{ရင္္ခြင္ဦး………..သုိ ့}

**အခ်စ္ဦးမုိ ့ အစစ္ရူးမိေလသလား?
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ထြန္ယက္ခ့ဲဖူးတ့ဲ ဥယ်ာဥ္ဟာ ဘယ္ ပန္းမွ မပြင့္ခ့ဲေလေတာ့
ရနံ ့မ့ဲ ေျခာက္ေသြ ့မႈေတြနဲ ့ မ်က္ရည္မုိးေတြ ရြာသြန္းျဖိ ုးေနမိ…
ဆုပ္လည္းဆူး စားလည္းရူးမယ့္ ပဒုိင္းသီးအာနိသင္နဲ ့
ဦးညြတ္လုိ ့ ရူးသြပ္ခ့ဲရတယ္
မင္းဟာ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ေမွာ္သခင္လုိ
အရာရာကုိ သင္ေပးခ့ဲ
အရာရာကုိ တတ္ေျမာက္ေစခ့ဲ
မွတ္သားေလာက္တ့ဲ ကုိယ့္ဒဏ္ရာေပၚမွာ
မင္းဟာ ဒုိင္ယာရီ တစ္အုပ္ ျပည့္ေစခ့ဲဖူးတယ္
>>>>>>>>>>>>>> ျဖစ္ေစခ့ဲဖူးတယ္
ငတ္မြတ္စြာ တမ္းတ
စာမတတ္တ့ဲ ကုိယ့္ကုိ
ေလ့လာ ရွာေဖြခြင့္ရေအာင္ မင္းက သင္ျပေပးခ့ဲဖူးတယ္
**အခုေတာ့
လြမ္းဇာနည္ မွာ လြမ္းရွာျပီ လုိ ့ဟစ္ေၾကြး
အသစ္ေရးျဖစ္တ့ဲ ကဗ်ာေတြမွာ
မင္းအေပၚ အလြမ္းေတြထပ္ေဆာင္း ဒါေတြပဲ အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနျပီ…
စာေပငတ္တ့ဲ ကုိယ္က စာေပတတ္တ့ဲသူလုိ ကဗ်ာေတြ ထပ္တလဲလဲေရး
မင္းနဲ ့ ပက္သက္တ့ဲ အေၾကာင္းေတြက ေဆြးေျမ ့ေျမ ့ပဲ…
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြမ့ဲသြားခ့ဲျပီဆုိရင္ဘဲ
ရင့္က်က္စိတ္ေတြက ပဋာေျမလူး အရူးတပုိင္း..
မင္းေရွ ့မွာ တည္ျငိမ္ခ့ဲဖူးတ့ဲ ျမင့္မားအေတြးအေခၚေတြ
ပန္းလက္ဖ၀ါး ပါးအပ္ပိုင္ခြင့္မရွိခ်ိန္မွာ
သမာဓိမ့ဲေနေပါ့……….
**ကုုိယ္မေက်ညက္ခ့ဲတ့ဲ မင္းႏွလုံးသားရ့ဲ ဘာသာရပ္
ကုိယ့္ကုိ ရူးသြပ္က်ဆုံးေစတယ္
မင္းက လမ္းခြဲနိမိတ္ေတြ သယ္ေဆာင္ျပေတာ့
ကုိယ္က ၀မ္းနည္းစိတ္ေတြ ဖယ္ေရွာင္မရ
ကုိယ္ဟာ မင္းအသဲခြဲခ့ဲတ့ဲ အသဲကြဲသူပါ
………………..မင္းခ်န္ရစ္ခ့ဲတ့ဲ က်န္ရစ္သူပါ
မင္းျပ ုစားခ့ဲတ့ဲ ေ၀ဒနာကုိ ကုစားမရေနရွာသူပါ
မင္းဖြင့္လွစ္ခ့ဲတ့ဲ သုခုမလြင္ျပင္က အႏုသယ ရင္ခြင္မဟုတ္ေတာ့ဘူး
>>>>>>>>>>>>>>>>> သမုဒယ ရင္ခြင္မဟုတ္ေတာ့ဘူး
အကၽြမ္းမ၀င္ခ့ဲဖူးတ့ဲ အလြမ္းရင္ခြင္ႏုပါဘဲ
အလွမ္းေ၀းလုိ ့ လြမ္းေဆြးမိသူပါ
ပုိေ၀းလုိ ့ ငုိေၾကြးမိသူပါ
ကြဲတတ္သူမုိ ့ ခြဲရက္ခ့ဲတာလား
ေဆြးတတ္သူ အတြက္ ေျပးထြက္ရက္တာလား
အသိယွဥ္ေပမယ့္
သတိတြင္လြမ္း
ကုိယ္က
>>ေၾကြ
>>>>ႏြမ္း
>>>>>>ေန
>>>>>>>>မိ
>>>>>>>>>>သူ
21.9.2006
2း20 Pm