ရြ ံ့ ကင္းစြာ
ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ရည္တစက္က်မိပါျပီ ..မၾကီး.........
သခင္ေရ.. ကူညီပါဦး ဆုိတ့ဲကုိ မုန္္းတီးခ့ဲတာ
အခုေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္တုိ္င္က အဲဒီ သံစဥ္အတုိင္း
တမ္းတေပ်ာ့ည့ံခ်င္တာပါ…..မၾကီး..........
ယုံၾကည္လုိက္ပါ မၾကီး.........
သံသယ မျဖစ္ပါနဲ ့
အျမင္မွန္ရတ့ဲ ကၽြန္ေတာ့္ အခ်စ္က မရုိင္းပ်တတ္ပါဘူး
ႏႈိင္းဆမရေအာင္ အယူခံ၀င္ပါျပီ
[ဒါေပမယ့့္
အခါလြန္ တမ္းခ်င္း] 22.1.2005

{မုတ္သုန္ဆန္မုိးရုိင္းတပြင့္}

ခ်စ္ျခင္းအလကၤာမွာ
အျပစ္ကင္းတ့ဲ အၾကင္နာဆုိတာ ရွားပါတယ္..
အလကၤာေျမာက္ဖုိ ့
အလိမ္အညာ၊မုသားေတြက အေထာက္အကူျပ ု
အခုေတာ့
မလိမ္ညာ၀့ံေတာ့တာ
မလိမ္ညာခ်င္တာလဲပါတယ္…။
ကၽြန္ေတာ့္ရင္မွာစြန္းခ့ဲတယ္
မၾကီး............အလွတရား..
အၾကင္နာ မြန္းၾကပ္ခ့ဲတာ
ဘ၀ေရးအခင္းေၾကာင့္…
အေျပးဆင္းခ့ဲတယ္
လူ ့ဘ၀ ငရဲခန္း
မထည္၀ါမခမ္းနားမွန္းသိေပမယ့္
အလြမ္းရဲ ့ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ
အခ်စ္ေတြကုိ ရွာေဖြရယူဖုိ ့
ဘ၀ကုိကာရံ စင္ျမင့္ဆီလမ္းညႊန္မယ့္
အုတ္ခုံနံရံေတြကုိ ဖီဆန္ျဖ ုိဖ်က္ခ့ဲ…
[ကၽြန္ေတာ့္ အယူအဆ မမွားဘူးဆုိရင္ေပါ့]
ကၽြန္ေတာ္ဟာ
မုတ္သုန္ဆန္မုိးရုိင္းတပြင့္

{ႏႈတ္မဆက္သူ….သုိ ့}

*ကံၾကမၼာလုိ
မေၾကျငာဘဲ စစ္ခင္းတတ္တ့ဲ ရန္သူေတြထဲမွာ
မင္းပါသြားျပီေပါ့ ခ်စ္သူ……..။
*ေနာင္တလြန္ ခံစားမႈေတြနဲ ့
ေျပာင္းလဲျပ ုျပင္ခြင့္ရလုိ ့ Thanks you
*မ်က္ရိပ္မ်က္ကဲ ဘာသာရပ္မွာ အရမ္းည့ံဖ်င္းခ့ဲသူမုို ့
ခ်စ္သူ မုန္းသူ မခြဲျခားတတ္ဘူး ဆုိတာ
၀န္ခံပါရေစ………..ယုံပါ……။
*ကံၾကမၼာ ကုလားဖန္ထုိးမႈေအာက္
ကုိယ့္ကုိ မ်က္ရည္က်ေစနဳိင္တ့ဲ မိန္းမဆုိတာ
ေလာကမွာ မင္းတစ္ေယာက္ပဲ ရွိေသးတယ္….။
*အဲဒီ မ်က္ရည္က
မင္းလုံး၀ မသိေသးတ့ဲ “ဆုိ ့နင့္အျပ ုံး”ေခါင္းစဥ္န ့ဲ
ကုိယ့္ ကဗ်ာထဲက အတုိင္း……။
*ႏႈတ္မဆက္သူေရ…
ဆုိ ့နင့္ေပမယ့္ ျပ ုံးျပပါ့မယ္
၀မ္းသာျခင္းနဲ ့ ဂုဏ္ျပ ုလက္ဖြဲ ့
၀မ္းနည္းျခင္းနဲ ့ ေၾကြကြဲခံစား
အခ်ိန္ေႏွာင္းမွ သတင္းၾကားရတ့ဲ မင္းရဲ ့ လက္ထပ္မဂၤလာ
ငါ ၀မ္းသာစြာ ေၾကကြဲေနခ့ဲပါရေစ..
အျဖ ူစင္ဆုံး လြမ္းဆြတ္မ်က္ရည္စေတြနဲ ့…..
(ေက်းဇူးျပ ုျပီး)
အဲဒီ ေ၀ဒနာ မ်က္ရည္စေတြက
ဘယ္ေလာက္အထိ အမွန္တရားစစ္သလဲ မေမးပါနဲ ့…။။။။။

{အယုူခံလႊာ}

တားျမစ္စကားေတြကုိ ထားပစ္သြားျပီး
မလုိက္နာေက်ာခုိင္း
ေမာင့္အသဲက ရုိင္းတတ္၊ရုိင္းရက္ေနျပီ ….မၾကီး
မေသာက္ပါနဲ ့ ေဆးလိပ္၊အရက္
ေမာင္ ေသာက္တတ္ေနျပီ
အဲဒီ ျပစ္မႈအတြက္
ဘာျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္ခ်င္ပါသလဲ?
ကဗ်ာမေရးပါနဲ ့ လုိ ့တားျမစ္
ေမာင္ မလုိက္နာျဖစ္ေသးဘူး
အဲဒီ ျပစ္မႈ အတြက္
ဘာျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခ်င္ပါသလဲ?
သတိမရနဲ ့လုိ ့ အမိန္ ့ေပး
ထိထိရွရွ လြမ္းေဆြးမိတုန္းဘဲ
အဲဒီ ျပစ္မႈအတြက္
ဘာျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္ခ်င္ပါသလဲ?
အမိန္ ့ကုိ မနာခံ လြန္ဆန္မိတာက လြဲလုိ ့
ရင္ထဲမွာ မၾကီးကုိ မေမ့……။
လုိခ်င္တာကုိလည္းရခ်င္ပါရဲ ့
ေပးတာကုိလည္းယူပါ့မယ္…
ေမာင္ငုိေနပါတယ္
တိတ္ေစကြယ္..လုိ ့
မၾကီးရယ္………
ဘယ္လုိေျဖသိမ့္ေပးမလဲ?
တယူသန္မွာကုိလည္း စုိးမိပါရဲ ့
ေမာင့္အယူခံလႊာ……….

{ျပ ုစားရက္သူ……သုိ ့}

*လေရာင္ေလညွင္းမွာ ေပ်ာ္၀င္တယ္
ဒါေပမယ့္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ မျဖစ္ခ့ဲဘူး……။
*မၾကီးကုိ ရင္ခုန္မိတယ္
အခ်စ္ကဗ်ာေတြက ေရတြက္လုိ ့ မရဘူး………။
*အရုဏ္ဦးရဲ ့ အလင္းျဖစ္စဥ္ကုိ ဦးညြတ္တယ္
ဒါေပမယ့္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ မျဖစ္ခ့ဲဘူး……။
*မၾကီးနဲ ့ အေ၀းတေနရာကုိ ေရာက္ေနဖူးတယ္
အလြမ္း ကဗ်ာေတြက ေရတြက္လုိ ့ မရဘူး…….။
*ညေနခင္းရဲ ့ အလင္းေပ်ာက္စဥ္ကုိ ႏွေျမာတသ ႏႈတ္ဆက္လုိက္ရတယ္
ဒါေပမယ့္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ မျဖစ္ခ့ဲဘူး……။
*မၾကီးကုိ စြန္ ့လြတ္လုိက္ရတယ္
အသဲကြဲကဗ်ာေတြက ေရတြက္လုိ ့ မရဘူး…….။
*ၾကယ္ေၾကြတာကုိ ၾကည့္ျပီး ရင္ခုန္ရူးသြပ္ခ့ဲဖူးတယ္
လွ်က္ျပတ္တာကုိ ၾကည့္ျပီး ေၾကာက္ရြံ ့ရင္တုန္ခ့ဲဖူးတယ္
အခုေတာ့
မဟူရာလႊမ္းလုိ ့အသဲကၽြမ္းေနရတယ္
မၾကီးကုိ မပုိင္ဆုိင္ရလုိ ့
အသဲကြဲ ကဗ်ာေတြက ေရတြက္လုိ ့ မရဘူး………။ ။
25.7.2008

{ရာဇ၀င္ထဲမွာ ေမာင့္ကုိထားရစ္ခ့ဲ}

မေၾကြးေၾကာ္ဘဲ တုိက္ခုိက္သြားတဲ့
မၾကီး...... အလွတရား
ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္ျခင္းေတြကုိ ေမာ္ၾကြားခြင့္ေပးခ့ဲတယ္..။
မၾကီး.......... ဟာ
ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ ဆုိရင္
“မင္းမရွိတ့ဲ တုိင္းျပည္မွာ
တုိင္းျပည္မရွိတ့ဲမင္း ေရာက္လာ” သလုိ
ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀ျမိ ု့ျပ ကုိ တည္ေထာင္ခ့ဲ
အုပ္ခ်ဳပ္ခ့ဲ…
မၾကီး...............ဟာ
ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ ဆုိရင္
မီးရွဴးတန္ေဆာင္း ျဖစ္ခ့ဲသလုိ
ဗိသုကာ ပညာရွင္ျဖစ္ခ့ဲ
တကယ္ကုိ ….ေရွ ့ ေဆာင္လမ္းျပျဖစ္ခ့ဲပါတယ္…..။
အခုေတာ့
မင္းမရွိတ့ဲ တုိင္းသားကၽြန္ေတာ္ ဟာ
တကုိယ္တည္း အထီးက်န္
လြမ္းစိတ္ေတြ မွန္မွန္နဲ ့ က်န္ရစ္ခ့ဲပါျပီ………
မၾကီး..............ဟာ
ရာဇ၀င္ထဲမွာ ေမာင့္ကုိ ထားရစ္ခ့ဲျပီမုိ ့...
ခုေတာ့……….တစ္ေယာက္တည္းရယ္.
အထီးက်န္လြန္း
အထီးက်န္ လြမ္း

{သူ……..မၾကီး}

အိမ္မက္ကုိ ထိမ္၀ွက္မထားခ်င္လုိ ့
စာမ်က္ႏွာျပင္မွာ ကဗ်ာအျဖစ္ဖြဲ ့ႏြဲ ့
တိမ္စေတြလုိ
ေလေျပညွင္းသြဲ ့သြဲ ့ေတြလုိ
ျမင္သာျမင္လုိက္ရတယ္.
ခံစားခ့ဲရတယ္..
ဖမ္းဆုပ္ပုိင္ဆုိင္မႈ မရွိခဲ့ရဘူး……။
ငါ့အိမ္မက္ေတြက ပု႑ားဖတ္တ့ဲ ေဗဒင္စာအုပ္ပဲလား?
ဒါမွမဟုတ္
နတ္ဆုိး၀ွက္တ့ဲ အနာဂါတ္ပဲလား?
နိမိတ္လကၡဏာျပတယ္လုိ ့သာ တိတိက်က်ဆုိခ်င္ပါရဲ့
“မဆုံျဖစ္ေတာ့ရင္” ဆုိတ့ဲ ကဗ်ာေလးေရးျပီး
သိပ္မၾကာခင္ မဆုံျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး..
တစ္ေယာက္တေနရာဆီေ၀းကြာ
ဘယ္သူ ဘယ္ေနရာမွာေနမွန္းမသိရေလာက္ေအာင္..။
ေ၀းကြာေနတ့ဲ ခ်စ္သူကုိ ရွာေဖြမေတြ ့ လုိ ့
ခ်န္ရစ္ခဲ့တာလားဆုိတ့ဲ အေတြးနဲ ့
“ရာဇ၀င္ထဲမွာ ေမာင့္ကုိထားရစ္ခဲ့” ဆုိတ့ဲ ကဗ်ာေလးထပ္ေရးမိတယ္..
တစ္လေလာက္အၾကာမွာ
ခ်စ္သူက လက္ထပ္ေၾကာင္းေၾကျငာသြားတယ္..
အသိေနာက္က်ခ့ဲေပမယ့္
ေသခ်ာပါတယ္…..
ရာဇ၀င္ထဲမွာ ေမာင့္ကုိထားရစ္ခ့ဲျပီ…….။။။

{ဆည္းဆာေရာင္မ်က္လုံးရွင္ သုိ ့ သတိတရေန ့ရက္}

23.10.2003 ၾကာသပေတးေန ့
ေနာက္ဆုံးေတြ ့ျခင္းလုိ ့ ဘယ္သူယုံမလဲ?
ေၾကျငာမႈ မရွိဘဲ တုိက္ခုိက္တတ္တ့ဲ ကံၾကမၼာရ့ဲ က်ိန္စာအျဖစ္
သကၠရာဇ္မ်ားစြာေ၀းကြာခ့ဲျပီးမွ
...1.2005 မင္းလက္ထပ္မဂၤလာ အခ်ိန္ေႏွာင္းကာမွ ငါသိရေပါ့…
ဘ၀န့ဲ ပုံေအာထားတ့ဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က
အဲဒီမွာ ျပိ ုလဲပ်က္စီးခ့ဲ..
ရတက္ေဗြ ပြြက္ဆူလြန္းတာမုိ ့
အရက္ေတြ ခြက္မကူ ေသေအာင္ေသာက္ခ့ဲတယ္..။
ေၾကြကြဲေနတ့ဲ အသဲက အရက္နာေရာဂါအျဖစ္ နာက်င္ရျပန္ေပါ႕…
“ဆည္းဆာေရာင္သန္းေနတ့ဲ မ်က္လုံးေတြက
အိပ္ပ်က္ညေၾကာင့္လား?
ဒါမွမဟုတ္
ငုိထားလုိ႕ လား ေမာင္ ” တ့ဲ………………..။။
အေရာင္မဆုိးတ့ဲ {အျဖ ူထည္} ေမးခြန္းေလးကုိ
လြမ္းလုိက္တာ မၾကီးရယ္…….
တုိက္ဆုိင္မႈ ဆုိရမလားေပါ့
ဒီေန ့ {21.7.2006} ေမာင့္မ်က္လုံးေတြ ဆည္းဆာေရာင္သန္းေနတယ္ .. မၾကီး
ဘာေၾကာင့္ လဲ ဆုိေတာ့
အိပ္ပ်က္ညေၾကာင့္လဲ ပါမယ္၊
လြမ္းလြန္းလုိ ့ ငုိထားရတ့ဲ အၾကိမ္အဖန္မ်ားေၾကာင့္လဲ ျဖစ္တယ္၊
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့
မၾကီးဟာ {တုိက္ရုိက္ပက္သက္မႈ ရွိတ့ဲ}
ဆည္းဆာေရာင္ မ်က္လုံးမ်ားရ့ဲ အရွင္သခင္ပါဘဲ………။။
အခုလဲ ေမာင္ငုိေနပါတယ္ မၾကီး…………..

{လြမ္းနာက် တမ္းခ်င္း}

ဘယ္တုန္းကမွ မတမ္းတဖူးတဲ့ ေမွ်ာ္ကိုးမႈမ်ိဳးပါဆိုရင္
မင္း ယံုၾကည္ ႏိုင္မလား ?
မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေျပးခဲ့ရတဲ့ တာေ၀းသမားလို..
ရင္ခုန္သံေတြ တုန္ရီေမာဟိုက္ေနခ်ိန္မွာ
ငတ္မြတ္စြာ ေတာင့္တျခင္းပါ..........
လိုအပ္ခ်က္ေပါင္း မ်ားစြာနဲ ႔
ျပည့္စံုစြာ ေနႏိုင္ခဲ့တဲ့ ေရာင့္ရဲတတ္သူတစ္ဦးက
အခုေတာ့.....
တမ္းတျခင္းေတြ ျပင္းျပလို႔
ေသရေတာ့မယ့္ ေရာဂါသည္လုိ ေမာပန္းႏြမ္းခ်ိ
နဂါးမ်က္၀န္း အၾကည့္ေအာက္မွာ ငါက်ဆံုးလိုက္ခ်င္တယ္
ခ်စ္သူေရ....
အသဲကိုေလာင္ကြ်မ္းေစတတ္တဲ့ မင္းအၾကည့္တစ္ခ်က္ေလာက္
စြန္႔ပစ္ေပးပါလား?
စိမ္းလန္းစိုေျပမႈ ရွိတဲ့ေတာမွာ
ရနံ႔သင္း အဆင္းလွတဲ့ပန္း ေပါက္ႏိုင္ေတာင္မွ
ခါးသက္သက္ အျပံဳးတစ္ပြင့္ေလာက္ေတာ့ ေပးသနားပါ.....
[ခုိလႈံေပ်ာ္ေမြ ့မႈ မရွိေပမယ့္
ႏုနယ္စြာ ဆုိ ့နင့္ လႈိက္က်င္သြားေပါ့]
ေတာင္းပန္ရင္း၀န္ခံပါရေစ
ကုိုယ္အခု က်န္းမာေရး တုန္ရီစြာ ေဖာက္ျပန္ေနတယ္
လြမ္းနာက် ရင္ခြင္က
မင္းရ့ဲ ယုယမႈကုိ မုိးငတ္သစ္ေတာ ရ့ဲ တမ္းတမႈမ်ိဳး
တကယ့္ကုိ ………
ငတ္မြတ္စြာ………………….။ ။
26.7.2006
27.7.2006
<<<<ဒီကဗ်ာေလးက ႏွစ္ရက္ေရးရပါတယ္>>>>

{ ဘ၀ရဲ ့ သခင္}

*** ျပန္မေတြးဘူး လုိ ့ သံႏၵိဌာန္ခ်ထားေပမယ့္
အေတြးအာရုံထဲကုိ
အလုိလို ထုိးေဖာက္ ၀င္ေရာက္ေနရာယူလာတ့ဲ
[တဖက္သတ္] ပက္သက္စြဲလန္းခ့ဲဖူးတ့ဲ မင္းအေၾကာင္း
***အေဟာင္းေတြ အသစ္မျဖစ္ခ်င္ေပမယ့္
ကုစားလုိ ့ မရတ့ဲ ေ၀ဒနာက
ခုတ္ထြင္ ရွင္းလင္း ေပ်ာက္ကင္ဖုိ ့ လမ္းမျမင္
***စိတ္အစဥ္ စဥ္မေတြးပါဘူး
အရိပ္ျမင္ သခင္ေျပးလာေလသလား?
***ေမွ်ာ္ေတာ္ေယာင္ ကမ္းလင့္
ဖူးေမွ်ာ္ဖုိ ့ လြမ္းနင့္ေနသူမွာပင္…
***အသဲတြင္ စြဲထင္ေဆြးတာမုိ ့
အေ၀းတြင္ မေနခ်င္သူပါ
***အေဆြးပင္လယ္ ေရစုန္ေမွ်ာလုိရဲ ့
အေ၀းတနယ္မွာ ေနကုန္ေပ်ာ္ရက္က ရွိပါ့မလား?
***အုိ …သခင္ ရယ္
ရင္၀ယ္ ခင္တြယ္ ျငိစြန္းသမွ်
ထိပြန္းခ့ဲရတ့ဲ ေ၀ဒနာ……….
***အဲဒီ က်ိန္စာခြက္ ေျပတ့ဲရက္ေပါ့
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း အနာဂါတ္က ကုိယ့္ကမ္းစပ္ကုိ ဘယ္ေတာ့ကပ္မလဲ?
***ျပန္မေတြးေပမယ့္
တဖန္ေဆြးေနရေပါ့……
မငုိေတာ့ပါဘူး……………
အပုိလွ် ံ မ်က္ရည္ေတြေတာင္ကုန္လြန္ခ့ဲျပီပဲ……….။ ။

{ဆုိ ့နင့္အျပံ ုး}

**လြမ္းနာက်ေပမယ့္ ၀မ္းသာရပါတယ္
ေမာင့္ ထက္သာလူတစ္ေယာက္ကုိေတာ့
ေရြးခ်ယ္ကာ ဆုံးျဖတ္ခ့ဲျပီေပါ့ေနာ္…..
**ယူၾကံ ုးမရခံစားရေပမယ့္
အျပံဳးလွေတြကုိ လက္ဖြဲ ့ခ်င္ပါရ့ဲ
**ေျပာျပလုိက္ခ်င္ပါတယ္
ေဒါမထဘူးဆုိရင္ေပါ့
စိတ္မဆုိးပါနဲ ့
တိတ္တခုိး ခ်စ္ခ့ဲမိတာ ခြင့္လြတ္ပါေနာ္….
ရင္ဖြင့္ခြင့္ မရွိလုိ ့ရင္နင့္ခ့ဲရသူရယ္ပါ
<><> ဆုိ ့နင့္စြာျပံဳးရင္း
မၾကီးဟာ လမင္းပါ
ေမာင့္ညခင္းကုိ လင္းလတ္ေစခ့ဲတယ္….[ဟုိအရင္တုန္းက]
အခုေတာ့
ဘ၀အတြက္ အလင္းေရာင္ေတြကြယ္ေပ်ာက္
ညအေမွာင္ကုိ ျပန္ေရာက္ခ့ဲျပီ………..။ ။

{ကေ၀ပ်ိဳ သုိ ့ လြမ္းခ်င္း}

အေတြးစေတြကုိ ေရးခ်တုိင္း ကဗ်ာျဖစ္မယ္ဆုိရင္
ေမာင့္ အတၱေတြက အၾကီးမားဆုံး အစုိင္အခဲအျဖစ္
သမုိင္း၀င္လိမ့္မယ္….။
စြန္ ့လြတ္ျခင္း တည့္
သံေယာဇဥ္ ရွင္ခန္းျဖတ္တည့္
အေနာ္မာသက္ေသတည္ခ့ဲတယ္….။
အနမ္းတစ္ခ်က္ကုိ အလြမ္းဇာတ္မခင္းခ့ဲသူ
ေမာင္က စြန္ ့လြတ္ျခင္းမဟုတ္ဘူး
ပုိင္ဆုိင္ခြင့္မရတ့ဲ က်န္ရစ္သူပါ..
သံေယာဇဥ္ရွင္ခန္းျဖတ္ဖုိ ့လား?
သူမ်ားအမိန္ ့ မေျပာနဲ ့
ကုိယ့္ အမိ္န္ ့ကုိ ေတာင္ မနာခံခ်င္တ့ဲေကာင္
အခုေတာ့
ေမာင္က ဘယ္သူမွ မခ်မွတ္တ့ဲ အမိန္ ့ကုိ
နာခံေနရတယ္
ေသရာပါအလြမ္း……
အေနာ္မာသက္ေသတည္မလား?
စၾက္ာ၀ဠာတုိက္ၾကီး စြန္ ့လြတ္ျခင္းေၾကာင့္ တုန္ခါခ့ဲတယ္
ေမာင့္စြန္ ့လြတ္လုိက္ရျခင္းမွာ
ေမာင့္ရင္ခြင္ ဘယ္ေလာက္တုန္ခါမယ္ ဆုိတာ
မၾကီး သိႏုိင္မလား?
11.7.2008 12း30 pm